Myanmar Love Story
Wednesday 3 February 2016
အပ်ိဳစင္လံုေမေခ်ာ
အပ်ိဳစင္လံုေမေခ်ာ
အိမ္ေရာက္ေတာ႔သူ႔ဇနီးသင္းသင္းကိုမေတြ႔၍အိမ္ေဖၚမသန္းေရႊအားနင္႔အမဘယ္သြားသလဲဟု
ေမးလိုက္သည္၊
“ေအာ္ အကုိျပန္လာၿပီလား။အမဟိုဘက္တုိက္ခန္းကအေဒၚတုိ႔အိမ္သြားေနတယ္က်မသြားေခၚ
လိုက္ရမလား”
ဒီအခြင္႔အေရးကိုေစာင္႔ေနေသာကိုေဇာ္၀င္းသည္ရတဲ႔အခြင္႔အေရးကိုလက္မလြတ္ေစရန္။စဥ္းစားရင္း
“မေခၚပါနဲ႔ဟာ။ေနပေလ႔ေစ။” “ေအာ္။ ဒါျဖင္႔အကိုလဘက္ရည္ေသာက္မလား။က်မသြားေဖ်ာ္လိုက္မယ္ေလ”
“ေအး ေကာင္းသားဘဲ” ဆုိ၍သူ၏၀တ္ထားေသာတိုက္ပံုခၽြတ္၍ “ေရာ႔ သန္းေရႊ။အကိုအကô်အ
ခန္းထဲမွာသြားခ်ိတ္ထားစမ္း” ဟုဆုိရၿပီးလွမ္းေပးလိုက္သည္၊
ဘာမွ်သိရွာေသာမသန္းေရႊမွာကျပာကသီလွမ္းယူၿပီး။အိမ္ခန္းတြင္းသုိ႔၀င္သြားေသာအခါ။အၾကံယူေနေသ
ာကိုေဇာ္၀င္းကေနာက္မွထလိုက္သြားၿပီးအခန္းတံခါးကိုပိတ္လိုက္ေသာအခါ။မသန္းေရႊခမ်ာ
“ဟင္ အကိုဒါဘာလုပ္မလို႔လဲ”
“ဘာမွမလုပ္ပါဘူး ညီမကိုအကို ခ်စ္မလို႔ပါ။”
“ဟင္႔အင္း အကိုက်မေၾကာက္တယ္ဒီလိုမလုပ္ပါနဲ႔ အကို”
ကိုေဇာ္၀င္းသည္အခန္းတံခါးကိုပိတ္ၿပီးမသန္းေရႊအနားသုိ႔ထိုး၀င္လာေနၿပီး။ “မေၾကာက္ပါနဲ႔ညီ
မရယ္အကိုဟာေလညီမကိုခ်စ္ေနတာၾကာၿပီ။ဒီလိုအခြင္႔အေရးမၾကံဳလို႔ေစာင္႔ေနရတာ။အခုမွဒီအခြင္႔အေရး
“ကံဳေတာ႔တယ္” ဆုိၿပီးမသန္းေရႊအားတင္းေပြ႔ၿပီးပါးႏွစ္ဘက္ဘယ္ျပန္ညာျပန္နမ္း၍။ကုတင္
ေပၚသုိ႔တင္လိုက္ၿပီးဖက္ထား၏၊
မသန္းေရႊလဲအမ်ိဳးမ်ိဳးညင္းဆန္ရုန္းကန္ေသာ္လဲေလွာင္အိမ္ထဲမိေနတဲ႔ငွက္သတၱ၀ါပမာမ်က္ရည္က်
ငိုေကၽြးေနေသာ္လဲအခ်ီးႏီွးသာ
ကိုေဇာ္၀င္းသည္သူရဲ႔လိုအင္ဆႏၵျပည္႔၀ေရးကိုသာအဓိကထားၿပီးက်ိဳးစားေနသည္၊
“တိတ္ပါကြယ္မငိုပါနဲ႔အကိုကညီမကိုတကယ္ခ်စ္ေနလို႔ပါ” ဆုိၿပီးပါးႏွစ္ဘက္ကိုေမႊးေမႊးေပး
လိုက္ပါးစပ္ျခင္းေတ႔၍စုတ္လိုက္လုပ္ေပးေနေလသည္၊
မသန္းေရႊမွာအပ်ိဳေတာ္၀င္စ ၁၆ႏွစ္အရြယ္အသက္ႏွင္႔မလိုက္ေအာင္ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္မွာအ
ဆင္ေျပၿပီး။ရင္၃၁။တင္၃၆လက္မရွိ၍ငါးရံ႔ကိုယ္အေနအထားရွိေလေတာ႔ကုိေဇာ္၀င္းမေျပာနဲ႔စာေရးသူ။စာဖ
တ္သူေတြေရာသေရက်ေလာက္တဲ႔အခ်ိဳးအဆစ္ေျပျပစ္သူတေယာက္ျဖစ္သည္၊
ကုိေဇာ္၀င္း၏အျပဳအစုႏွင္႔အၾကမ္းဖက္ေနသည္ကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာမသန္းေရႊခမ်ာမွာေတာင္းပန္၍မ
ရသည္ျဖစ္၍ၿငိမ္ေနေလသည္၊
ထုိအခါကိုေဇာ္၀င္းသည္တဆင္႔တက္၍မသန္းေရႊ၏အကô်က်ယ္သီးမ်ားကိုတလံုးစီျဖဳတ္ရင္းပါး
ႏွစ္ဖက္ကိုေမႊးလုိက္ပါးစပ္ခ်င္းေတ႔၍စုတ္လိုက္လုပ္ေပးရင္းေပၚထြက္လာေသာမသန္းေရႊ၏လ”က္အ
ၾကမ္းပုဂံအလံုးသာသာရွိေသာ၀င္း၀ါေဖါင္းၾကြေနေသာႏုိ႔ႏွစ္လံုးကိုတဘက္ေသာလက္ကအအားမ
ေပးဘဲဖ်စ္လိုက္ညႇစ္ပလုိက္ပြတ္လိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳးျပဳစုေပးေနေလေတာ႔မသန္းေရႊခမ်ာလူးလြန္႔တုန္လႈပ္ရုန္းက
န္လာရင္း
“လႊတ္ပါအကိုရယ္ေတာ္ၾကာမမေလးျပန္လာရင္အဆူခံေနရပါအုန္းမယ္”
“အို ဒီအတြက္ဘာမွမပူပါနဲ႔ကြယ္။နင္႔အမဟုိဘက္တုိက္မွာဖဲသြားကစားေနတာပါ။ေတာ္ေတာ္
နဲ႔ျပန္မလာပါဘူး”
“ဟင္႔ အင္း အကို ဟင္႔အင္း ညီမေၾကာက္တယ္”
“မေၾကာက္ပါနဲ႔ညီမရယ္အကိုတေယာက္လံုးရွိသားဘဲအကိုတာ၀န္ယူေျဖရွင္းေပးပါမယ္” ဆုိကာ
မသန္းေရႊရဲ႔ႏုိ႔သီးႏွစ္လံုးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္၍ပါးစပ္နဲ႔စုိ႔လိုက္လွ်ာနဲ႔ထိုးလိုက္လုပ္ရင္းလက္တဖက္ကမ
သန္းေရႊ၏ေပါင္ၾကားထဲမွေစာက္ခံုေလးေပၚသုိ႔တင္လိုက္၏၊
ထုိအခါမသန္းေရႊသည္မ်က္လံုးမ်က္ဆံျပဴးသြားၿပီးေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္က်လာခါေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေစ႔၍
လိမ္ထားရင္း
“မလုပ္ပါနဲ႔အကိုရယ္ညီမကိုသနားပါ။ရွိခိုးပါရဲ႔” ဟုတတြတ္တြတ္ေတာင္းပန္ေနရွာသည္၊
“ေအးပါ ညီမရယ္။အကိုညီမကိုသနားလို႔ခ်စ္လို႔ယခုလိုၾကံတာပါ” ဟုဆုိကာမသန္းေရႊရဲ႔ေပါင္
ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုတြန္းဖယ္ၿပီး။ေစာက္ခံုေလးေပၚလက္ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစာေနၿပီး၊
သူ၏ၾကမ္းတမ္းေသာလက္မ်ားျဖင္႔ပြတ္သပ္ေပးေနေသာအခ်ိန္မွာသူ၏မာေက်ာတုတ္ခုိင္ေသာ
လီးႀကီးသည္ပုဆိုးၾကားထဲမွတြန္းကန္ရုန္းထြက္ေန၏၊
“ညီမရယ္ အကိုရဲ႔ဆႏၵကိုလိုက္ေလွ်ာပါလားဟင္” ဟုဆုိကာမသန္းေရႊ၏လက္တဖက္ကိုဆဲြ၍သူ
၏ေတာင္မတ္ေနေသာလီး”ကီေပၚသုိ႔တင္ေပးလိုက္ေသာအခါမသန္းေရႊမွာတုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြား ၿပီး။
“ေအာင္မယ္ေလး” ဟုလန္႔၍ေအာ္လိုက္မိသည္၊
မွန္ပါသည္ လန္႔မည္ဆုိလဲလန္႔ေလာက္ပါ၏၊ကိုေဇာ္၀င္း၏လီးႀကီးရဲ႔အတိုင္းအထြာမွာလဲအရွည္
၆လက္မလံုးပတ္စီးကရက္ဘူးခြန္ကဲြေလာက္ေတာ႔မသန္းေရႊခမ်ာပိုမို၍ပင္ေၾကာက္စိတ္၀င္သြား၏၊
“မလန္႔ပါနဲ႔ညီမရယ္။ဒီလီးႀကီးဟာေလေတြ႔လိုက္တဲ႔အမ်ိဳးသြ်ီးတုိင္းစြဲမက္ပါတယ္၊”
“ဘာကိုစြဲမက္တာလဲဟင္”
“ဘာကိုစြဲမက္တယ္ဆိုတာကိုညီမကိုရွင္းျပေနမဲ႔အစားလက္ေတြ႔အကိုလိုးျပလိုက္ရင္ညီမသိခ်င္တဲ႔အေျဖ
ေပၚလာပါလိမ္႔မယ္။ ညီမကမရုန္းမကန္ဘဲအကိုရဲ႔အလိုကိုလိုက္ရင္းညိမ္ညိမ္ေနၿပီးမွိန္းေန
ပါအရသာစြဲမက္စရာေတြ႔ရေစမယ္”
မသန္းေရႊသည္အမိ်ဳးမ်ိဳးရုန္းကန္ေတာင္းပန္အသနားခံညားေသာ္လဲမရေတာ႔ဘူးဆုိတာသိေန
ေတာ႔ကိုေဇာ္၀င္းရဲ႔ဆႏၵကိုျဖည္႔စီးေပးရန္စိတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ႔သည္၊
ကုိေဇာ္၀င္းသည္အေတြ႔အၾကံဳရင္႔က်က္သူျဖစ္၍မသန္းေရႊရဲ႔အေနအထားကိုသိသူျဖစ္၍။သူ၏
လီးႀကီးကိုမသန္းေရႊ၏ႏုႏုထြတ္ထြတ္လက္ေလးမ်ားျဖင္႔ဆုတ္နယ္ခိုင္းရန္လြယ္ကူေနေသာအခါ။မသန္းေရႊက
လဲအလိုက္သိစြာႏွင္႔ဆုတ္နယ္ေပးေနသည္၊
ကိုေဇာ္၀င္းကလဲမသန္းေရႊရဲ႔ေစာက္ခံုေလးေပၚသုိ႔လက္ျဖင္႔ပြတ္လိုက္။ေစာက္ေစ႔ကိုကလိလိုက္လုပ္ေပး
ရင္းလက္ဍိ+းျဖင္႔ေစာက္ေခါင္းထဲကိုေမႊေပးလိုက္ရာ
မသန္းေရႊမွာဓါတ္လိုက္သကဲ႔သုိ႔တြန္႔လိမ္တက္သြားၿပီး “ေအာင္မေလး။အေလး အေမ အား” ဟု
ေအာ္လိုက္ခါ။
ကိုေဇာ္၀င္းသည္မသန္းေရႊပါးစပ္ကိုပိတ္ရင္းသူ၏မာေက်ာတုတ္ခုိင္ေနေသာလီးႀကီးျဖင္႔ေစာက္
ေခါင္းထဲထိုးသြင္းရန္မသန္းေရႊ၏ေလွ်ာက်ေနေသာထမီကိုေျချဖင္႔တြန္းကန္ခ်လိုက္သည္၊
မသန္းေရႊသည္ေယာက္်ားမ်ားႏွင္႔တခါဘူးမွမၾကံဳေတြ႔ဘူးေသာအပ်ိဳျဖစ္ျပန္သည္မို႔ကိုေဇာ္၀င္း၏
ျပဳစုေပးမႈေၾကာင္႔ကာမအရသာကိုခံစားရင္းေစာက္ေခါင္းထဲမွအေရၾကည္မ်ားက်ဆင္းကာတဟင္း ဟင္း
ျဖစ္ခါၿငိမ္ေနေလသည္၊
ထုိအခ်င္းအရာကိုေစာင္႔ဆိုင္းသိႏွင္႔ေလေသာကုိေဇာ္၀င္းသည္မသန္းေရႊထမီကၽြတ္သြားၿပီးမိေမြးတုိင္းဖ
ေမြးတိုင္းပင္ကိုႏူးဍံ႔ေဖါင္းၾကြေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးကိုၾကည္႔ရင္း။
“ညီမရယ္ အကိုေလဒီလိုၾကည္႔လို႔ေကာင္းၿပီးႏူးဍံ႔ေနတဲ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးမ်ိဳးမေတြ႔ဘူးေသးဘူး။
ညီမေလးဟာလူကလဲခ်စ္စရာေကာင္းေစာက္ဖုတ္ေလးဟာလဲလိုးခ်င္စရာေကာင္းေအာင္အကိုဘ၀င္
ခိုက္ေနတာဘဲ၊”
“ကဲပါအကိုရယ္အခုမွေတာ႔မွမထူးေတာ႔ပါဘူး။အခ်စ္တည္ကာခ်ဲ႔ၿပီးစကားေၾကာရွည္မေနပါနဲ႔ျမန္ျမန္အ
ကိုဆႏၵျပည္႔ေအာင္လုပ္ပါေတာ႔ညီမခြင္႔ျပဳပါၿပီ၊ေတာ္ၾကာမမျပန္လာလို႔အားလံုးဒုကၡေတြ႔ေန အံုးမယ္”
ကိုေဇာ္၀င္းသည္မသန္းေရႊရဲ႔ခြင္႔ျပဳခ်က္ရေသာအခါသူ၏လီးႀကီးကို။ “ကိုင္းငါ႔သားႀကီး
ၿမိန္ေရရွက္ေရလိုးရေတာ႔မယ္” ဟုဆုိကာမသန္းေရႊကိုကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္ခ်ၿပီး၊
ဒူးႏွစ္လံုးေထာင္၍လက္ႏွစ္ဘက္ကမသန္းေရႊ၏ေထာင္ေနေသာဒူးႏွစ္လံုးကိုဖိခ်ေပးလိုက္ရာေပါင္တန္ႏွ
စ္ေခ်ာင္းကားသြားၿပီးေပါင္ၾကားထဲမွ၀င္း၀ါေမာက္ၾကြေနေသာေစာက္ဖုတ္ကေလးျပဴးထြက္လာေတာ႔သည္၊
ထုိအခါကိုေဇာ္၀င္းသည္မသန္းေရႊ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားမွာေဆာင္႔ေဆာင္႔ထုိင္၍ေစာက္ဖုတ္ႏွင္႔လီးခ်ိန္သ
ားကိုက္ေအာင္အသင္႔ျပင္လိုက္၏၊
မသန္းေရႊသည္အကô်လံုခ်ည္မရွိကိုယ္လံုးတီးျဖစ္ေနေသာသူမ၏ခႏၶာကုိယ္ေအာက္ပိုင္းကိုၾကည္႔၍ရွက္ေ
သြးျဖာကာမ်က္ႏွာကိုလက္၀ါးႏွင္႔အုပ္ထားေလသည္၊
ကိုေဇာ္၀င္းသည္မသန္းေရႊ၏ျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္ခံုၾကားမွေစာက္ေစ႔ေလးကိုလက္မႏွင္႔အသာမ၍
သူ၏လီးႀကီးကိုေတ႔ထားလိုက္ေသာအခါ။မသန္းေရႊသည္ဖိုမထိေတြ႔မႈ၏အရသာကိုအျပည္႔အ၀ခံစားရင္းကိုေ
ဇာ္၀င္း၏လီးထိပ္သုိ႔တြန္႔တက္လာ၏၊
ကိုေဇာ္၀င္းသည္မသန္းေရႊ၏အရိပ္အကဲကိုၾကည္႔ကာသူ၏လီးႀကီးအားေမာင္းတင္၍ဒစ္ျမွဳပ္ရုံ
ထိုးသြင္းလိုက္ရာ။ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဖြတ္ႏွင္႔အတူ။
“ေအာင္မေလး အကို ကၽြတ္ကၽြတ္ နာတယ္အကို နာတယ္။အိ အေမ ရွီး၊” ဟုဆုိကာ
ကိုေဇာ္၀င္း၏လီးႀကီးကိုဆဲြဖယ္၍ေစာက္ခံုေလးအားလက္ႏွင္႔အုပ္ထား၏၊
ကိုေဇာ္၀င္းသည္သူ၏လီးႀကီးကၽြတ္သြား၍ၾကည္႔လိုက္ေသာအခါ။လီးထိပ္တြင္ေသြးမ်ားေပေနသည္ကိုေတြ႔၍
မ်က္လံုးျပဴးသြားၿပီးေစာက္ဖုတ္ေလးမွထြက္ေနေသာေသြးမ်ားကိုလက္ႏွင္႔သုတ္ေပးေန၏၊
“အဟင္႔ အဟင္႔ အို ရွီး ကၽြတ္ကၽြတ္ ေတာ္ဘီအားေတာ္ေတာ႔အကို။က်မအဖုတ္ကြဲသြားၿပီ။
အားစပ္ၿပီးနာလိုက္တာအကိုရယ္၊အား ရွီး ကၽြတ္ ကၽြတ္ “
ကိုေဇာ္၀င္းသည္သူ၏ေဒါမာန္ႀကီးေသာလီးႀကီးအတြက္အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားထားေသာ္လည္းမ
ေအာင္ျမင္ေဇာေခၽြးမ်ားျပန္ေန၏၊
“ေတာ္ပါေတာ႔အကိုရယ္။ကၽြတ္ ကၽြတ္ နာတယ္။ က်မေစာက္ပတ္အေမွးကြဲသြးၿပီထင္တယ္၊
စပ္ျဖင္းျဖင္းျဖစ္ေနတယ္။ မနက္ဖန္တနဂၤေႏြေန႔မဟုတ္လား အကို မနက္ဖန္မွအကိုသေဘာလုပ္ပါ ေနာ္”
ဆုိ၍ေတာင္းပန္ရွာသည္၊
ကိုေဇာ္၀င္းသည္အမ်ိဳးမ်ိဳးလွည္႔စားေပမဲ႔မရတဲ႔အဆံုးလက္လႊတ္လိုက္ရေသာလဲ။သူ၏လီးႀကီးကေတာ႔ေ
တာင္ဆဲပင္ရွိေန၏၊
မသန္းေရႊအ၀တ္မ်ား၀တ္၍အခန္းတံခါးဖြင္႔ၿပီးကြတကြတႏွင္႔ေျခလွမ္းမမွန္ဘဲအထြက္တြင္။သင္းသင္းျပ
န္ေရာက္ႏွင္႔မ်က္ႏွာျခင္းဆုိင္ေတြ႔လုိက္ေသာအခါမသန္းေရႊမ်က္လံုးျပဴး၍ေခါင္းႀကီးသြား၏၊
“ဟဲ႔ သန္းေရႊ အခန္းထဲညီး။ဘာ၀င္လုပ္တာလဲ။ဟာအျပင္ကတံခါးလဲပိတ္မထားဘူး”
တုန္တုန္ရီရီျဖင္႔ “ဘာ ဘာ မွမလုပ္ပါဘူး အကိုျပန္လာလို႔ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿပီးသြားပို႔တာပါ”
“ေအာ္ ကိုေဇာ္ေရာက္ေနၿပီးလား” ဆုိကာသင္းသင္းအခန္းထဲ၀င္သြားေသာအခါ။ကုတင္ေပၚတ
ဖက္ေစာင္းၿပီးအိပ္ေနေသာကိုေဇာ္၀င္းေဘးမွာ၀င္ထုိင္ၿပီး
“ဟင္ ကိုေဇာ္ဘာျဖစ္လုိ႔အိပ္ေနတာလဲ။ ေနမေကာင္းဘူးလား ဟင္”
“ေကာင္းပါတယ္ကြာ” ဟုဆုိကာသင္းသင္းဘက္လွည္႔၍သင္းသင္းရဲ႔ကိုယ္ေလးအားေပြ႔ဖက္ၿပီး
ကုတင္ေပၚဆဲြတင္လိုက္၏၊
“အို အို ကိုေဇာ္ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲအခုနေကာင္မေလးနဲ႔စခမ္းသြားေနတယ္ထင္တယ္”
“ဟာ သင္းကလဲကြာမဟုတ္တာ။အကိုေသာက္ဖို႔ေကာ္ဖီလာပိုတာပါ” ဟုေျဖရင္းသင္းသင္းရဲ႔
ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကိုေမႊးေမႊးေပးၿပီးထမီကိုခၽြတ္မည္အျပဳတြင္။
“အုိ ကိုေဇာ္ေနအံုးဟို အခန္းတံခါးသြားပိတ္အံုးမယ္”
တံခါးပိတ္၍ျပန္လာၿပီး။ကုတင္ေပၚကိုယ္လံုးတီးျဖင္႔လဲေလွ်ာင္းေနေသာကိုေဇာ္ႏွင္႔အတူမတ္ေနေသာလီ
းႀကီးကိုၾကည္႔၍။ “ဒီကေန႔ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲကိုေဇာ္။ထူးျခားလွခ်ည္႔လားဟင္။”
“ဘာထူးျခားလို႔လဲသင္းအကိုစေနေန႔မို႔ရံုးကျပန္လာၿပီးေဟာဒီကဇနီးမယားေလးကိုမေတြ႔လို႔စဥ္းစားေန
တံုး။ၿဖံဳးဆုိ ေဟာဒီမယားေခ်ာေရာက္လာတာပါဘဲ။ ကဲကြာလာစမ္းပါ။” ဆုိ၍သင္းသင္းလက္
ကိုလွမ္းဆဲြၿပီးရင္ခြင္ထဲသြင္းခါ။သူ၏အရွိန္မေျပေသးဘဲေတာင္ေနေသာလီးႀကီးကိုသင္းသင္း၏လက္ထဲသုိ႔အ
ပ္လိုက္ေသာအခါ။
“အိုဟုိ ဒါကဘယ္လိုေနပါလိမ္႔။ကိုေဇာ္အျဖစ္သဲလြန္းၿပီထင္တယ္။”
“အျဖစ္သဲတာမဟုတ္ဘူးသင္း အကိုရံုးကျပန္လာတာသင္းနဲ႔အခ်စ္ျခင္းဖလွယ္မလို႔စိတ္ကူးယဥ္
လာတာပါ”
“အျဖစ္မသဲပါနဲ႔ကိုေဇာ္ရယ္။အခုနသန္းေရႊအခန္းထဲကထြက္လာတာမူမမွန္ဘူး။ကိုေဇာ္ဘာလုပ္
လိုက္သလဲဟင္”
“ဟာ မဟုတ္ရပါဘူးသင္းအရမ္းမဲ႔မစြတ္စြဲပါနဲ႔” ဟုေျပာရင္းသင္း၏ေပါင္းၾကားထဲမွေဖါင္းပြပြ
ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုပြတ္ရင္း။ထမီခၽြတ္မည္အျပဳတြင္သင္းသင္းကအလိုက္သိစြာ
“အို ေနအံုး သင္းအ၀တ္အစားေတြခၽြတ္ေပးမယ္ကိုေဇာ္လဲအားလံုးခၽြတ္လိုက္ေနာ္” ဟုဆုိကာ
ကုတင္ေအာက္တေနရာတြင္မတ္တတ္ရပ္၍။အကô်။လံုခ်ည္မ်ားခၽြတ္ခ်လုိက္ေသာအခါပင္ကုိယ္အလွပိုင္ရွင္သ
င္းသည္မိေမြးတုိင္းဖေမြးတုိင္းကိုယ္လံုးတီးျဖစ္သြားေတာ႔သည္၊
ထုိအခါကိုေဇာ္သည္သူ႔အ၀တ္မ်ားခၽြတ္ၿပီး၍သင္းသင္းရွိရာသုိ႔အေျပးေလးသြားကာေပြ႔ဖက္ၿပီးကုတင္ေပ
ၚသုိ႔တင္ကာ။သင္း၏ျဖဴေဖြးေဖါင္းၾကြေနသည္႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုလက္ႏွင္႔ပြတ္လိုက္ျပဴး
ထြက္ေနေသာေစာက္ေစ႔ေလးကိုေမႊလုိက္ႏွင္႔စိတ္ႀကိဳက္ျပဳစုေပးလိုက္ေသာအခါ။
သင္းသင္းသည္ငါးေျပမဆားပက္သလိုတြန္႔လိမ္ၿပီးေကာ႔ကာေကာ႔ကာႏွင္႔ေစာက္ေစ႔ေလးဟာ
ျပဴးထြက္လာၿပီးအေရၾကည္မ်ားစီးဆင္းထြက္ေပၚလာေတာ႔သည္၊
သင္းသင္းသည္ တဟင္းဟင္းျဖစ္လာၿပီး
“ယားတယ္ကိုေဇာ္ရယ္ လိုးမွသာလိုးစမ္းပါ”
“ေၪာ္ သင္းကလဲကြာလုိးပါမယ္ဒီလိုတယုတရျပဳစုေပးမွေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမဆက္ဆံတဲ႔အခါလိုးၾကတဲ႔အ
ခါအရသာေတြ႔လာႏိုင္တယ္ကြ” ဟုဆုိ၍ေစာက္ေစ႔ေလးကိုပြတ္၍ကလိေပးေနၿပီးလိုးရန္ဟန္ျပင္၍
သင္းသင္း၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုသူ၏ခါးကိုအခြခိုင္းၿပီးသူ၏တုတ္ခိုင္ေနေသာလီးႀကီးႏွင္႔ေစာက္ေစ႔ထိ
ပ္ထိလိုက္ခြာလိုက္လုပ္ေန၏၊
ထုိအခါသင္းသင္းသည္ကိုေဇာ္ခါးကုိညႇပ္၍။သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏွင္႔ထိေအာင္ေရွ႔ကိုထိုးထုိးတက္လာၿပီး
“ကိုေဇာ္ကလဲအထဲေရာက္ေအာင္လိုးေတာ႔ေလ” ဟုဆုိ၏၊
ကိုေဇာ္၀င္းသည္သင္းသင္း၏အေျခအေနကိုသိႏွင္႔ၿပီး။ဒစ္Õမပ္ရံုထိုးသြင္းေပးလိုက္ရာ။
“အိုး ဟုိး ဟုိး ရွီး ေအာင္မေလးေျဖးေျဖးကိုေဇာ္ ေျဖး ေျဖး ကၽြတ္ ကၽြတ္”
ထိုအခါကိုေဇာ္၀င္းသည္ေစာက္ေခါင္းထဲအားသူ၏လီးႀကီးကိုဒစ္Õမပ္ရံုသြင္းထားရာမွျပန္ဆဲြႏႈတ္
မည္အျပဳတြင္
“အို ကိုေဇာ္မႏႈတ္လိုက္နဲ႔ေလဒီအတိုင္းထား”ဟုဆိုကာေျခႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင္႔မလြတ္တမ္းညႇပ္
ထားေလသည္၊
“နဲနဲေလာက္ေလွ်ာစမ္းပါအံုးသင္း အခုလိုလုပ္ထားေတာ႔ကိုေဇာ္လိုးအားမရွိဘူးေပါ႔” ဆုိ၍
သင္း၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလက္ႏွင္႔ဖယ္ခ်ၿပီး။လီးႀကီးကိုတ၀က္၀င္ေအာင္ဖိလိုးေပးလိုက္ေသာအခါ။ ဗ်စ္
ဗ်စ္ ျဖင္႔တ၀က္၀င္သြား၏၊
“ေအာင္မယ္ေလး အိုး ရွီး ကၽြတ္ကၽြတ္ အား။ကိုေဇာ္ခနေလးနားထားပါ အို ကၽြတ္ကၽြတ္
နာလြန္းလို႔ပါ၊”
“သင္းသင္းကလဲကြာ နဲနဲေတာ႔ေအာင္႔ၿပီးေနပါေတာ္ၾကာအရွိန္ရလာေတာ႔မနာေတာ႔ပါဘူး။
ေကာင္းလာမွာပါ” ဆုိ၍က်န္တ၀က္ကိုထိုးသြင္းလိုက္ရာ။
“ေအာင္မယ္ေလး အေမ အို ရွီး ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကိုေဇာ္ ေအာင္႔လိုက္တာခနေလးရပ္ပါ။ရွီး ကၽြတ္
ကၽြတ္”
ကိုေဇာ္၀င္းသည္၀င္ေနေသာလီးႀကီးကိုႏႈတ္မည္ဟု ဟန္ျပင္ေနစဥ္
“ကိုေဇာ္ အကုန္မႏႈတ္နဲ႔ေလ။ခ်န္ထားအံုး သင္း အံကိုႀကိတ္ၿပီးေအာင္႔ခံပါ႔မယ္။”
“ေအးဒါမေပါ႔သင္း ကိုေဇာ္ေျဖးေျဖးခံႏုိင္ရံုလိုးေပးပါမယ္” ဆုိကာသြင္းလိုက္ႏႈတ္လိုက္တခ်က္
ျခင္းလိုးေပးရာသင္းသင္းသည္ေအာက္မွဖင္ၾကြလာၿပီး။
“အို ကၽြတ္ ကၽြတ္ အား ရွီး အေမ႔ေျဖး ေျဖးေျဖးေနာ္ ဟုတ္ၿပီ ကိုေဇာ္ ေျဖးေျဖး အား”
“ဘယ္ႏွယ္ေနသလဲသင္းခံႏိုင္ၿပီလား ေကာင္းေရာေကာင္းရဲ႔လားဟင္”
“ဟုတ္ကဲ႔ကိုေဇာ္ေကာင္းပါတယ္ဒါေပမဲ႔နဲနဲေတာ႔ေအာင္႔တယ္။ နာတယ္”
“ေအးေလ တေအာင္႔ေလာက္အံႀကိတ္ထားပါ”
“ကိုေဇာ္အရွိန္ေလးနဲ႔လိုးေတာ႔မယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ႔ သင္းေအာင္႔ထားပါမယ္”
ထုိအခါကိုေဇာ္၀င္သည္အခ်က္မွန္မွန္လိုးေပးေနရာ ဖြတ္ ဗ်စ္ ဖတ္ ဖတ္
“အလို ေလးေလး ကိုေဇာ္ ေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာ အမေလး ကၽြတ္ ကၽြတ္ ရွီး အား။ ဟုတ္ၿပီ
အရွိန္ရလာၿပီးကိုေဇာ္ လိုး လိုး” ဟု သင္းသင္းသည္ကုတင္ေဘာင္ကိုတအားဆုတ္ကိုင္၍
လူးရင္းလွိမ္႔ရင္းမ်က္ေစ႔ကိုစံုမွိတ္ထားေလသည္၊
ထုိအခါကိုေဇာ္၀င္းသည္အခ်က္ပိုင္ပိုင္ႏွင္႔မွန္မွန္ေလးအခ်က္ေပါင္း၅၀-ခန္႔လိုးေပးလိုက္ရာ။ ဖြတ္ ဗ်စ္
ဖတ္ဖတ္ မလပ္ စြပ္ စြပ္ မည္ကာသင္းသင္းလဲေကာ႔ကာျပန္ကာလူးကာျဖင္႔ႏွစ္ဦးသား
အေမာဆိုက္ေနၾကေတာ႔သည္၊
“ကိုေဇာ္ဒီေန႔ သင္းေလမမေအးတုိ႔နဲ႔အထူး၀ိုင္းစီစဥ္ထားတယ္။ကိုေဇာ္လိုက္မယ္မဟုတ္လား ဟင္”
“မလိုက္ခ်င္ပါဘူးကြာ။ သင္းသြားကစားႏွင္႔ေပါ႔။ကိုေဇာ္သြားစရာရွိလို႔ျပန္လာမွလိုက္လာခဲ႔မယ္”
“ဒါျဖင္႔သင္းသြားႏွင္႔မယ္။ကိုေဇာ္လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ႔ေနာ္” ဆုိ၍သင္းသင္းသည္မေအးေအးတုိ႔
တုိက္ခန္းဘက္သုိ႔ထြက္သြားသည္၊
အၾကံသမားကိုေဇာ္၀င္းသည္အ၀တ္အစားလဲဟန္ေဆာင္ၿပီး။မသန္းေရႊရွိရာသုိ႔သြား၍မသန္းေရႊအားေပြ႔ဖ
က္ၿပီးအိပ္ခန္းအတြင္းသုိ႔ေခၚသြားေလသည္၊
မသန္းေရႊခမ်ာလဲမေန႔ကသူမကတိအတိုင္းမညင္းဘဲကိုေဇာ္၀င္းေခၚရာသုိ႔လိုက္ပါသြားေလသည္
“ညီမ မေနကဘယ္လိုေနသလဲဟင္” ဟုဆုိကာကုတင္ေပၚအလိုက္သင္႔တင္၍ပါးႏွစ္ဖက္ကို
ေမႊးေမႊးေပးရင္း။အကô်ၾကယ္သီးမ်ားျဖဳတ္ေန၏၊
“မေန႔ကမမသင္းေရွ႔မွာဟန္ေဆာင္သြားရေပမဲ႔။နာလိုက္တာလမ္းေလွ်ာက္မရေအာင္ျဖစ္သြားတာဘဲအကို
ရယ္”
“အခုဘယ္လိုေနေသးလဲဟင္”
“ဘယ္လိုမွမေနပါဘူး။ေရာင္ေနသလိုနခမ္းေတြေဖါင္းၿပီးၾကြတက္ေနတယ္အကိုရဲ႔”
“ေအးဒီလိုဆုိ ဒီကေန႔မနာေအာင္အကိုျပဳျပင္ၿပီးလိုးေပးပါမယ္။” ဆုိကာမသန္းေရႊ၏ထမီကို
ခၽြတ္၍ေပၚထြက္ျပဴးေမာက္ေဖါင္းၾကြေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးကိုေသခ်ာစြာၾကည္႔ေနေလေသာအခါ။
“အို အကိုကလဲရွက္ပါတယ္ဆုိ။ အဟင္႔”
“မရွက္ပါနဲ႔ညီမရယ္။အခုလိုဖိုမဆက္ဆံတယ္လိုးတယ္ဆိုတာေအးေအးေဆးေဆးျပဳစုၿပီးမွလိုးရင္အင္မ
တန္အရသာရွိတာညီမရဲ႔။ ကဲညီမအကô်ေတြအားလံုးခၽြတ္လိုက္ပါ။ မရွက္ပါနဲ႔ဒီအိမ္ထဲမွာညီမနဲ႔
ဒီအိမ္ထဲမွာညီမနဲံအကိုဘဲရွိတယ္ဥစၥာခၽြတ္လိုက္ပါညီမရယ္၊
မသန္းေရႊသည္ကိုေဇာ္၀င္းခိုင္းသမွ်ကိုမညင္းေတာ႔ဘဲအလိုက္သိစြာအားလံုးကိုခၽြတ္လိုက္ေသာအခါအင္
မတန္မွၾကြၾကြရြရြရွိလွေသာေစာက္ခံုၾကားမွျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္ေစ႔ေလးကကိုေဇာ္၀င္းကိုဖိတ္ေခၚေနဟ
န္ရွိေတာ႔သည္၊
ကိုေဇာ္၀င္ကလဲမသန္းေရႊ၏ကိုယ္လံုးတီးအလွကိုၾကည္႔ရင္းေတာင္ပူစာလိုႏုိ႔ႏွစ္လံုးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္စုိ႔
ေပးရံုတင္မကေစာကဖုတ္ေလးအားလက္ႏွင္႔အခ်က္-၂၀ခန္႔အုပ္ေပးၿပီးပြတ္ေပးလိုက္
ေသာအခါေစာက္ခံုေလးသည္ေဖါင္းၾကြလာေတာ႔သည္၊
“အို အကိုလဲဘယ္လိုလုပ္တာလဲနာလိုက္တာ။ကၽြတ္ ကၽြတ္”
“အသာေနပါညီမရဲ႔ဒါမွလိုးတဲ႔အခါမနာမွာညီမအတြက္လုပ္တာပါ” ဆုိၿပီးေစာက္ေစ႔ေလးကို
လက္ညႇိဳးလက္မညႇပ္၍ဆဲြလိုက္ႏွင္႔။လက္တဆစ္ေလာက္ေစာက္ေခါင္းထဲထိုး၍ေမႊေပးလိုက္ရာ။
“အေမေလး အကိုနာတယ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ အဟင္႔ အို ယားလိုက္တာ” ဆုိ၍မသန္းေရႊသည္
ေအာက္မွငါးဖယ္လူးသလုိလူးေန၏၊
“အကို လိုးပါေတာ႔ ညီမခံႏိုင္ပါၿပီ”
“အို ညီမကလဲသိပ္ေလာမႀကီးနဲ႔ေလ။ညီမနာမွာစုိးလို႔ေသြးပူလာေအာင္ေစာက္ဖုတ္ေလးေဖါင္း
ၾကြလာေအာင္။အကိုကျပဳစုေပးတာ” ဆုိ၍ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔လက္ညႇိဳးနဲ႔ထိုးကလိေမႊေပးေနရာ။
“အို အကိုယားတယ္ ယားတယ္ လိုးပါေတာ႔ညီမဘယ္လိုေနရမွန္းမသိေတာ႔ဘူး”
ထိုအခါကိုေဇာ္၀င္းသည္။မသန္းေရႊရဲ႔အေျခအေနကိုၾကည္႔ၿပီး။စိတ္ႀကိဳက္လိုးရန္ျပင္ေနေသာ္
လည္း။ဒီတခါအလိုးမေတာ္ရင္တခုခုျဖစ္သြားပါကေနာက္အရွည္မလိုးရေတာ႔မည္စုိး၍သူ၏လီးႀကီးကိုတံေထြး
စီးပိုင္ေနေအာင္သုတ္ေပးၿပီး။မသန္းေရႊေစာက္ပတ္၀ကိုေတ႔၍ဒစ္Õမပ္ရံုထိုးသြင္းလိုက္ရာ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်
ဟုျမည္သံႏွင္႔အတူ
“ေအာင္မယ္ေလး အကိုရယ္နာလွခ်ည္ရဲ႔ေသပါၿပီအင္း ကၽြတ္ ကၽြတ္ အား အကိုခနေလး။ အို ရွီး
ခနေလး ေနပါဦး ေနာ္” ဟုဆိုေလရာ။
ကိုေဇာ္၀င္းသည္ဆက္မသြင္းေသးဘဲရပ္ထားၿပီး။တံေထြးႏွင္႔သူ၏လီးႀကီးအရင္းကေနလိမ္းေပးေန၏၊
“ကၽြတ္ ကၽြတ္ အကိုဆက္လိုးလို႔ျဖစ္ပါမလား။ အားသိပ္နာတာဘဲ အား ရွီး ကၽြတ္ ကၽြတ္”
“ျဖစ္ပါတယ္ညီမရဲ႔အစမို႔ပါ။ေတာ္ၾကာအရွိန္ရလာလုိ႔ေသြးပူလာရင္အင္မတန္ေကာင္းလာမွာ” ဆို ၍နဲနဲ
ဖိသြင္းလိုက္ရာ ဗ်စ္ ဖြတ္
“ေအာင္မေလး အေမေရ။ အား ရွီး ကၽြတ္ ကၽြတ္ အကိုေျဖး ေျဖး လိုးေနာ္။ရပ္မထားနဲ႔ေလ လိုး
လိုး အေမ႔ အိုး ရွီး ကၽြတ္ ကၽြတ္”
ကိုေဇာ္၀င္းသည္မသန္းေရႊရဲ႔အရိပ္အကဲၾကည္႔၍သူ၏လီးႀကီးအားအဆံုးထိုးသြင္းရာ။ဗ်စ္ဗ်စ္ဖြတ္႑ႊတ္
“အေမေလး ေသပါၿပီ အို အကိုမရပ္နဲ႔ ဆက္လိုး အားေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာ ဟုတ္ၿပီး အကို
လိုး လိုး အား ဟာ ေကာင္းလိုက္တာ ဟင္း”
ကိုေဇာ္၀င္းသည္မသန္းေရႊအရွိန္ရလာၿပီျဖစ္၍။မွန္မွန္ေလးအခ်က္ေပါင္း၃၀-ခန္႔လိုးေပးလုိက္ရာ ဖြတ္
ဗ်စ္ ပလပ္စြပ္ ဖြတ္ ပလပ္စြပ္ ဖတ္၊
“ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ။လိုး လိုး ေအာင္မေလးေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာအကိုရယ္ ဟင္း။”
အသံႏွင္႔အတူႏွစ္ဦးသား ေဟာဟဲ ျဖစ္ကုန္ၾကေလေတာ႔သည္၊
ကုိေဇာ္၀င္းသည္ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးသင္းသင္းေနာက္သုိ႔လိုက္သြားရာေဒၚေအးေအးအိမ္တြင္သင္းသင္းကိုမေ
တြ႔ဘဲ။ ေဒၚေအးေအးတေယာက္ထဲအိမ္ခန္းထဲကုတင္ေပၚ၀ယ္ကိုယ္လံုးတီးေဆာင္႔ေဆာင္႔
ထုိင္ၿပီးသူမ၏လက္ညႇိဳးျဖင္႔ေစာက္ေခါင္းထဲထုိးၿပီး။ကလိ၍ကစားေနသည္၊
ကိုေဇာ္၀င္းသည္အသံမေပးဘဲၾကည္႔ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ၾကည္႔ေနရင္းသူ၏လီးႀကီးကလဲခ်ိဳးမရ
ေအာင္ေတာင္႔တင္းလာေတာ႔သည္၊
ထုိအခ်ိန္မွာေဒၚေအးေအးသည္လက္တေခ်ာင္းထဲထိုးကစားေနရာအားမလုိအားမရျဖစ္ေနၿပီး။
လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး၍ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမဆက္ဆံၾကသလိုသြင္းလိုက္ႏႈတ္လိုက္လုပ္ေပးရာ။ျပြတ္ျပြတ္
ျပြတ္ျပြတ္ အသံႏွင္႔အတူ။ေဒၚေအးေအးသည္အရွိန္ေကာင္းၿပီးမွိန္းေနခ်ိန္၀ယ္
ကိုေဇာ္၀င္းသည္သူ၏ခ်ိဳးမရေသာလီးႀကီးရဲ႔ဒါဏ္ကိုမခံမရပ္ႏိုင္ဘဲတံခါးအသာတြန္းဖြင္႔ၿပီးအထဲ
၀င္သြားခါ၊ေဒၚေအးေအးရဲ႔ျဖဴေဖြးေတာင္႔တင္းေသာကိုယ္လံုးႀကီးကိုေပြ႔ဖက္ၿပီး။ပါးျပင္ႏွစ္ခုကိုဘယ္ညာျပန္
နမ္းလိုက္ေသာအခါ။
“ေအာင္မေလး ရွင္ ရွင္ ကိုေဇာ္ဘာလာလုပ္တာလဲ ဟင္”
“ေအာ္ ေအးကလဲဗ်ာ လာရင္းကေတာ႔သင္းရွိတယ္ဆုိၿပီးလာတာပါဘဲ။အခုေတာ႔”
“အခုေတာ႔ဘာျဖစ္သလဲ ကိုေဇာ္”
“အခုေတာ႔ဘာျဖစ္သလဲလုိ႔ေမးေနရေသးလားေအးရယ္။ ေအးရဲ႔ဆႏၵ။ကိုေဇာ္ရဲ႔လိုအင္ျဖည္႔စည္း
ၾကဘုိ႔ျဖစ္လာတာေပါ႔၊” ေနာက္ၿပီးေအးရဲ႔မာတင္းေနေသာႏုိ႔အံုႏွစ္လံုးကိုဘယ္ညာျပန္ၿပီးစုိ႔လိုက္
လွ်ာနဲ႔ထိုးလိုက္ျပဳျပင္ႏွဴးေနၿပီး၊
ေအးရဲ႔ေညာင္ရြက္ပံုသႌန္ေစာက္ဖုတ္ေလးအားလက္ျဖင္႔ပြတ္သပ္၍ေဆာ႔ကစားေပးေနရာ။
ေအးသည္အခုနကသူလုပ္တာထက္သာေန၍မ်က္လံုးအစံုမွိတ္ခါတဟင္းဟင္းျဖင္႔နတ္သြ်ီးစည္းစိမ္ခံစားေနရွာ
သည္၊
“ေအာ္ ဒါထက္ေအးကၽြန္ေတာ္အခုလိုပိုင္ရွင္ခြင္႔မျပဳေသးဘဲ၀င္လာၿပီး။ပိုင္စုိးပိုင္နင္းျပဳတာစိတ္
မဆုိးပါဘူးေနာ္ဟုတ္လား”
“အို ကိုေဇာ္ကလဲေမးေနစရာမလိုေတာ႔ပါဘူး။ကာယာကံေျမာက္ျဖစ္ေနမွေတာ႔စိတ္ဆုိးဘို႔လို
ေသးလားဟင္”
“ေအာ္ ေအး သင္းသင္းဘယ္သြားသလဲဟင္”
“ေအာင္မယ္ေလးအေရးထဲအရာေပၚရျပန္ၿပီ။ရွင္႔မယားသင္းေလးစီစီတုိ႔အိမ္သြားတယ္”
“ဟင္း ေကာင္းလုိက္တာကဲပါအရသာပ်က္ပါ႔မယ္။”
ကိုေဇာ္၀င္းသည္ေအးရဲ႔ဆႏၵကိုသိ၍ဘယ္ပံုစံယူ၍လိုးရမည္ကိုအေတြး၀င္ရင္းလက္ျဖင္႔ေစာက္
ဖုတ္အတြင္းထိုးသြင္းကလိေမႊေပးေနရာ။
ေအးေအးသည္ တဟင္းဟင္း ျဖစ္ကာတြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးကာ “ကဲ ကုိေဇာ္လိုးပါေတာ႔ရွင္”
“လိုးပါမယ္ ေအးရယ္ ေအးရဲ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကေညာင္ရြက္ေလးနဲ႔တူေတာ႔ဘယ္ပံုစံလိုးရမယ္
ဆိုတာစဥ္းစားေနလို႔ပါ”
“ေအာ္ ေတာ္ေတာ္ ထီကာခ်ဲ႔တဲ႔လူဘဲေနာ္၊ရွင္႔သေဘာရွင္ႀကိဳက္သလိုသာေျပာ။
ေအးဘယ္လိုေနရမလဲ”
ဒီအခါက်မွကိုေဇာ္၀င္းသည္ေအးကိုပဆစ္တုပ္ထုိင္ေစၿပီးလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေရွ႔ပစ္၍ေခါင္းကိုကု
တင္ႏွင္႔ေထာက္ကာခါးကေနကိုင္မ၍ထားေသာအခါေအးရဲ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ေနာက္သုိ႔အစြမ္းကုန္ျပဴး
ထြက္ေနေတာ႔သည္၊
“ကဲ ေအး အဲဒီအေနအထားတိုင္းေနေနာ္၊ ကိုေဇာ္လိုးေတာ႔မယ္”
ဆုိကာသူ၏ေထာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးျဖင္႔ေနာက္ကေနမတ္တတ္ရပ္၍။ေအး၏ခါးဆစ္ႏွစ္ဘက္ကိုေနာက္သုိ႔
ဆဲြ၍ျပဴးထြက္ေနေသာေအး၏ေစာက္ဖုတ္၀သုိ႔ေတ႔ထားၿပီး၊
“ဒီမွာ ေအးအႀကိဳက္ကိုေဇာ္စိတ္တိုင္းၾကလိုးေတာ႔မယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ႔ရွင္ရယ္ ဒီကလူကျဖင္႔အေနခက္လွၿပီ။ဘယ္လိုလုပ္ထားမွန္းမသိပါဘူး”
ကိုေဇာ္၀င္းသည္ေတ႔ထားေသာလီးႀကီးႏွင္႔ခါးဆဲြကာထိုးသြင္းလိုက္ရာ။ ဖြတ္ ဗ်စ္ အသံႏွင္႔တ
၀က္သာသာ၀င္သြားသျဖင္႔ေအးသည္ေလးဘက္ကုန္းထကာ။
“အမေလး ကၽြတ္ကၽြတ္ အား ဟုတ္ၿပီး အား ေကာင္းအလုိ ရွီး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေဇာ္ရယ္။
အား ဟင္း”
ထုိအခါ ကိုေဇာ္၀င္းသည္ေအးခါးဆစ္ကိုဆြဲ၍စိတ္ႀကိဳက္အခ်က္ေပါင္း၆၀-ခန္႔အခ်က္ပိုင္ပိုင္လိုး
ေပးလိုက္ရာ။ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ စိြစြပ္စြပ္ ဖြတ္ စြပ္ ပလပ္စြပ္။အေခါင္းသံဆူညံၿပီးႏွစ္ဦးသားေမွာက္
လွ်က္သားထပ္၍မွိန္းေနေလေတာ႔သည္၊
မစီစီသည္ဒရိုင္ဘာကိုဘတင္ႏွင္႔ညေနေစာင္းေလးတြင္မေအးေအးအိမ္သုိ႔ကားျဖင္႔ေရာက္လာ
ၾကသည္၊သံုးဦးသားစကားေျပာေနၾကၿပီးမစီစီကကိုဘတင္ဘက္သုိ႔လွည္႔၍။
“ဘတင္ေရကန္ေတာ္မင္ရုပ္ရွင္ကုမၼဏီမွာ။ ကိုပတ္ကားရွိတယ္သြားေခၚေပးစမ္း”
“ဟုတ္ကဲ႔” ဆုိ၍ကိုဘတင္ထမည္အျပဳတြင္။
မေအးေအးက “ကိုဘတင္ေရ ကားၾကံဳတုန္းညေစ်းတန္းလိုက္ခ်င္လို႔က်မပါလိုက္မယ္။”
“စီစီ ဒီမွာေနအံုးေနာ္။ မမေအးညေစ်းတန္းသြားအံုးမယ္” ဆုိၿပီး
ႏွစ္ဦးစလံုးအတြက္အကြက္ဆင္လိုက္ေသာအခါ။စီစီ ကလဲသေဘာတူခြင္႔ျပဳ၍ကိုဘတင္ႏွင္႔
ေအးေအးတုိ႔ထြက္သြားၾက၏၊
ကိုဘတင္သည္ကိုပတ္ကားကိုသြားေျပာၿပီးကန္ေတာ္ႀကီးေစာင္းသုိ႔ေအးေအးႏွင္႔အတူကား
ေမာင္းထြက္သြားေလသည္၊
“ဒီမွာေအး ကိုတို႔ဒီမွာစခမ္းသြားၾကရေအာင္။ ဒါမွစီစီတို႔လဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္ခ်စ္ၾကပါေစ။
ကိုယ္တုိ႔ေအးတုိ႔လဲလြတ္လပ္တာေပါ႔ေနာ္” ဆုိ၍ကန္ေတာ္ႀကီးေစာင္းတြင္ႏွစ္ဦးသားတစခမ္းထေန
ၾကေတာ႔သည္၊
ကိုပတ္ကားလဲ ၆-နာရီခြဲေလာက္တြင္မစီစီရွိရာသုိ႔အျမန္ေရာက္ရွိလာၿပီး။အခန္းထဲသုိ႔လွမ္းၾကည္႔
လိုက္ေသာအခါ
စီစီသည္ အခန္းတြင္း၀ယ္ ဘလာက်င္းၿပီးလွ်က္ဆားပုလင္းနဲ႔ေစာက္ေခါင္းတြင္းသြင္း၍စခမ္း
သြားေနတာကိုျမင္ရေလသည္၊
ကိုပတ္ကားသည္မဆုိင္းမတြဘဲမစီစီေဘးေရာက္သြားၿပီး။ႏုိ႔ႏွစ္လံုးကိုဆဲြ၍ပါးျပင္ေလးကိုေမႊးေမႊးေပးလို
က္ေတာ႔မွစီစီသည္လန္႔ၿပီးလွ်က္ဆားပုလင္းလက္ကလြတ္ၾကသြားေလသည္၊
“ေအာင္မယ္ေလး ေမာင္ရယ္ လန္႔လိုက္တာ”
“မလန္႔ပါနဲ႔စီစီရယ္ ေမာင္အခ်ိန္မွီေရာက္လာမွဘဲ။ ကဲ ေမာင္တုိ႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစခမ္းသြားရ ေအာင္”
ဆို၍အ၀တ္အစားမ်ားအကုန္ခၽြတ္၍ႏွစ္ဦးစလံုးဘလာက်င္းၾကေလသည္၊
ကိုပတ္ကားသည္စီစီ၏ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္၍သမရိုးက်လိုးရန္ျပင္လိုက္ေသာအခါ။
“အိုး ဟုိး ဟုိး ဒီလိုလိုးလို႔ဘယ္ေကာင္းမလဲ။ က်မေစာက္ပတ္ေလးေသြးပူသြားေအာင္ရွင္ျပဳစု
ေပးအံုးမွေပါ႔။ ေနာက္မွ ဘယ္ပံုစံလိုးရင္ေကာင္းမယ္ဆုိတဲ႔အေနအထားကိုက်မစီစဥ္ေပးမယ္၊”
ကိုပတ္ကားသည္စီစီ႔အမိန္႔အတိုင္းစီစီ႔ရဲ႔ေဖါင္းၾကြေနေသာေစာက္ပတ္ေလးကိုလက္၀ါးႏွင္႔အ ခ်က္၂၀-
ေလာက္အုပ္ေပးၿပီး။ မုန္႔ေပါင္းလုိေဖါင္းလာေသာအခါ။လက္ညႇိဳးႏွင္႔ထုိး၍ကလိေပးၿပီးစူ
ထြက္လာေသာေစာက္ေစ႔ေလးကိုလက္မႏွင္႔ဖိခ်ေပးေနေလ၏၊
စီစီသည္ ေအာက္မွဖင္ၾကြတက္ေနၿပီးတဆတ္ဆတ္ခုန္၍ငါးရန္႔ျပာလူးျဖစ္ေနၿပီး။
“ကဲေမာင္ ကုတင္ေအာက္ဆင္းၿပီးမတ္တတ္ရပ္က်မခါးေအာက္ကေခါင္းအံုးႏွစ္လံုးခံေပးေျခႏွစ္
ေခ်ာင္းကုတင္ေအာက္တန္းလန္းခ်ေပးမယ္” ဆို၍ကုတင္စြန္းတြင္ခါးေအာက္ကေခါင္းအံုးခံ၍ေကာ႔
ခ်ေပးလိုက္ရာစီစီ၏ေစာက္ပတ္ေလးသည္ ၃-လက္မေလာက္အေပၚသုိ႔ေဖါင္းတက္ၿပီးေစာက္ေစ႔
ေလးျပဴးထြက္ေန၏၊
ထုိအခါကိုပတ္ကားသည္စီစီရဲ႔ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းထမ္းၿပီး။ပုခံုးႏွစ္ဘက္ကိုလက္ႏွင္႔ဆဲြကာအခ်က္
ေပါင္းမ်ားစြာဖိလိုးေပးလိုက္ရာ။ ဖြတ္ ဘြပ္ ဖြတ္ဘြပ္ ဟုလိႈဏ္ေခါင္းသံႏွင္႔အတူ
“အမေလး ေလး အား ေကာင္း ေကာင္းလွခ်ည္႔ရဲ႔ အား”
Myanmar Love Story
အမွန္တကယ္စားသံုးသူ Love Story
အမွန္တကယ္စားသံုးသူ
အလုပ္လုပ္ေနရာမွ အသင္းအမႈေဆာင္ကိုေသာင္းစိန္ႏွင္႔အတူ၀င္လာေသာမိန္းမလွေလးဆီ
မ်က္စိကေရာက္ျဖစ္သည္၊
“ေအာင္သူ ဒါ မင္းနဲ႔အတူ တာ၀န္က်တဲ႔ အေရာင္းပဲ”
ကိုေသာင္းစိန္ကတည္တည္တန္႔တန္႔မိတ္ဆက္ေပး၏၊
ေအာင္သူကသမ၀ါယမ ကုန္၀ယ္စာအုပ္မ်ားအစီအရီထပ္ထားေသာစာပြဲေဘး ႏွစ္ေတာင္ခန္႔
ကုန္၀ယ္စာအုပ္မ်ား၏စာအုပ္ပံုေလးပံုၾကားမွခါးဆန္႔၏၊
“ဟုတ္ကဲ႔ ဦးေလး သူ႔ကို ဘာတာ၀န္ေပးရမလဲ ဟင္”
“အေရာင္းပါဆုိ ကုန္ခ်ိန္တဲ႔ဘက္ကေပါ႔ဟ ညေနက်ရင္ ဥက႕ဌအိမ္ကို ေခြအပ္ရင္း
မင္းလာခဲ႔အံုးေနာ္ ၾကားလား”
“ေအာ္ ဟုတ္ကဲ႔ ဦးခင္ေမာင္။(၅)လမ္း အဘဦးေအာင္ရွိန္ ရွိလား” သူကဆိုင္ေရွ႔တြင္ႀကိပ္ႀကိပ္
တိုးေနေသာလူအုပ္အေပၚမိုး၍ဆုိင္အတြင္းမွအသံက်ယ္က်ယ္ေအာ္ရင္းစာအုပ္ေထာင္ျပ၏၊
“ရွိတယ္ ရွိတယ္ ဆပ္ျပာ ႏို႔ဆီ ဖေယာင္းတုိင္”
“အကုန္ယူမယ္ေျပာလဲ ၿပီးတာပဲဗ်ာ”
“ဟဲ အကုန္မယူဘူး ေငြကမေလာက္ဖူးဟဲ႔”
“အခုေပးေနတာ ဆပ္ျပာ။ႏုိ႔ဆီ။ဖေယာင္းတိုင္သံုးမ်ိဳးပဲ ကုန္ေနၿပီး အေဒၚရဲ႔” ေအာင္သူေဘး
မွေဘာက္ခ်ာေရးေနေသာ “အမာ” ကဇီးထုပ္တစ္ထုပ္ကိုးစားရင္းမွ ေခါင္းေထာင္ၿပီးေျပာသည္၊
အမာက(၁၀)တန္းေအာင္ၿပီး သမ၀ါယမ ၀င္လုပ္ေနသူ။တစ္ခ်ိန္က အ-ထ-က( )ေက်ာင္းတြင္
ေအာင္သူႏွင္႔အတူေက်ာင္းေနဘက္ျဖစ္ေသာ္လည္းရင္းႏွီးမႈမရွိခဲ႔ၾကေပ၊ယခု ၿမိဳ႔သစ္ သမဆုိင္
ဖြင္႔မွ၀န္ထမ္းအျဖစ္သိၾကရ၏၊
အလုပ္၀င္ခဲ႔ၾကသည္မွာလည္းယေန႔ပါႏွင္႔မွတစ္ပတ္ပင္မျပည္႔(၅)ရက္သာရွိေသးသည္၊ခဲြ
တမ္းခ်စ။ပစၥည္းေပး အမာႏွင္႔ေအာင္သူေျခမႏုိင္လက္မႏုိင္ျဖစ္ၾကသျဖင္႔။ေအာင္သူကသမေကာ္မ
တီကိုအေရးေပၚအေရာင္းတစ္ေယာက္ထပ္ေတာင္း၏၊
ကုန္ခဲ႔ေသာညကအမႈေဆာင္အစည္းအေ၀းထိုင္ၾကသည္။ဥက႕ဌကသူ႔လမ္းထဲ႔စာရိတၱ
ေကာင္းမြန္ေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရွိသည္၊ယာယီခန္႔ထားမည္ ဟုေျပာ၍ယေန႔အကူအ
ေရာင္းအျဖစ္မြန္ရည္သန္႔ျပန္႔၍ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္အခ်ိဳးက်ေတာင္႔တင္းေသာ “သူ႔” ကို
ေအာင္သူစတင္ေတြ႔ဖူးခဲ႔ရသည္၊
ဆုိင္မွာက အမာႏွင္႔သူႏွစ္ေယာက္ပဲရွိသည္၊စာအုပ္ေရးလိုက္ ကုန္ေျပးခ်ိန္လိုက္ႏွင္႔သူပင္ပန္း
၏၊အမာကေခါက္ရိုးမက်ိဳးေသာအ၀တ္အစားႏွင္႔ေဘက္ခ်ာတစ္မိ်ဳးပဲေရးတတ္၏၊မရင္းႏွီးၾက
ေသးသျဖင္႔လည္းေအာင္သူဘာမွမေျပာပဲ အလုပ္ကိုသာကုန္းလုပ္ခဲ႔သည္၊
“ေဟ႔ ဒီမွာ ေအာင္သူ”
“ဗ်ာ ဦးေလး”
“သူ႔နာမည္ ၿပံဳးရီ တဲ႔ ေနာ္”
“ေအာ ေအာ”
ေတြ႔ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ ဘာတယ္ ညာတယ္ မေျပာအားၾက။ေအာင္သူက ၿပံဳးရီကိုလွမ္း
ၾကည္႔သည္၊ၿပံဳးရီကသူ႔အား ပင္႔မ်က္လံဳးတစ္ခ်က္၀ဲၿပီးေခါင္းျပန္ငံုသည္၊
“အမာ ေပး အဲဒီေဘာက္ခ်ာ တစ္ရြက္ ကဲ ဦးခင္ေမာင္ ႏွစ္ဆယ္႔ေျခာက္က်ပ္တစ္မတ္က်တယ္”
ေအာင္သူက ေငြေတာင္း ေဒးလီရွိ(ပ္) သြင္းၿပီး
“ကဲ မၿပံဳးရီ အဲဒီ ေဘာက္ခ်ာၾကည္႔ၿပီး ပစၥည္းေပးၾကည္႔ဗ်ာ”
“ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ႔”
ကုန္ေပးစာပြဲ႔အသင္႔စီခ်ထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကိုေကာက္ေပး၏၊သြက္လက္တိက်မႈရွိ
ေၾကာင္းေအာင္သူအကဲခပ္မိသည္၊ ခဏခ်င္း(၂၀)ခန္႔
မမွားမယြင္းေပးႏိုင္သည္၊၀င္း၀ါတုတ္ခိုင္ေသာလက္ေမာင္းအိုးေလးမ်ားကအင္အားျပည္႔၀လွသည္၊ပါးလႊ
ာေသာ္လည္း
လက္စကအဂၤာ်ီေလးကိုအိေျႏၵရရေလးလွသည္၊အသက္(၁၇)ႏွစ္သာရွိေသး၍အလွေသြးတုိ႔အဆူ
ၾကြဆံုးေသာၿပံဳးရီအလွကခိုင္မာခန္႔ညားသည္၊ ခပ္တုိတို၀တ္ထားေသာထမီေအာက္မွေျခသလံုး
၀င္း၀င္းႀကီးမ်ားကႀကီးမားထြားႀကိဳင္းေသာအပ်ိဳဖားဖားႀကီးျဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသခံၾက၏၊
စံြကားတစ္ရစ္ခါ။ျဖစ္ညႇစ္ျပစ္ခ်င္စရာတင္ပါးဆံုႏွစ္လံုးကေရွ႔ေနာက္၀ဲယာ။ေျခကိုၾကြကာလႈပ္
ရွားေနေသာအခါ။တစ္ခါတုတ္ၿပီးဆတ္ခါ ဆတ္ခါ ယမ္းႏဲြ႔ေနတတ္သည္ကိုလဲ။ေအာင္သူမ်က္လံုး
ကေရာက္ျဖစ္သည္၊ ေအာင္သူရွီေသာ၀ရံတာေလးနားတြင္ခ်ထားသည္႔ဆပ္ျပာအပိုင္းေလးမ်ား
ကုန္းႏိႈက္ရာတြင္လည္းျဖဴ၀င္းအိစုိေသာ ရင္သားေဖြးေဖြးႀကီးကို လွ်ပ္ပ်က္သလို ရင္ညႊန္႔ပိုင္းေလး
လွစ္ကနဲ လွစ္ကနဲ ေတြ႔ျဖစ္သည္၊
“ေအာင္သူ ဒုိ႔စာအုပ္ေတြထမင္းစားမပိတ္မွီ ေရးေနာ္ ငါ႔တူ” ေမွာင္ခုိအေဒၚႀကီး
ေဒၚေဒၚသိန္းက အသံစြာစြာႏွင္႔ေအာ္သည္၊
“ေနအံုးဗ် မွားေပးမိေတာ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ စိုက္မလား” မ်က္လံုးျပဴးၿပီးျပန္ေဟာက္သည္၊
မ်က္လံုးအစံုကၿပံဳးရီလႈပ္ရွားမႈေလးမ်ားကို အရသာခံျပန္ၾကည္႔သည္၊
“ရပါၿပီ သူ ကၽြမ္းက်င္သြားမွပါ” အမာကတိုးတိုးေျပာလိုက္၏၊
ေန႔လည္ထမင္းစားမပိတ္မီ စာအုပ္ ႏွစ္ရာေက်ာ္ေရာင္းခ်လိုက္ႏိုင္သည္၊ေအာင္သူအေတာ္
ေက်နပ္ပီတိျဖစ္သြား၏၊
“ခင္ဗ်ာေရာက္လာလို႔ပဲ ႏုိ႔မို႔အမာနဲ႔က်ေနာ္ဆိုရင္။ညေနဆိုင္ပိတ္တာေတာင္ဒီစာအုပ္အပံုႀကီး
ေရာင္းကုန္မွာမဟုတ္ဘူး”
“ဟုတ္တယ္ကြာ။ၿပံဳးကိုသိပ္ေက်းဇူးတင္တာပဲ”
မိန္းကေလးခ်င္းမို႔ၿပံဳးရီႏွင္႔အမာအဖဲြ႔က်သြားသည္၊ဆိုင္အေရာင္းပိတ္ၿပီးသံုးေယာက္ထမင္းစုစားၾက
သည္၊မ်က္ႏွာစိမ္းေတြခ်ည္႔မို႔ထမင္းစားရသည္မွာရႈိးတိုးရွန္းတန္းႀကီးျဖစ္ၾကသည္၊ေအာင္သူကေယာက္်ား
ေလးမို႔ပို၀သည္။ခ်ိဳင္႔သံုးခုစလံုးမွဟင္းမ်ားစံုေအာင္ႏိုက္သည္၊
“ၿပံဳး ဘာဟင္းလဲ ဟ” ရင္းႏွီးေသာအသံျပဳရင္းက်ံဳ႔က်ံဳ႔ေလးထိုင္ေနေသာ။ၿပံဳးရီကိုၾကည္႔၏၊
ဆန္အိတ္လြတ္မ်ား၀ိုင္းခင္းကာထိုင္စားေနၾကေသာသူတုိ႔ထမင္း၀ိုင္းေလးကစုိေျပေနသည္၊
“ငါးေျပမ ေလ အရိုးေတာ႔မ်ားတယ္”
“အား နံနံပင္ေလးအုပ္ထားေတာ႔ေမႊးေနတာပဲ ဟဲဟဲ”
ဒါလဲႏိုင္သည္ စားသည္ ေအာင္သူအာသြက္ေန၏၊
“မိမာ နင္႔ဟင္းကဘာတံုး”
“ၾကက္သားနဲ႔အာလူးဆီျပန္ အၿပံဳးထဲ႔စားေနာ္” အမာကၿပံဳးရီအားခိုးၾကည္႔ ခိုးၾကည္လုပ္
တတ္ေသာ ေအာင္သူအား မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးၿပီးဟင္းပန္းကန္ကိုၿပံဳးရီေရွ႔တိုး၏၊
“စားပါ ၿပံဳးမွီပါတယ္ အကို စားေလ”
ရင္ထဲလႈိက္ကနဲ ပီတိလိႈင္းႀကီး ေအာင္သူ ရင္၀သုိ႔ “ဒိတ္” ကနဲ တက္ေဆာင္႔သည္၊
“ငါ႔ ဟင္းက ဟိုဒင္းဟ နင္တုိ႔စားဘူးလားမသိဘူး”
“ဘာမို႔လဲ” အမာကဟင္းခ်ိဳင္႔ကို ၾကည္႔ရင္းေမးသည္၊
“ခ်နမ္းဘူး ဟင္းေလ”
“အင္း “ကံၾကံဖန္ဖန္ ခ်နမ္းဘူး ဟင္းလို႔ ၾကားဖူးေပါင္”
“ဟင္းကိုျမင္တာနဲ႔ ေအာက္ခ်ၿပီး နမ္းေတာင္မနမ္းခ်င္တဲ႔ငပိခ်က္ကိုေျပာတာ ဟဲ ဟဲ”
ၿပံဳးရီ ထမင္းလုပ္ကေလးျပန္ခ်ၿပီး တစ္ဖက္လွည္႔ကာရီသည္၊
“ထမင္းသီးမယ္အၿပံဳး သူက ေပါက္ကရ သိပ္ေျပာတာ”
ရြမ္းလက္ေသာမ်က္၀န္းေလးက ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာ သူကိုၾကည္႔ျပန္သည္၊ေအာင္သူရင္ထဲ “ဒိတ္”
ကနဲ လိႈက္ခံုျပန္သည္၊
“အစ္ကို အၿပံဳးဆီက အၿပံဳးေတာ္ၿပီ”
“ဟာ မဟုတ္တာ ေပး”
“ကိုေအာင္သူဟာေလ အရွက္ကို မရွိဘူး” မိမာကေအာင္သူ ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးရင္း ေျပာ၏၊
“ဒို႔ တစ္ေတြေမာင္ႏ်မေတြလိုရင္းႏွီးေနမွ အလုပ္လုပ္ရတာစည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ ေပ်ာ္စရာ
ေကာင္းမွာ အမာ ရဲ႔” ေအာင္သူကအလုပ္ဆန္ဆန္စကားလံုးခပ္ထြားထြားကိုေျပာ၏၊ထိုစဥ္က
ကာတြန္းစံေရႊျမင္႔ေခာတ္စားေနခ်ိန္လည္းျဖစ္ေလရာ။ေအာင္သူ႔စကားကို မိမာက ႏႈတ္ခမ္းတစ္
ခ်က္ရြဲ႔ျပၿပီး။
“သူ႔ကိုသူ စံေရႊျမင္႔ မ်ားမွတ္ေနလားမသိဘူး” ဟုဆို၏၊
ၿပံဳးရီ ကို ၿပံဳးေသာရီေသာမ်က္ႏွာေလးျဖင္႔ စတင္သိကၽြမ္းရင္းႏီွးခဲ႔ၾကေသာ္လည္း။ ေ၀၀ါးမႈ
သိေသာအတိတ္ဆီမွ အသိခပ္၀ါး၀ါးက အၿပံဳးကို တစ္ေနရာမွာျမင္ဖူးေနသကဲ႔သုိ႔ရင္းႏွီးၿပီးသား
ျဖစ္ေနသည္ဟု ေအာင္သူစိတ္႔ ထင္ေနမိခဲ႔သည္၊
“ေအာင္သူ မင္းအေရာင္းမေလးက ေတာ္လွခ်ည္လား”
“ဥက႕ဌေက်းဇူးေလ ဟဲ ဟဲ”
ေအာင္သူတုိ႔ၿမိဳ႔သစ္ေလးတြင္ သမ(၂)ဆိုင္ရွိသည္၊ဆိုင္(၁)တြင္ ကိုပါတီ(နာမည္ရင္းပီတာ
ကိုေျပာင္းျပန္ တစ္ရပ္ကြက္လံုးကေခၚေသာကုလားစစ္စစ္)က ကိုင္သည္၊အေရာင္းအကူအျဖစ္
မႏွင္းၾကည္ကကိုင္သည္၊အသက္(၃၀)ေက်ာ္ခန္႔ မႏွင္းၾကည္ကအိမ္ေထာင္သည္၊
ကိုပါတီက လူပ်ိဳလူလြတ္ ၀န္ထမ္းမ်ားကသူတုိ႔ကိုအၿမဲစၾက ေနာက္ၾကသည္၊မႏွင္းက
သေဘာေကာင္းသည္းခံတတ္သကဲ႔သုိ႔ ကိုပါတီကလည္းဆက္ဆံေရးအရမ္းျပည္႔သည္၊ဆိုင္(၁)တြင္
တစ္လေနလို႔ျပႆနာတစ္ခုမၾကားရ၊ဆုိင္(၂)တြင္မူ ေအာင္သူက ဒုတိယႏွစ္လုပ္သား
တက္ေနစဥ္မို႔ေက်ာင္းသုိ႔ဆိုင္မပိတ္မီေျပးသည္၊မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္က်န္ခဲ႔တာ။ထိကပါးရိက
ပါးေျပာခံရတတ္၏၊
“အေရာင္းခ်င္းလဲမယ္ကြာ ေဟ႔ေကာင္ ငါအလိုက္ေပးမယ္”
“ဘာလဲ မင္႔ႏွမ ကုလားမေလး အဆစ္ထဲ႔မွလား”
“ေခြးမသား ငါ႔ႏွမက အေမႊးေတာင္မစံုေသးဘူး”
“ေဟ မင္းျမင္လုိ႔လား”
“ဟ တစ္အိမ္ထဲေနတာ အိပ္ေနတုန္းျမင္တာေပါ႔ ဟ”
“ေခြးကုလား ဟား ဟား ဟား” ကိုပါတီကအေနာက္ခံသည္။အဆဲြခံသည္။စိတ္မဆိုးတတ္၊
“ေတာ္ေတာ္လွတာကြ ေနာ္”
“အင္း ငါသူ႔ကို ျမင္ဖူးသလိုပဲ ပီတာ”
“တစ္ရပ္ကြက္ထဲပဲကြာ သြားရင္းေတြ႔ဖူးမွာေပါ႔။ မင္းကရာထူးတက္တာ”
“မင္းေမထဲမွာ ရာထူးတက္လို႔လား”
“ဟ အၿပံဳး မင္းဆိုင္ကိုေ၇ာက္လာေတာ႔ ဘဲေတြ၀ိုင္းလာမယ္။ အဲ အဲဒီမွာ မင္းက
ကာကြယ္ရမယ္။ေနရင္းထိုင္ရင္း ဒရ၀မ္ရာထူးရတယ္ေလ ဟား ဟား”
“ေခြးကုလား ခြားကေလး မင္းပါးစပ္ပိတ္ ဟုိမွာလာေနၿပီ”
လယ္ဂ်ာစာအုပ္ေလးတဘက္ပိုက္၍ထမင္းခ်ိဳင္းကေလးလက္မွကိုင္ကာ။ထမီအျပာႏု အပြင္႔
ႏုတ္ႏုတ္ကေလးမ်ား၀တ္ဆင္ထားေသာအၿပံဳးအလွကေအးျမၿငိမ္းခ်မ္းလွသည္၊ေျမနီလမ္းေလးအတိုင္းခ
ပ္သြက္သြက္လွမ္းလာ၏၊ျဖဴႏု၀င္းမြတ္ေသာ ပါးျပင္ထက္သနပ္ခါး။ခပ္ပါးပါးကိုပြတ္ထား၏၊
နက္ေမွာင္ပါးလႊာေသာဆံႏြယ္ေလးကရွည္လ်ားစြာေက်ာမွ၀ဲေန၏၊အလံုးအထစ္ အဖုအခ်ိဳင္႔က
ေလးမ်ားျဖင္႔ဖဲြ႔စည္းထားေသာရင္ညႊန္႔ေလးဆီ၀ယ္။ေဆာင္ေတာ္ကူးပန္းေတြကို လယ္ဂ်ာစာအုပ္
ႏွင္႔ေရာေပြ႔ထား၏၊ လက္ညႇိဳးေလးတြင္ ဆိုင္ေသာ႔ကြင္းေလးကိုကိုင္ထား၏၊က်န္တစ္ဖက္႔မူလ
ထမင္းခ်ိဳင္႔ႏွင႔္အတူခဲတံနီျပာေလးတစ္ေခ်ာင္းေရာကိုင္ထားသည္၊
ျပည္႔၀န္းႀကီးမားစြာလႈပ္ရွားေနေသာတင္ပါးမ်ား၊စကားသံမ်ားတိတ္ခါဇက္ေတြလည္ၿပီးလိုက္ၾကည္႔ရသည္
ထိဆဲြေဆာင္မႈရွိေလ၏
ေအာင္သူ၀င္႔ၾကြားေသာမ်က္ႏွာျဖင္႔ အၿပံဳးရွိရာသုိ႔ထြက္ခဲ႔သည္၊
“ဆိုင္ေသာ႔တခါတဲ ယူလာခဲ႔လား အၿပံဳး”
“ေအးေလ မေန႔ကအကိုပဲယူခဲ႔ ဆိုၿပီးေတာ႔” မ်က္နက္၀န္းေလးပင္႔ကာ တိုးတိတ္စြာျပန္
ေျပာသည္၊ ေအာင္သူအၾကည္႔က သူမရင္ညႊန္႔ဆီမွာမို႔ ရွိန္းကနဲျဖစ္၏၊
“အိမ္မွာ ေဆာင္ေတာ္ကူးေတြအရမ္းပြင္႔လို႔ မိမာအတြက္ယူလာတာ” မလံုမလဲေလးလက္
ကိုကြယ္ရင္းေျပာ၏၊
“နင္႔တုိ မိန္းကေလးေတြ ဆိုင္ထဲမွာ အမႈိက္ရႈပ္အံုးမယ္”
“အံမယ္ ေနာ္ ပန္ေတြပဲဥစၥာ အစ္ကိုေဆးလိပ္တုိေတြ ဥက႕ဌ ေတြ႔မွာစုိးလုိ႔ သူမ်ား သိမ္း
သိမ္းေနရတာ ဥက႕ဌက ဆိုင္မီးေလာင္ရင္ ေဆးလိပ္ေသာက္သူအျပစ္တဲ႔” ဆိုးေဆးမကူနီစုစု
ႏႈတ္ခမ္းေလးမဟတဟျဖင္႔ေျပာေန၏၊ၿပံဳးရီႏွင္႔ယွဥ္ေလ်ာက္ရင္း။သူ႔ရင္တြင္း ပီတိေတြလိႈင္ေန၏၊
“အစ္ကိုက တက႕သိုလ္ေက်ာင္းလဲတက္တယ္ေနာ္”
“အင္း အေဖနဲ႔အေမက စီးပြားေရးက်လာတယ္ေလ။ဒါေၾကာင္႔အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ေက်ာင္း
ေျပာင္းလိုက္ရတာ”
“ၿပံဳးရီ အေမလည္း ခ်ဥ္ဖတ္ေရာင္းရတယ္အစ္ကို ဟင္းဂလာပင္ေတြစုိက္ၿပီး ခ်ဥ္ဖတ္
ထည္ေရာင္းတာ”
“ေအးေပါ႔ဟာ ဒုိ႔တလွည္႔လုပ္ေကၽြးရမယ္႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီပဲ” တစ္ေယာက္အတြင္းေရးတစ္
ေယာက္ကိုေျပာျဖစ္ၾကသည္၊ဘ၀တူ ဟူေသာအသိႏွင္႔လြတ္လပ္ ရည္တူေသာစိတ္မ်ားက
ေအာင္သူရင္တြင္းျမဴးတူးမိၾကသည္၊
“အၿပံဳးက ဘယ္ႏွစ္တန္းလဲ ဟင္”
“ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္ပါ အကို(၄)တန္းပဲေအာင္တာ” ရိုးသားပြင္႔လင္းေသာ ၿပံဳးရီ၀ယ္
ခ်စ္စရာသေဘာထားေလးမ်ားသာမက မက္ေမာဖြယ္အလွတုိ႔ျဖင္႔လည္းျပည္႔၀ေနသည္၊
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
“ဟင္ အအား ဆရာ ရယ္ ေသပါၿပီကြယ္ ကၽြတ္ကၽြတ္” ေအာင္သူ။လွ၀င္းႏွင္႔ေပါက္ေခါင္း
တုိ႔သံုးဦးတံခါးအကြယ္တြင္ရင္တဖိုဖိုႏွင္႔ နားေထာင္ေနၾကသည္၊ထြန္းရွိန္ သူ႔တပည္႔မေလးတစ္
ေယာက္ကိုျဖဳတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊ ေကာင္မေလးမွာက်ဴရွင္ၿပီးသြားေသာ္လည္းမျပန္ပဲ ထြန္းရွိန္ႏွင္႔
စကားေျပာက်န္ရစ္ရာမွ လက္လြန္ ေျခလြန္ျဖစ္ကုန္ၾကေလၿပီ၊
“လွ၀င္း ဂဲါေလးက ဘယ္ကလဲ ကြ”
“ရွစ္လမ္းလဲကတဲ႔ ငါလဲမသိဘူး ေတာင္႔တယ္ကြ”
“ေတာက္ျမင္ရရင္ ေကာင္းမယ္ေနာ္”
“႑ႊတ္ တိတ္ ေဆာ္ၿပီ ဟ” ေအာင္သူနားစြင္႔ရင္းအံႀကိပ္ခါ လက္ညႇိဳးေထာင္ၿပီးေျပာ၏၊
“အာ အာ အဲလိုႀကီးမလုပ္ပါနဲ႔ဆရာရယ္ အ နာတယ္”
“အစမို႔ပါ ညီမရယ္ ခဏေလး ေအာင္႔ခံေနာ္”
“ျပြတ္ ျပြတ္ စြတ္ စြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္”
“ဟအ နာတယ္ နာတယ္ မခံႏိုင္ဘူးဆရာ”
“စြတ္ စြတ္ ျပြတ္ျပြတ္ စြတ္စြတ္” ထြန္းရွိန္အသံမၾကားရေတာ႔ ေဆာင္႔ခ်က္ကသာ
သြက္သြက္ႀကီးထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ေပသည္၊
“အဟီး အဟင္႔ အီး ဟီး ဆရာ မညႇာဘူး အူး ဟူး”
“ဟာ ေရာဂါပဲ ဂြဲေလး ေအာ္ငိုၿပီး ေရာဂါပဲ” လွ၀င္းေျခမကိုင္လက္မကိုင္မိျဖစ္သြားသည္၊
က်ဴရွင္ဖြင္းထားေသာအိမ္ကသူ႔အိမ္ျဖစ္သည္မဟုတ္လား။ ထြန္းရွိန္အသက္ရွဴကျပင္းသထက္
ျပင္းလာသည္၊ထူထဲေသာ ပိတ္ျခင္ေတာင္ႀကီးက ယိမ္းထိုးလႈပ္ရွားေန၏၊ကုတင္ေလးကလည္း တကၽြိ
ကၽြိျမည္ကာခါယမ္းေနသည္၊
“ေပါက္ေခါင္း ေတာ္ေတာ႔လို႔ အခ်က္ေပးလိုက္ကြာ”
“ရမလား ဟ အရွိန္တက္ေနတဲ႔ဟာကို”
“ေစာက္ရမ္းႀကီးလုပ္လို႔သူ႔မိဘေတြသိကုန္ရင္ အဲဒါအကုန္ေထာင္ထဲေရာက္မွာ ဟ”
ေအာင္သူကေတာ႔ၿငိမ္ေနသည္၊ေကာင္မေလး၏ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေအာ္သံကိုနားစြင္႔ေနသည္၊ရင္ထဲတြင္
လည္း ကတံုကရီႏွင္႔ အသက္႑ွဴမ၀သလုိႀကီးျဖစ္လာသည္၊
“ေတာ္ပါေတာ႔ ဆရာရယ္ နာလွၿပီ အီးဟီး ကၽြတ္”
“ၿပီးပီ ၿပီးပီ အင္ အင္ အင္” “ျပြတ္ ဖြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ စြတ္ စြတ္” ၾကမ္းသည္။ျခင္ေထာင္
ႀကီးျပတ္က်မတတ္။ ထြန္းရွိန္ၾကမ္းသည္။အံႀကိပ္ထား အသက္ေအာင္႔ထားရင္းမွ ၿငီးဍူသံေလး
ကေအာင္သူ႔ ရင္တြင္းသုိ႔စူးစူးနစ္နစ္ ၀င္ေရာက္ခံစားရ၏၊
“ေတာ္ပီ ေတာ္ပီ အား က်မ ေအာ္လိုက္မွာ”
“ဟာ” အေျခအေနႀကီးက မိုးေလ၀သ မေကာင္း လွ၀င္းတစ္ေယာက္လက္သီးက်စ္က်စ္ပါ ေအာင္
ဆုပ္ၿပီး မ်က္ႏွာပ်က္ေန၏၊
“အကုန္လံုးေတာ႔ဒုကၡေရာက္ေတာ႔မွာပဲ ငါ႔လီး” လွ၀င္းတိုးတိုးႀကိပ္ၿပီးထြန္းရွိန္ကိုေဒါကန္ေန၏၊
“ျပြတ္ ဟင္း ဟင္း ဟင္း အ ရွီး အ”
“နာေသလား ဟင္ ညီမ”
“အင္း အင္း ၾကပ္တပ္တပ္ ႀကီးကြယ္”
“ဟူး ေတာ္ပါ ေသးရဲ႔” ေပါက္ေခါင္းကမ်က္လံုးႀကီးျပဴးၿပီးသက္ျပင္းခ်ျပသည္၊လွ၀င္းက
ေခါင္းကိုခါရင္း အျပင္ထြက္ၾကရန္ အခ်က္ျပ၏၊
သံုးေယာက္သား “သေျပ” လက္ဘက္ရည္ဆိုင္တြင္ထိုင္ၾကသည္၊ထြန္းရွိန္အသက္(၃၀)ခန္႔
(ကလယ္)လူမ်ိဳးျဖစ္သည္၊ ေအာင္သူထက္စီနီယာက်ၿပီး သခၤ်ာအဘာသာယူထားေသာတက႕သုိလ္
ေက်ာင္းသားလည္းျဖစ္သည္၊ေအာင္သူက ျမန္မာစာ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသား၊
“ဂဲြေလးက အသက္ငယ္ငယ္ေလးဟ ဒီေကာင္တင္းတက္ျဖဳတ္ေနတာ။ ငါေျပာတယ္ မလုပ္ နဲ႔
မလုပ္နဲ႔ လို႔” လွ၀င္းကေရေႏြးၾကမ္းငွဲ႔ရင္းေဘးသုိ႔မ်က္လံုးကစားရင္းခပ္တုိးတိုးေျပာသည္၊
“မင္းကလီးျဖစ္လို႔ ငါတုိ႔ကိုလာေခၚတာလား”
“ဟ ေကာင္မေလးမေတာ္တဆ ေသရင္သက္ေသေပါ႔ ဟ”
“ေခြး လုိးမသား” ေပါက္ေခါင္းက ေခြးေျချဖင္႔ကိုင္ရြယ္သည္၊ ေအာင္သူကဒူးယားတစ္လိပ္
မီးညႇိရင္း ေခါင္းခါသည္၊
“ထြန္းရွိန္ဒင္နဲ႔စေတြ႔တဲေဆာ္ေတာ႔ကဲြမွာပဲကြ ထြန္းရွိန္က အုန္းေတာစီးကရက္ဗူးေတာင္ကြဲတာ”
ထိုစဥ္က ဆယ္လိပ္၀င္ အုန္းေတာစီးကရက္ဗူးမ်ားထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်လ်က္ရွိေသးသည္၊
“ေအး အဲဒါေတာ႔ ငါလဲမ်က္ျမင္ပဲ သူတုိ႔ျခံထဲမွာတစ္ခါ ဒို႔စာေမးပြဲရက္ စာက်က္တုန္းက
ဒီေကာင္လုပ္ျပတာ ေတြ႔ဖူးတယ္” ဟုေပါက္ေခါင္းကေထာက္ခံသည္၊
“ေတာက္ ဒီကိုယ္ေမကိုယ္လိုးလုပ္တာနဲ႔ကို ဖါခ်ရေတာ႔မလိုျဖစ္ေနၿပီး ဟင္းဟင္း”
ေအာင္သူကသူ႔ေပါင္ၾကားကိုလက္ႏႈိက္ၿပီး တေငါက္ေငါက္ရုန္းကန္ေနေသာ ဘြားဘက္ေတာ္ကို
ဂုတ္ခ်ိဳးထားရ၏၊
“မင္း ေက်ာင္းက ေဆာ္က မပီဘူးလား” အတြင္းသိေပါက္ေခါင္းကေအာင္သူကိုေမးလိုက္သည္၊
“စိုးစုိး လား အင္းလိုက္တဲေကာင္ေတြ အမ်ားႀကီးကြ”
“ဟ ေဆာ္ပဲ လိုက္တဲ႔လူရွိမွာေပါ႔ ဒါအဆန္းလား” လွ၀င္းကမွာထားေသာလက္ဘက္ရည္မ်ား
ေရာက္လာ၍ တစ္ေယာက္စီေရွ႔ လိုက္ခ်ေပးရင္းေျပာလိုက္သည္၊ စုိးစုိးမွာ နာမည္ေက်ာ္စာေရးဆရာ
ႀကီးတစ္ေယာက္၏ သမီးျဖစ္ၿပီး ေအာင္သူႏွင္႔ န၀မတန္းမွ ဒုတိယႏွစ္အထိ အတူေက်ာင္းေန
လာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္၊ရိုးသားသိမ္ေမြ႔အိေျႏၵရွိ လွၿပီး ေအာင္သူစာမ်ားကိုထာ၀စဥ္လက္ခံလ်က္
ဘာမွ်မတုန္႔ျပန္ခဲ႔သူျဖစ္သည္၊ေအာင္သူ(လုပ္
သားေကာလိပ္)ေျပာင္းခဲ႔ၿပီးမွလည္းတစ္ခါမွ်ိဆံုဆည္းျခင္းမရွိၾကေတာ႔၊
“မလြယ္ပါဘူးကြာ စုိးစုိးကိုခ်စ္တာ လမင္းႀကီးကိုေငးၿပီးခ်စ္ေနရသလိုပဲ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ရာ”
“ဟယ္ ေသနာေကာင္ ကဲဟာ” လွ၀င္းကေအာင္သူဖင္ပိတ္ကန္သည္၊ေပါက္ေခါင္းကရယ္
ရင္းေခါင္းတၿငိမ္႔ၿငိမ္႔လုပ္သည္၊
“ခ် ခ် မေအလိုး ခ်ေပးမွ အလကားေကာင္ ထြန္းရွိန္ နဲ႔မ်ားေတာ႔ ကြာပါ႔ ကြာ”
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
“အစ္ကို အစ္ကို လို႔ဆုိ”
“ဟင္ ေအာ္ ဘာလဲ ၿပံဳးရီ”
“မေန႔က လက္က်န္စာရင္းေတြ လာျပအံုးေလ ပစၥည္းနဲ႔တုိက္ၾကည္႔ရေအာင္”
“အင္း ဟုတ္သားပဲ” ေအာင္သူ စိတ္ကူးထဲမွလြင္႔ေမ်ာျခင္းလိပ္ျပာကိုျပန္လည္သိမ္းယူၿပီး
အေရာင္းေကာင္တာမွ ဆုိင္ေနာက္အတြင္းခန္းသုိ႔၀င္ခဲ႔သည္၊
“ဆန္ အိတ္ ေလးရာႏွစ္”
“အင္း ဟုတ္တယ္ ၿပီးေတာ႔”
“ပုဇြန္ငပိ ရွစ္အိတ္တစ္ပိုင္း”
“မွန္တယ္ အကို”
“ဖေယာင္းတုိင္ႀကီး-ေျခာက္။ေသး-ငါး ေသတၱာ”
“အင္း အင္း ေနအံုး အဲ ဟုတ္ပီ”
“သၾကားခုႏွစ္အိတ္အတိ အဲဒါ ခြဲတန္းမခ်ရေသးဘူး။ဆီ-ဆီကိုနင္ခ်ိန္ၾကည္႔လား လက္က်န္”
“ေသရခ်ည္ရဲ႔ အစ္ကိုရယ္ ပီပါ တစ္၀က္လံုး”
“ေအးပါ ဒါေတြက ကုန္မွခ်ဳပ္လို႔ရမွာ။ႏို႔ဆီေကာ”
“ႏုိ႔ဆီလဲ ခြဲတမ္းမခ်ရေသးဘူး(၂၁)လံုးအတိ”
“၂၁လံုးမေျပာနဲ႔။၂၁ေသတၱာေျပာပါ ငါေခါင္းႀကီးလိုက္တာ”
“ခစ္ ခစ္ သူမ်ားမေျပာတတ္လို႔ပါ အစ္ကိုကလဲ”
“ဂုန္နီအိတ္ တစ္ရာ႔ႏွစ္ဆယ္”
“အဲဒါမေရးရေသးဘူး ခဏေလးေနာ္” ဂုန္နီအိတ္အထပ္ႀကီးကို ၿပံဳးရီကုန္းၿပီးေရတြက္ေနသည္၊
ႀကီးမားစြံကားေသာတင္ပါးႀကီးမ်ားက ေနာက္သုိ႔ျပစ္ထြက္ေန၏၊အထပ္လိုက္ဆဲြလွန္ေနေသာ
ဂုန္နီအိတ္ခြံမ်ား။ကုန္းၿပီးလွန္ေနေသာၿပံဳးရီ ရင္သားႏွစ္မႊာကို ေအာင္သူတ၀ႀကီးျမင္ရသည္၊
“အို” သူခုိးလူမိသြားသည္၊ ၿပံဳးရီကအကô်လယ္ဟုိက္ေလးကိုကမန္းကတန္းလက္တစ္ဖက္
ႏွင္႔ဖုံးသည္၊
ေအာင္သူလယ္ဂ်ာစာအုပ္ႀကီးကိုကိုင္ၿပီးေငးေနသည္၊ “ဘယ္ ဘယ္ေလာက္လဲ ဟင္”
“အဲ အင္း ဟုိ ဘယ္ေလာက္မွန္းေတာင္ မသိေတာ႔ဘူး” တုန္တုန္ခိုက္ခုိက္ႏွင္႔ ၿပံဳးရီ ဂုန္နီ
အိတ္မ်ားထပ္ေရျပန္သည္၊
သည္တခါေတာ႔ေအာင္သူမ်က္ႏွာကိုအျပင္သုိ႔လွည္႔ထားသည္၊အျပင္သုိ႔ေစ်းသြား၀ယ္ေသာ
မိမာကလည္းျပန္မေရာက္ေသး။ ခဲြတမ္းမခ်ေသး၍ဆန္တစ္မ်ိဳးမွအပ အေရာင္းအ၀ယ္မရွိ။ ဆိုင္အ
တြင္း႔ ၿပံဳးရီ ႏွင္႔ ေအာင္သူႏွစ္ေယာက္ထဲ။
“ေျခာက္ဆယ္႔ရွစ္အိတ္” ၿပံဳးရီကဆန္မံ+မ်ားကပ္ေနေသာသူ႔လက္ကေလးကိုခါရင္းအသံအက္
အက္ကေလးျဖင္႔ေျပာသည္၊
“အဲဒါ အိတ္တစ္လံုးနဲ႔ သြတ္ထားလိုက္”
“ဟာ တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လိုလုပ္သြတ္ရမလဲ လုိ႔”
“ေအး ဟုတ္သားပဲ ႏွစ္ေယာက္မွ သြတ္လို႔ရမွာပဲ”
“႕ွရွင္” ၿပံဳးရီ သူ႔ကိုမ်က္လံုးေလးျပန္ၾကည္႔၏၊
သူဘာမွျပန္မေျပာ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ကိုဆန္အိတ္တစ္အိတ္ေပၚအသာတင္ၿပီးဂုန္နီအိတ္တစ္
လံုးကိုကိုင္ၿပီးၿဖဲေပးလိုက္သည္၊ၿပံဳးရီက ဂုန္နီအိတ္အထပ္လုိက္ကိုလံုးၿပီးလိပ္ေနေသာ္လည္း မရာတြင္
မႏုိင္ေတာ႔။
“ကဲ ေရာ႔ နင္ကိုင္ထား”
ၿပံဳးရီကဂုန္နီအိတ္ခံြကိုကိုင္လ်က္အ၀ကိုၿဖဲေပးထားသည္၊ေအာင္သူက(၂၅)လံုးအထပ္တစ္
ထပ္လိပ္ၿပီးမလိုက္သည္၊
“နဲနဲ ၿဖဲထား ဟ မ၀င္ဘူး”
“ၿဖဲ ထားတာပဲဥစၥာမ၀င္တာ မတတ္ႏိုင္ဘူး”
“အခုန ပြေနလို႔ ဟ” ၿပံဳးရီကိုင္ထားေသာဂုန္နီအိတ္အလြတ္ထဲသုိ႔ ေအာင္သူက အလိပ္ႀကီး
ကိုေထာင္ၿပီးထည္႔သည္။ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္လိပ္ၿပီး ခံေနသည္၊
“ဒုကၡပါပဲ မ၀င္ေသးဘူး တစ္ေနတယ္”
“ဒီဘက္က ၿဖဲမွေပါ႔ ဟ ေအး ကဲ ၀င္ၿပီးလား”
“အင္း ၀င္သြားၿပီး အာ အရမ္းပဲ အစ္ကိုမေကာင္းဘူး”
“ဘာလဲ ဟ”
“အရမ္းေဆာင္႔တာကိုးလုိ႔ လက္ေမာင္းကိုေအာင္႔သြားတာပဲ”
“ဟ ဒါမွ သယ္လုိ႔ေကာင္းတာ”
မ်က္ႏွာခ်င္းနီးကပ္ၿပီးၿပံဳးရီပါးမွသင္းႀကိဳင္ေသာသနပ္ခါးနံ႔စစ္စစ္ေလးကို ရွဴ႑ိ+က္လိုက္ရသ ျဖင္႔
ရင္ေတြခံုေမာေနသည္၊ လႈပ္ရွားေသာစိတ္အစဥ္က ကစင္႔ကလ်ားျဖစ္ခ်င္ေန၏၊ပုခံုးခ်င္းထိ လိုက္
ရင္ျခင္းအပ္လုနီးပါးျဖစ္လိုက္ ျဖစ္ေနေသာၿပံဳးရီထံမွ ရင္ခံုသံသဲသဲကိုလဲၾကားေနသလိုလို၊
“ကဲ ေနာက္တစ္အိတ္ တစ္ခါထဲသြားထားရေအာင္”
“အင္း သြတ္ေလ” အသံေလးကတိုးတိုး တုန္တုန္
“ၿပံဳးရီ” ေအာင္သူကအသံထိန္းေခၚသည္၊
“ရွင္ အစ္ကို” လိုလိုလားလားထူးရွာသည္၊
“မိမာလာမွပဲ လုပ္ကြာ ေနာ္”
“ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဟင္”
“ဟာ ဟုိ အဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ေငြစာရင္းခ်ဳပ္ရအံုးမယ္ ညေနေငြအပ္ရမွာ”
“အမေလး အစ္ကိုကလဲ တစ္ေနလံုးစာအုပ္ေလး။ေလးငါးအုပ္ေရာင္းထားတဲ႔ေငြမ်ား ကဲပါလုပ္ပါ”
“လုပ္ေတာ႔ လုပ္ခ်င္တယ္ ဒါေပမဲ႔”
“ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ လုိ႔ ဒါေလးမ်ားအစ္ကိုကလဲ”
ေအာင္သူ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး ေကာင္တာစာပြဲသုိ႔ထြက္လာခဲ႔သည္၊စိတ္ထဲမွ
“ငါ႔စိတ္ ငါမႏိုင္ဘူး ေနာ္” ဟုေျပာခ်င္ေနသည္၊
“အင္းေပါ႔ေလ တက႕သုိလ္ေက်ာင္းသားဆုိေတာ႔။ဒါမ်ိဳးဘယ္လုပ္ခ်င္ပမလဲ။ အၿပံဳးတုိ႔ေတာ႔
လုပ္ရမယ္ေတာ္ေရ လုပ္ရမယ္” ဂုန္နီအိတ္မ်ားကိုၾကမ္းျပင္႔ လွဲၿပီးအိတ္ႏွင္႔စြတ္သည္၊ “ကဲ
ဘယ္သူမွေအာက္က်ေေနစရာမလုိဘူး ၿပီးသြားတာပဲ” မထိတထိ ရြဲ႔ေျပာေနေသာ ၿပံဳးရီစကား
မ်ားကိုမၾကားဟန္ျပဳရင္း။ လမ္းမဖက္သုိ႔ေငးေနမိသည္၊ရင္ထဲ႔ တဒိတ္ဒိတ္ ခံေနဆဲျဖစ္သည္၊
ၿပံဳးရီရယ္ အဲဒီေန႔ကအျဖစ္ဟာငါတစ္ညလံုးအိပ္မရတဲ႔အထိစိတ္ေတြလႈပ္ရွားခဲ႔ရတာ နင္သိရဲ႔
လား။နင္ရဲ႔ရိုးသားျဖဴစင္တဲ႔ႏုလံုးသားကို မရိုးမသားနဲ႔ငါ႔စိတ္ေတြျပစ္မွားေနတာနင္သိရဲ႔လားၿပံဳးရီ
တုိ႔ခ်စ္သူေတြျဖစ္မလာေသးခင္မွာငါေလနင္႔ေၾကာင္႔အေလးမက်င္႔ရက္ေတြလဲပ်က္ခဲ႔ရတယ္၊
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
“ဟား ကိုထြန္းရွိန္ ခင္ဗ်ားကအေလးမ မလုိ႔ ဟာဟ
“ဟဲဟဲ လက္ေမာင္းေလးနဲနဲပါးပါးကားမလုိ႔ပါ”ကလယ္ထြန္းရွိန္
ေအာင္သူအိမ္မွာအေလးလာမသည္၊
“လုပ္မေနပါနဲ႔ ကိုထြန္းရွိန္ရာ အလကားေနမွာပါ ဟဲဟဲ”
“ေအးလကြာ ေနာ ဟုတ္တယ္ ငါ႔အေၾကာင္းမင္းသိတာပဲ”
“ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား ဟုိ တပည္႔မေလးေရာ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ” ကစားၿပီးတစ္ကိုယ္လံုးကို
တဘက္ပြးႀကီးႏွင္႔ေခၽြးသုတ္ေနေသာေအာင္သူကလွည္႔မၾကည္႔ပဲေမးသည္၊
ထြန္းရွိန္ထံမွအသံထြက္မလာသျဖင္႔လွည္႔ၾကည္႔သည္၊သူ႔အားေငးေၾကာင္ေၾကာင္ၾကည္႔ေန
ေသာထြန္းရွိန္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္၊သူ႔ေမးခြန္းကိုနားမလည္ဟုထင္ကာထပ္ေမးသည္၊
“ခင္ဗ်ား လွ၀င္းတုိ႔အိမ္က်ဴရွင္မွာ ဖိုက္တဲ႔ဟာေလး”
“ၾကာပါၿပီ” ထြန္းရွိန္ကအကô်ေကာက္၀တ္ၿပီးဒါပဲေျပာကာထြက္သြား၏၊
မေရွ႔မေႏွာင္းတြင္ကိုပါတီအိမ္ေရာက္လာ၏၊ “ေဟ႔ေအာင္သူ ဆုိင္ပိတ္တာနဲ႔၀ိတ္ပဲလွိမ္႔မ
မေနနဲ႔ညေနကိုထမငး္စာဖိတ္တဲ႔အိမ္ရွိတယ္”
“အမယ္ တယ္ႀကီးပြားေနပါလား ဘယ္အိမ္ကလဲ”
“မႏွင္းၾကည္တို႔အိမ္ကကြ ကုသုိလ္လုပ္တာ ၀န္ထမ္းေတြအားလံုးဖိတ္ထားတယ္။လုပ္ကြျမန္ျမန္”
“ဟေနပါအံုး ေရခ်ိဳးပရေစအံုး”
“ျပန္လာမွခ်ိဳးေဟ႔ေကာင္လူစံုေနၿပီး”
ေအာင္သူကဗ်ာကသီ။ပုဆုိးအကô်လဲ၀တ္ၿပီး “အေဖ သားကိုပီတာနဲ႔လိုက္သြားအံုးမယ္ေနာ္”
“ေအး ေအး မကိုမခ်ဳပ္ေစနဲ႔ မင္းအေမႀကိဳရအံုးမွာ”
“ဟုတ္ကဲ႔ပါ”
ညေနအေမေစ်းမွအျပန္ မီးသတ္ေရွ႔မွႀကိဳေပးရအံုးမယ္။ညီျဖစ္သူကကိုးတန္းေရာက္ေနၿပီမို႔
က်ဴရွင္ညေနပိုင္းတက္ေနရသည္၊
“အမေလး မင္းသားရယ္ သြားပင္႔ရတယ္” မႏွင္းကအိမ္ေပၚမွဆူဆူေအာင္႔ေအာင္႔ေျပာသည္၊
“မမႏွင္းတုိ႔က ခုမွကပ္ေျပာတာကိုဗ်”
“ဟုိးရွစ္လမ္းကလူေတြေတာင္သိတယ္။နင္နဲ႔ငါနဲ႔ကတစ္လမ္းနဲ႔ႏွစ္လမ္း။နင္မသိခ်င္လို႔ေနတာ””ကဲတ
က္ေအာင္သူလာကြာ ပီတာ” မမႏွင္းေယာက္်ားကိုထြန္းၾကည္ကသေဘာေကာင္းေဖၚေရြ၏
“ဟယ္ အငယ္ေတြအရင္ေရာက္ေနတယ္ ဟား ဟား”
“ေအာင္မာ ေတာ္ေတာ္ၾကာ သူ႔လက္ခ်ည္းပဲေနမွာ”
ေအာင္သူ႔စကားကိုမိမာကေခ်ပလိုက္ရာ၀ိုင္းရယ္ၾက၏၊အိပ္ခန္းထရံေလးေဘး႔က်ံဳ႔က်ံဳေလးထိုင္ေန
ေသာၿပံဳးရီကမ်က္လႊာေလးခ်ကာၿပံဳးရံုသာၿပံဳးေနသည္၊
“ကဲ လာေလ ၀ိုင္းၾက” ေျခာက္ေယာက္ခံႀကီးတြင္ေလးေယာက္၀ိုင္းၾကသည္၊ပီတာႏွင္႔
ေအာင္သူကမ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေအာင္သူလက္၀ဲ႔ကပ္လ်က္ၿပံဳးရီထိုင္သည္၊
“စားေနာ္ ဒါမဂၤလာအႀကိဳထမင္းပြဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာ” မမႏွင္းကဟင္းခ်ိဳခ်ေပးရင္းေျပာသည္၊
“သြား မမႏွင္းက ဘာမွန္းလဲမသိဘူး”
“စားပါသူငယ္ခ်င္းရယ္ သူဖါသူဘာေျပာေျပာ မွန္တာေျပာတာပဲ”
“ဟာကြာ မိမာေနာ္”
ေအာင္သူႏွင္႔ကိုပါတီမေရာက္ခင္ေလး မမႏွင္းတုိ႔ကၿပံဳးရီကိုေအာင္သူႏွင္႔စထားၿပီးျဖစ္သည္၊
ဒါကိုမသိေသာကိုပါတီက “ဘယ္သူမဂၤလာအႀကိဳပြဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႏွိပ္မွာပဲ ေဟ ေဟ႔”
“ကိုပါတီေနာ္ ဘာမိသ ညာမသိ” ၿပံဳးရီကမ်က္ေစာင္းထုိးကာလွမ္းေျပာသည္၊
“ႏိွပ္ ႏိွပ္ပါတီ ငါ႔ မဂၤလာပြဲလို႔သေဘာထား” ဘာ၇ယ္မဟုတ္ပဲ ေအာင္သူ၀င္ေျပာမိသည္၊
“အာ မစားဘူး မစားေတာ႔ဘူး” ၿပံဳးရီခေလးေလးလို႔စိတ္ေကာက္ၿပီးထသြားသည္၊
မမႏွင္းကအတင္းလိုက္ဆဲြၿပီးျပန္ထိုင္ခိုင္းသည္၊
“ေဟေဟ႔ မစားရင္ေန ဒုိ႔ကေတာ႔ တ၀ႀကိပ္မွာဗ်ား စိတ္ေကာက္တာတုိ႔ ဘာတုိ႔လဲလိုက္
ေခ်ာ႔ဘူး” ေအာင္သူကသူႏွင္႔စထားမွန္းမသိပဲဆက္ေျပာ၏၊
ၿပံဳးရီ ေအာင္သူကိုဆတ္ကနဲတင္းတင္းေလးၾကည္႔သည္။ “ကဲ ေရာ စား စား အကုန္စား”သူမ
ပန္းကန္ေလးထဲမွ ထမင္းႏွင္႔ဟင္းလ်ာမ်ားေအာင္သူပန္းကန္ထဲပံုထဲ႔ၿပီးေနာက္ေဖးထသြားသည္။
“စားတယ္ စားတယ္ ဘာရမလဲကြ ဟင္းဟင္း” ေအာင္သူ၀က္သားဟင္းမ်ားအား။အားရပါးရ
ခပ္စားသည္၊မိမာ ေနာက္ေဖးသုိ႔ေမွ်ာ္ၾကည္႔ရင္းတုိးတုိးေလးေျပာသည္
“က်ေနာ္တုိ႔ကခင္ဗ်ားနဲ႔ေနာက္ထားတာ”
“အြပ္” ောင္သူဖားသံႏွင္႔ေအာ္လိုက္၏၊မမႏွင္း မီးဖိုထဲမွ ျပန္ထြက္လာသည္၊ မ်က္ႏွာကမၿပံဳး မရီ
“ၿပံဳးရီငိုေနတယ္ ေတာ႔ နင္တုိ႔ကတအားေနာက္တာကိုး။ ဟဲ ေအာင္သူသြားေခ်ာ႔လိုက္”
“ဟာ ဟာ ဆိုင္တာ”
“ဘာမဆိုင္ရမွာလဲ သြားနင္႔ေၾကာင္႔ နင္႔ေၾကာင္႔” ကိုပါတီကဂုတ္ဆဲြထုသည္၊မမႏွင္းကတြန္း
လႊတ္သည္၊ၿပံဳးရီတက္အဆင္းေလးတြင္ ေျခေထာက္ေလးခ်။လက္ႏွစ္ဘက္ပြတ္ငိုေန၏၊
“ၿပံဳးရီ ငါ႔ကိုစိတဆုိးသြားတာဆုိ”
“ဆုိးတာေပါ႔ ဘာလုိ႔ငါ႔ မဂၤလာေဆာင္လုိ႔ေျပာလဲ”
“ဟာ နင္ကလဲ ဘာမွန္းမသိပဲေနာက္တာပဲဟာ နင္မႀကိဳက္ရင္မေနာက္ေတာ႔ဘူး။ လာ
ထမင္းစားရေအာင္”
“စား ဘူး” ႏႈတ္ခမ္းစူပါးေဖါင္းရင္း ေခါင္းခါ၏၊
“ခက္လိုက္တာဟာ ကေလးလဲ မႈတ္ဘဲနဲ႔ ထဆုိ”
“ဟင္႔အင္း ကိုယ္႔ဗိုက္ကိုယ္၀ေအာင္စား”
“လာပါဟယ္ မမႏွင္းတုိ႔စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနဦးမယ္”
“မစားဘူးလို႔ ဘယ္ႏွစ္ခါ ေျပာရမလဲ”
ေအာင္သူေထင္းကနဲစိတ္ထြက္လာသည္၊ဖက္ေဆးဇလံုတြင္ လက္ကိုေဆး၏၊လံုခ်ည္ႏွင္႔
သုတ္ၿပီး။ၿပံဳးရီေဘးထိုင္လိုက္သည္၊ၿပံဳးရီကတစ္ဖက္သုိ႔ဆတ္ကနဲတိုး၏၊
“နင္ ငါ ေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္ေနတာလား”
“အမယ္ ဘာဆုိင္လို႔လဲ ဟင္း”
“ေအး မဆိုင္လို႔ နားလည္လား ဆိုင္သာဆိုင္ရင္ နင္႔အခ်ိဳးကိုေျပာင္းျပစ္လိုက္မယ္သိရဲ႔လား”
“ဘာေျပာတယ္” ရင္ကေလးခ်ီ စူး၀င္းေသာမ်က္၀န္းအစံုႏွင္႔ေအာင္သူဘက္သုိ႔ေဆာင္႔ေဆာင္႔
ေအာင္႔ေအာင္႔လွည္႔လိုက္သည္၊
မ်က္ႏွာႏွစ္ခုသည္ တစ္ထြာခန္႔သာေ၀းကြာေတာ႔သည္၊သနပ္ခါးနံ႔။ႏႈတ္ခမ္းနီနီေလးမ်ား
ေအာင္သူႏွာ၀တိုး၀င္၏၊မ်က္လံုးခ်င္းစူးစိုက္ၾကည္႔မိၾကသည္၊ႏွစ္ဦးသားရင္းခုန္သံသည္။အျပင္သုိ႔
လြင္႔စင္ထြက္လာ၏၊ေအာင္သူ။ၿပံဳးရီပုခံုးႏွစ္ဖက္ကိုတင္းကနဲစဲြညႇစ္သည္၊ေမးကေလးေမာ႔ရင္က
ေလးေကာ႔လာေသာ ၿပံဳးရိ၏ပါးေလးကိုဒလၾကမ္းနမ္းသည္၊ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ နမ္းသည္၊ႏႈတ္
ခမ္းခ်ီခ်ီေလးကိုၾကာရွည္စြာစုပ္ယူသည္၊ၿပံဳးရီလက္သီးႏုႏုေလးမ်ားကေအာင္သူ႔ေပါင္ကိုထုသည္၊
“ျပြတ္ ျပြတ္ အင္း”
“အလာလာ ကၽြတ္ကၽြတ္” ေအာင္သူေပါင္ၾကားကိုလက္၀ါးအုပ္ၿပီးေအာ္၏၊
ၿပံဳးရီအမွတ္မထင္ထုလိုက္ေသာလက္သီးတစ္ခ်က္က မာတင္းေတာင္ထေနေသာေအာင္သူ
ပစၥည္းတဲ႔တဲ႔ထုခ်မိျခင္းျဖစ္၏၊
“အိုး” ၿပံဳးရီ ထေျပးသည္၊ေအာင္သူမထႏိုင္ အသက္ေအာင္႔ၿပီးျဖစ္ညႇစ္ဆုတ္ကိုင္ၿပီးက်န္ခဲ႔သည္၊
ကိုပါတီ၀င္လာသည္၊ “အိုေက သြားၿပီး သူငယ္ခ်င္း”
“မင္းဘြားေအ အိုေက ဒီမွာေဂြးတက္ေနၿပီး”
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
“ျမန္ျမန္လုပ္ပါပီတာရယ္ ငါေၾကာက္လုိ႔ပါ”
“စိတ္ခ်ရပါတယ္ ခင္ဗ်ားကလဲ”
“ဟာ ငါ အဲလုိ မခံတတ္ဖူးဟာ ရိုးရိုးပဲလုပ္”
ဆိုင္ပိတ္ထားေသာတံခါးကိုအသာတြန္း၀င္လိုက္ေသာေအာင္သူေျခလွမ္းမ်ားတံု႔ကနဲျဖစ္သြားသည္၊အ
ေရာင္းေကာင္တာေနာက္မွေက်ာက္သင္ပုန္းႀကီးေၾကာ္ျငာအေနာက္အလ်င္အျမန္၀င္
ကပ္ရသည္၊မမႏွင္းက ဆန္အိတ္ႏွစ္လံုးေပၚတြင္ကားယားႀကီးၿဖဲထိုင္ကာ။ ပီတာကဒူးေထာက္
လိုးေနၾကျခင္းျဖစ္၏၊မမႏွင္း၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဧရာမ ေဖါင္းကားေန၏၊ပင္႔လွန္ထားေသာ
ဘရာစီယာကဗိုက္ေပၚစုပံုေနၿပီး ေအာက္စက ဖင္ေအာက္တြင္ပိေနသည္၊
“စိတ္ညစ္လိုက္တာဟယ္” မမႏွင္းကထုိင္းသြင္းေပးရင္းေဘးဘီသုိ႔ၾကည္၏၊လူမိသြားမည္ကို
စုိးရိမ္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊ပီတာလီးမွာမဲနက္ၿပီးအေမႊးမ်ားကထူၿပိန္းေနသည္၊လံုးပတ္ႀကီးမွာ
ေျမြေဟာက္ႀကီးအလားေျပာင္တင္းေန၏၊ၿပဲလန္ေနေသာဒစ္ႀကီးအ၀႔ ေတ႔မိသြားသည္၊
“ျမန္ျမန္လုပ္ပါပီတာရယ္” မမႏွင္းအသံမွာသိသိသာသာႀကီးတုန္လႈိက္ေမာဟိုက္ေန၏၊
ပီတာကဖင္မဲမဲႀကီးကိုခပ္သာသာၾကြၿပီးဖိသြင္းလ်က္မွတစ္ၿပိဳင္တည္း။မမႏွင္းႏို႔ႀကီးမ်ားကိုဆဲြလွန္ကာစုပ္ေ
လသည္၊ “ျပြတ္ ျပြတ္ စြတ္ ျပြတ္ အု အင္”
လီးႀကီးကေလ်ာကနဲနိမ္႔၀င္စူးစိုက္က်သြားသည္၊မမႏွင္း ေခါင္းကိုေနာက္လွန္ခ်လိုက္သည္၊
ပါးစပ္ကိုဟ၍ “တအင္းအင္း” ၿငီးတြားရင္းဖင္ႀကီးကို စေကာ၀ိုင္းႀကီးလႈပ္ခါယမ္းေပးေနသည္၊
ပီတာကလဲအဆက္မျပတ္ ေဆာင္႔လိုးေနရင္း ႏို႔ႀကီးမ်ားကိုစုိ႔သည္၊
“ျပြတ္ ျပြတ္ စြတ္ စြတ္ ဖြတ္ သြပ္”
ေစာက္ေခါင္းႀကီးမွာ အေတာ္က်ယ္ပံုရသည္၊အေရမ်ား႑ႊဲနစ္ၿပီးႀကီးမားေသာကုလားလီး၀င္
သြားတုိင္း အသံက်ယ္ႀကီးမ်ားက်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာသည္၊မမႏွင္းေယာက္်ား
ကိုထြန္းၾကည္မွာပန္းနာသည္ျဖစ္ၿပီး မမႏွင္းကိုအားရေအာင္မျဖဳတ္ႏိုင္ခဲ႔ေခ်၊ယခုကဲသုိ႔ကုလား
ပီတာ၏ႀကီးမားေသာလီးႀကီး၀င္လိုက္တိုင္း ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ခံ၍ေကာင္းေနဟန္တူသည္၊
“ေကာ႔ေပး မမႏွင္းရဲ႔ ေကာ႔”
“ေကာ႔ေနတာပဲဟဲ႔ ေသရေတာ႔မယ္ အင္း ဟင္း ဟင္း”
“အ အား ေကာင္းလိုက္တာမမႏွင္းရယ္ အီး”
“ျပြတ္ စြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ စြတ္ ဖြတ္”
“အ အ အမေလး ေကာင္းလိုက္တာပီတာရယ္ ဟင္း အား” မမႏွင္းကေကာ႔ထုိးလိုက္။
စေကာ၀ိုင္း ၀ိုင္းေပးလိုက္ျဖင္႔ တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးေနသကဲ႔သုိ႔။ ကုလားပီတာမွာလည္း
အားပါးတရႀကီးေဆာင္႔ထည္႔ေနေပသည္၊ေအာင္သူရပ္ေနရာ ေၾကာ္ျငာဘုတ္အျပားအေနာက္ႏွင္႔
ေပ(၂၀)ခန္႔အကြာတြင္ဆန္အိတ္ကြယ္ရွိ အျခားဆန္အိတ္ႏွစ္လံုးၾကားတြင္းလိုးေနၾကျခင္းျဖစ္၏၊
မမႏွင္းေပါင္ႀကီးကေဖြးေဖြးဥဥႏွင္႔ႀကီးမာထည္၀ါလွ၏၊ဖင္သားႀကီးမ်ားကေဘးသုိ႔ကားထြက္ေနသည္၊ကု
လားပီတာ ေဆာင္႔လိုးလိုက္တိုင္း အိကနဲ အိကနဲျပားခ်ပ္သြားတတ္သည္၊ဖင္ၾကားတြင္
ခပ္ရွည္ရွည္အေမႊးတစ္ပင္ႏွစ္ပင္ကထူးထူးခၽြန္ခၽြန္လာေပါက္ေနေသးသည္၊မမႏွင္းစအုိ၀မွာရႈံသြား
လိုက္။ၿပဲကနဲျဖစ္သြားလုိက္ျဖင္႔ လႈပ္ရွားေနသည္၊ႀကီးမားေဖါင္းအိေနေသာေစာက္ဖုတ္ခံုးခံုးႀကီး
ပိျပားသြားသည္အထိ ပီတာအဆံုး အဆံုးထည္႔သြင္းေန၏၊
“အီး အ အီး အ အီး အ” မမႏွင္းေအာ္ပံုကဆန္းသည္၊ပါးစပ္ကိုေစ႔ၿပီး အီးကနဲေအာ္
သည္၊ေဆာင္႔ခ်လိုက္တုိင္းေအာ္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ကုလား ဘုရားပြဲေတြ႔ေနေလၿပီး၊
တကယ္တမ္းဆိုလွ်င္လည္း ပီတာဆုိသည္႔အေကာင္ကမိန္းမ မရွိေသးေသာ္လည္း။မိန္းမ
ေပါင္းစံုကို ခ်ဘူးေနသူျဖစ္သည္၊တရုတ္မ။ကုလားမ။ေတာသူမ သာမကေတြ႔ကရာမေရွာင္ၾကံဳရာ
ျဖဳတ္တတ္သူျဖစ္သည္၊သူ၏ပစၥည္းကိုလည္းစံခ်ိန္မီႀကီးထြားသန္မာေစရန္အၿမ။ဲသေနသူျဖစ္သည္ဟုိမုန္းေ
ဆးဆုိသည္ကလည္းဘာသံုးစဲြသလားမေမးႏွင္႔ ထုိသုိ႔ျပင္းထန္ေသာကုလားပီတာႏွင္႔
ကေလးေလးေယာက္အေမ လင္ကပန္းနာသည္ မႏွင္းၾကည္တုိ႔ေတြ႔ဆုံၾကေသာအခါ။ျပင္းထန္စြာ
ခုတ္ေမာင္းလာေသာမာမရထားႏွစ္စင္းအရွိန္ျပင္းျပင္း၀င္၍ထိပ္တုိက္ေဆာင္႔မိၾကသည္ထက္ျပင္းထန္စြာ
ေပါက္ကြဲေလာင္ကၽြမ္းၾက၏၊
ႀကီးမားေဖါင္းကားေနပါသည္ဆုိေသာ မမႏွင္းေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ။ခံစစ္အေနအထားမွတျပား
သားတိုးမလာႏိုင္ရွာေခ်၊ပီတာကလည္း စီမံကိန္းႏွင္႔ေမြးျမဴ၍တသသလုပ္ထားေသာသူ၏ကုလား
အေျမာက္ႀကီးျဖင္႔ မမႏွင္းခံတပ္ႀကီးအတြင္းအရွိန္ျပင္းစြာထိုး ထုိးသြင္းေနပံုမွာ ေခ်ာင္းၾကည္႔ေန
မိေသာ ေအာင္သူအဘုိ႔ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစြာပင္ ရင္ေတြပူေလာင္ေန၏၊
မမႏွင္း ဆံပင္ေတြေျပက်သည္၊ေခါင္း႔ထိုးစုိက္ထားေသာပလပ္စတစ္ဘီးမွာလြင္႔စင္ၿပီး
ဆန္ပံုးေဘးသုိ႔က်၏၊ထမီမွာခါးမွေျပေလ်ာ၍ ေဘးသို႔အစုလိုက္ပံုေနသည္၊ႀကီးမားအိပဲ႔ေနေသာ
ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးမွာေၾကာက္မက္ဖြယ္ခါရမ္းလ်က္။ ပီတာ၏မဲၾကဳတ္ၾကဳတ္လက္ႀကီးထဲ႔ျဖစ္ညႇစ္
ဆုတ္နယ္ျခင္းခံေနရသည္၊မမႏွင္းအံႀကိတ္ထား၏၊ႏႈတ္ခမ္းကိုျပတ္ထြက္မတတ္ကိုက္ထားရင္း ပါးစပ္မွ
“တဟင္းဟင္း” ၿငီး၏။မ်က္လံုးေလးမ်ာတင္းတင္းပိတ္ထားရင္းတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္သာ
ပီတာကိုၾကည္႔ႏိုင္သည္၊
မေမႊးထူထပ္စြာေပါက္ေနေသာပီတာေျခသလံုးႏွင္႔ရင္ဘတ္ႀကီးမ်ားက ျဖဴေဖြးေသာမမႏွင္း၏
ျဖဴေဖြးေသာအ၀တ္မဲ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ဖိကပ္ေနပံုမွာ ၀ါဂြမ္းပံုႀကီးေပၚမီးေသြးခဲႀကီးတင္ထား
သည္ႏွင္႔တူလွေပသည္၊ကုလား လိုးပံုလိုးနည္းကပညာပါသည္၊အေမာမခံ မမႏွင္းဖီလင္တက္ေန
မွန္းသိသည္ႏွင္႔အသာေလးတ၀က္မွ်ကိုမစုိ႔တပို႔ေလးလိုးသြင္းသည္၊မမႏွင္းအားမလိုအားမရျဖစ္လာသ
ည္၊ဖင္ႀကီးကိုတအားေျမွာက္ၾကြကာေအာက္မွ မရွက္အားေတာ႔ပဲတအားႀကီးေကာ႔ေဆာင္႔
ေဆာင္႔လာသည္၊ပါးစပ္မွလည္း “အား အမေလး အင္း ဟင္းဟင္း အို အား” ဟူေသာ ခံစားရ
သည္႔အေၾကာင္းျခငး္သေကၤတမ်ားကိုႏႈတ္မွတဖြဖြၿငီိးတြားလိုက္သည္၊လက္ႏွစ္ဖက္ကဖင္ခုထိုင္ထားေသာ
ဆန္အိတ္ေဒါင္႔စြန္းႏွစ္ဘက္ကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ရင္းေနာက္ျပန္ေထာက္ထားရာ။အၿငိမ္မေနပဲ
ခါရမ္းေနေလေေတာ႔သည္၊
“မမႏွင္း အေပၚကလုပ္ဗ်ာ က်ေနာ္ေမာၿပီး” ပီတာကမမႏွင္းအားအေပၚမွတက္ခြခုိင္းၿပီးသူက
ဆန္အိတ္တစ္အိတ္ကိုကန္႔လန္႔ျဖတ္ေက်ာခင္း၍ပက္လက္အိပ္ခ်လိုက္၏၊ “ျပြတ္” ကနဲလီးႀကီး
ထြက္သြားကတည္းက မမႏွင္းမွာမရိုးမရြႀကီးျဖစ္က်န္ေနခဲ႔ေလရာ မီးေလာင္ထားေသာသစ္ငုတ္
တုိႀကီးမွာတုတ္ခုိင္လွေသာအေၾကာမ်ားေတာင္႔တင္းေနသည္႔ ပီတာလီးႀကီးကိုၾကည္႔ကာမမႏွင္း
မွာျငင္းပယ္မေနေတာ႔ပဲ လီးႀကီးေပၚသုိ႔ ကားယားႀကီးခြလိုက္ေလသည္၊
“နင္႔ဟာကလဲ ျမင္းလီးႀကီးက်ေနတာပဲ ပီတာရယ္”
“မမႏွင္းကလည္း အဲဒါကႀကိဳက္လို႔လား ဟင္း ဟင္း”
“ကုလားေနာ္ဟင္း ဟုိ ဆပ္ျပာနဲ႔ႏုိ႔ဆီကိစၥေတြသာေပါက္ၾကားကုန္ရင္နင္႔ကိုမုဒိမ္းမႈနဲ႔စြဲမွာသိလား”
“ပူမေနစမ္းပါနဲ႔ မမႏွင္းရယ္ခင္ဗ်ားလုပ္ထားတဲ႔ဆပ္ျပာေသာတၱာနဲ႔ႏုိ႔ဆီတစ္ေသတၱာကိစၥ
က်ပ္ကလဲြၿပီးဘယ္သူမွ မသိပါဘူး ဒါဘဲေနာ္ တစ္လတစ္ခါေတာ႔ခံေပးရမယ္ သိလား”
“အေမေလးေတာ က်ပ္လင္လုပ္ဖို႔လည္းထားပါအံုး” မမႏွင္းကလီးကိုကိုင္ၿပီး သူမ
ေစာက္ဖုတ္အာအာႀကီးထဲသုိ႔ေတ႔ေပးရင္း ငံု႔ၾကည္႔လ်က္မွေျပာလုိက္သည္၊
“သြားစမ္းပါ ခင္ဗ်ားေယာက္်ား တစ္ခ်ီထက္မပိုႏိုင္ပါဘူး”
“အံမာ နင္ကဘယ္ႏွစ္ခ်ီမ်ားလုပ္ခ်င္ေသးလို႔လဲ”
“တေမာေပါ႔ ဟဲ ဟဲ မေမာမခ်င္း”
“ျဗြတ္ အ အာလာလား ေထာင္ထားတဲ႔သစ္ငုတ္ႀကီး၀င္သြားသလုိဘဲ နာလိုက္တာ”
“မမႏွင္းက ျဗဳန္းကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္တာကိုး ေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္းရတယ္ဗ် ေတာ္ေတာ္နာလား” “အီးဟီး
ကြဲမ်ားသြားသလားေတာင္မသိဘူးဟာဒုကၡပဲ ႑ွဴး ကၽြတ္ အင္းဟင္း စပ္လိုက္တာဟယ္”
“က်ပ္လီးက အရင္းႀကီးတယ္ဗ် ခင္ဗ်ားအဆံုးအထိထိုင္ခ်လိုက္ေတာ႔ ကြဲသြားတာျဖစ္မွာေပါ႔”
“စိတ္ညစ္လိုက္တာ ဟင္႔ ဟင္႔”
“ေဆာင္႔ ေျဖး ေျဖး ေဆာင္႔ အိ အိ အ”
“စိတ္ညစ္လိုက္တာ” ဟုပါးစပ္မွေျပာရင္း မမႏွင္းဖင္ျဖဴျဖဴႀကီးကိုေနာက္သုိ႔ေကာ႔ပင္႔ၿပီးလိုးခ်
လိုက္ျပန္သည္၊
“ျပြတ္ ဖြတ္ စြိ”
“အို႔အိုး မမႏွင္းက ေကာ႔ေဆာင္႔ေတာ႔အရမ္းေကာင္းပဲဗ်ာ” ပီတာစကားအဆံုး႔ မမႏွင္းသည္
အဆက္မျပတ္ႀကီးေဆာင္႔လိုးေပးေနသည္ကို ေအာင္သူေတြ႔ေနရ၏၊
ေအာင္သူမွာ အေတာ္ကံေခသူပင္ျဖစ္သည္၊သူတပါးလုပ္သည္ကိုအၿမဲၾကည္႔ေနရၿပီး တခါမွ်မ
လုပ္ဖူးေသးသျဖင္႔ပီတာႏွင္႔မမႏွင္းတုိ႔လိုးေနပံုမွာ ေအာင္သူ႔အတြက္ရင္ပူလိႈက္ေမာစရာႀကီးျဖစ္ေနရ
ေပေတာ႔၏၊ေပါင္ၾကားအတြင္းျဖစ္ညႇစ္ကိုင္၍ထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္၊မၾကာခဏသက္ျပင္းခ်ရင္း
တံေထြးမ်ားလဲၿမိဳခ်ေနမိေလသည္၊
မမႏွင္းဖင္ႀကီးေျမာက္ၾကြလာလိုက္ မတ္ေတာင္ေနေသာလီးမဲမဲႀကီးက “စြတ္”ကနဲ၀င္ၿပီးလေမႊး
မ်ားကေစာက္ပတ္အၾကားထဲနစ္၀င္သည္အထိဖိခ်ကပ္ထားကာ အနည္းငယ္ဖိႀကိပ္ႏွဲ႔သြင္းလိုက္
ျပန္ၾကြလုိက္ျဖင္႔ပညာပါပါႀကီးလိုးေပးေနေသာ မမႏွင္းအလိုးကိုလဲခံခ်င္လာ၏၊သုိ႔ေသာ္အျခအေနက
မေပး။ပီတာႏွင္႔မမႏွင္႔တုိ႔ပထမအခ်ီအၿပီး႔ပင္ေအာင္သူဆုိင္အျပင္သုိျပန္ထြက္ခဲ႔ရေလသည္၊
မ်က္ေစ႔ထဲ၀င္ ခ်စ္ေသာၿပံဳးရီ၏မ်က္ႏွာေလးကို၄င္း ႀကီးမား၀င္းလက္ေသာတင္ပါးႀကီးမ်ားႏွင္႔
က်စ္လ်စ္တင္းမာေနေသာႏို႔ႀကီးမ်ားကို၄င္း။ျမင္ေယာင္လာကာ ၿပံဳးရီအားလိုးရန္ဘယ္သုိ႔ဖန္ရမည္ကို
အၾကံထုတ္ရင္းေအာင္သူျပန္လာခဲ႔ရေလသည္၊ေအာ္ ၿပံဳးရီတစ္ေယာက္မ်က္ခံုးလႈပ္ရွားေရွာ႔မည္၊
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
“သူက တအားနမ္းတာဟ ငါလဲရွက္ရွက္နဲ႔သူေပါင္ကိုထုတာေတာ႔ ဘယ္ထုမိလဲသိလားမိမာ”
“အင္း ေျပာပါအံုး”
“သူ႔ဟာႀကီးတဲ႔တဲ႔ ထုခ်မိတာေတာ႔”
“ေဟာေတာ႔ ဒါေၾကာင္႔ ထိုင္ေအာ္ေနတာကိုး”
“ငါလဲ သူ႔မ်က္ႏွာမၾကည္႔ရဲေတာ႔ဘူးဟယ္ ဒီေန႔အထိသူ႔ကိုဘယ္လိုၾကည္႔ရမွန္းေတာင္မသိဘူး”
“ေအးေလ နင္ကလဲ ထုစရာ ရွားလို႔”
“တမင္ထုတာမွမဟုတ္တာဟ သူက ငါ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုစုပ္ၿပီးဖီလင္တက္လာတာေနမွာေပါ႔
သူ႔ဟာႀကီးက ေထာင္လာတာ ဟီဟိ ထုမိတာေတာင္နဲေသး ဟင္းဟင္း”
“သူ႔ဟာႀကီးက အေတာ္ႀကီးလား ဟင္”
“သူ႔ဟာႀကီးကိုင္ၾကည္႔တာမွမႈတ္ပဲ ဘယ္သိမလဲဟ နင္သိခ်င္လို႔လား မိမာ”
“အို နင္႔ဘဲကို စာမလိပ္ပါဘူး ၿပံဳးရီရာစိတ္ခ်”
“ေအးပါ ငါကလဲ နင္နဲ႔ျဖစ္လဲခြင္႔လႊတ္မွာပါ ဟာဟ”
“သြား ဘာေတြေလ်ာက္ေျပာမွန္းမသိဘူး”
တုိးတုိးကေလးမ်ားေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္၊အေရာင္းေကာင္တာ႔ ေအာင္သူ ေဒးလီးရွိ(ပ္)ေငြ
စာရင္းပစၥည္းစာရင္းမ်ား။လယ္ဂ်ာမ်ားသြင္းေနေသာ္လည္းနားကတခ်က္တခ်က္။ၾကားေနမိသလိုလို။ေေနာက္
သုိ႔လည္းလွည္႔မၾကည္႔ရဲ။မ်က္ႏွာပူေနသည္၊ဆုိင္လက္က်န္ပစၥည္းမ်ားစာရင္းေကာက္ရင္း
ၿပံဳးရီႏွင္႔အမာတြတ္ထိုးေနၾကျခင္းလည္းျဖစ္သည္၊
“မိမာ ေရ” ေအာင္သူအသံမွန္ႏွင္႔ေခၚသည္၊ “ေဟ ေဟ ဟာ” “လာပါအံုး ဒီေန႔ဥက႕ဌအိမ္
နင္တို႔ပါေငြသားပို႔လိုက္ဟာ ေက်ာင္းေနာက္က်မွာစုိးလို႔” ေအာင္သူကေငြအေရအတြက္စာရြက္ႏွင္႔
ေငြထုပ္ကိုအေရာင္းစာပြဲေပၚတင္ၿပီးေျပာသည္၊
“ဟြန္း ေက်ာင္းေနာက္က်မွာစုိးတာလား ေဆာ္နဲ႔ခ်ိန္းထားတာေနာက္က်မွာစုိးတာလားမွမသိ တာ” ၿပံဳးရီ
ေအာင္သူၾကားေအာင္ေျပာျခင္းျဖစ္သည္၊သုိ႔ေသာ္ေအာင္သူဘာမွျပန္မေျပာတတ္၍လွည္႔မ
ၾကည္႔ျခင္းျဖစ္သည္၊သူငါ႔ကိုစကားေျပာေနပါလား ဆုိေသာအသိေၾကာင္႔ရင္ထဲေႏြးကနဲ
ခုန္လိႈက္သြားရသည္၊
“ေအာင္သူ နင္႔ကို ေျပာေနတာၾကားလား” မိမာကခၽြန္ေပးသည္၊
ေအာင္သူလွည္႔မၾကည္႔၊ “ေျပာပါေစ မိမာရယ္ ငါက က်င္ယံု မဟုတ္ပဲ”
“ဘာ” က်င္ယံု ဆုိေသာအမည္ကိုၾကားလိုက္ေသာၿပံဳးရီက်ားမေလးတစ္ေကာင္လိုဟိန္း
ေဟာက္ထြက္လာသည္၊
“အစကရီးစားရွိမွန္းမသိခဲဘူးအခုေတာ႔ဟင္းဟင္း ငါအေတာ္တံုးပါလားလို႔ကိုယ္ဖါသာသိလာတယ္”
“ဘာေျပာတယ္ အစ္ကို အစကရီးစားရွိမွန္းမသိဘူးဟုတ္လား ဘယ္သူကရီးစားရွိေနတာလဲ ဟင္ ကဲ
ေျပာစမ္းပါအံုး ဘယ္ကမ်ားၾကားခဲ႔တာတုန္း”
ခါးေလးေထာက္ အနားလာရပ္ေသာၿပံဳးရီကိုမၾကည္႔ရဲ။အမွန္ကသူလုပ္ဇာတ္ေတြခင္းေနမိျခင္း
ျဖစ္သည္၊ၿပံဳးရီတုိ႔လမ္းထဲမွႏႈတ္ခမ္းေထာ္ေထာ္။ကလန္ကလားႏွင္႔ခါးကိုင္းကိုင္းေဆးဘဲပံုစံႏွင္႔ဘဲတေဗြကၿပံဳ
းရီကိုငယ္စဥ္ကတည္းႀကိပ္ပိုင္းခဲ႔သည္ဆုိလား။ျဖစ္ခဲ႔သည္ဆုိလား၊သည္သတင္းကို ပီတာ
ကသူ႔အားမတိမက်။စံုစမ္းေပးခဲ႔သည္၊ဒါကိုသကက်င္ယံုႏွင္႔ၿပံဳးရိကိုအတတ္စြပ္စြဲျဖစ္၏၊
“ကိုက်င္ယံုကိုလဲေျပာပါဗ်ာ။က်ေနာ္မသိလို႔ျပစ္မွားမိတာပါ” သူ႔ဟန္ကမင္းသားရႈံးမေလာက္
ေအာင္ေၾကကြဲျပေန၏၊
“အဲဒါ အဲဒါ အို အသိဘူး အသိဘူး” မဟုတ္ပါဆိုသည္ကိုအၿပံဳးရွင္းျပခ်င္ပံုရသည္၊သုိ႔ေသာ္
၀မ္းနည္းစိတ္လႈပ္ရွားမႈႏွင္႔စကားမ်ားမဆက္ႏိုင္မ်က္ႏွာကိုလက္၀ါးႏွင္႔အုပ္၍ငိုခ်ရင္းေျပးထြက္သြား၏
“နင္ကလဲ စြတ္ေျပာတာပဲ ေအာင္သူ”
“ငါၾကားတာဘဲ မိမာ”
“က်င္ယံု ဆိုတာ ၾကက္ျခံအလုပ္သမားပါဟာ အလကား နင္လုပ္ပံုက ၿပံဳးရီ ေတာ္ေတာ္ရွက္ မွာ”
မိမာေငြထုတ္ကိုလြယ္အိတ္ေလးထဲေကာက္ထည္႔သည္၊မိမာကရြမ္းစိုလဲ၀င္းေသာမ်က္လံုးအစံု
ျဖင္႔သူ႔ကိုၾကည္႔၏၊ “တကယ္လို႔ ၿပံဳးရီကနင္႔ကိုမခ်စ္ဖူး္ဆုိရင္”
“ဟား လြယ္လြယ္ေလး”
“နင္ဘာလုပ္မလဲ ကဲ”
“နင္႔ကိုိပဲ ခ်စ္မွာေပါ႔ ဟား ဟား ဟား”
“ၾကည္႔စမ္း ၾကည္႔စမ္း ေသနာေကာင္ ကဲ ကဲ”
မိမာလက္သီးေလးမွာလမ္းတြင္ရပ္တန္႔ကာေအာင္သူ၏ဖမ္းယူျခင္းကိုခံလိုက္ရရွာသည္၊
“ဖယ္ဟယ္ လႊတ္ နင္မေကာင္းဘူး”
“အံမာ နင္ဘဲငါ႔ကိုလာစၿပီးေတာ႔”
“သြား နင္အလကားေကာင္ ငါးရံ႔ႏွစ္ေကာင္ဖမ္းတာ”
ၿပံဳးရီမရွိေတာ႔သည္ေနာက္ကာလၾကာျမင္႔စြာကမသိစိတ္မ်ားအတြင္းကိန္းေအာင္းေနေသာအခ်စ္၀တ္မႈံ
ရနံ႔ေလးမ်ားကထံုသင္းလႈိင္ၾကြယ္လာသည္၊
“ဟုတ္တယ္ နင္႔ကိုပဲ ခ်စ္ေတာ႔မယ္”
“ဟယ္ ေအာင္သူကလဲ မေတာ္ပါဘူး”
“ေတာ္ပါတယ္ လာေလစြတ္ၾကည္႔ရေအာင္”
“ဘာ ဘာ ေတြေျပာမွန္းမသိဘူး”
“ခ်စ္ၾကည္႔ဘုိ႔ေျပာတာပါ ေတာ္လား မေတာ္လား”
“ေဟ႔ေအး ေဟ႔ေအး လႊတ္ပါ ဆုိ”
ေအာင္သူရင္ခြင္အတြင္း႔ရုန္းကန္တြန္းထိုးေနရွာေသာယုန္သူငယ္မေလးမိမာခင္ဗ်ာ ေကာင္တာ
စားပဲြကိုေက်ာဖိကပ္ၿပီး ပက္လက္ကေလးအတြန္းခံလိုက္ရသည္၊
ေအာင္သူ အတုျမင္ေတာ႔ အတတ္သင္ၿပီ ကာမအတတ္သင္ေက်ာင္းမတက္ပဲ ကၽြမ္းက်င္ေန
ေလၿပီး။ပါးေလးကိုနမ္း။ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္ ႏွာေခါင္းခ်င္းမထိတထိေလးဖိပြတ္၊
“အာ အုိး ဘယ္လိုလဲ အာ ဒုကၡပဲ ဟင္” မိမာ ဒါပဲၿငီးတြားႏိုင္ရွာသည္၊အပိုစကားဆုိ၍မိမာႏႈတ္
မွမထြက္။ ၿပံဳးရီေျပာတံုးက “သူ႔ဟာႀကီး” ဆိုသည္ကိုလည္းနားထဲၾကားေယာင္ကာရင္ခုန္ေမာလႈိက္
ေနသည္၊သုိ႔ေသာ္ မိမာ အေပါစားအျဖစ္မခံႏိုင္။စိတ္ကိုတင္းၿပီးသူ႔ကိုေဆာင္႔ကန္သည္၊ကဲမွတ္ေရာ။
“ဟာ အရမ္းပဲ ပုဆိုးကၽြတ္သြားၿပီး” ေအာင္သူပုဆိုးက ေအာက္မွာစုပံုစပ္စင္းသြားသည္၊မဲနက္ပြ
ေယာင္းေနေသာလေမႊးအံုႀကီးကိုထင္းကနဲအရင္ေတြ႔ရ၏၊
မိမာရင္ေတြ ေတေဇာဘမ္းအလိမ္းခံရသလိုပူရွိန္းၿပီးတစ္ကိုယ္လံုးေခၽြးေတြပ်ံတက္လာသည္၊
ေသးေကြးမာက်စ္ေသာႏို႔ႏွစ္လံုးေလးက ဒိတ္ကနဲ ဒိတ္ကနဲ အရွိန္ျပင္းျပင္းလႈပ္ခပ္ေနေသာႏွလံုး
ခပ္သံေၾကာင္႔သိသိသာသာေလး တံုကနဲ တံုကနဲျဖစ္ေန၏၊ သူ႔လီးထိပ္ႀကီးကမိုးေပၚသုိ႔ပစ္မွတ္ရွာ
ေနသလို တရမ္းရမ္းႏွင္႔လႈပ္ရမး္ေနသည္၊
မိမာ အသက္ရွဴရပ္သြားပလား ဟုပင္ကိုယ္႔ဖါသာထင္မိ၏၊ႊမွ်အနီးကပ္ေတြ႔ထိရေသာ
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ယလိင္အဂၤါကို မိမာ မျမင္ဖူး။မ်က္လံုးေလးမ်ားျပဴးက်ယ္၀ိုင္းစက္သြားၿပီး
ေအာင္သူ႔ရင္ဘတ္ကို ေျခာက္ျခားစြာတြန္းျပစ္လိုက္မိေလသည္၊
ေအာင္သူေနာက္သုိ႔ေျခကားယားလက္ကားယားလန္သြား၏၊ မိမာရသမွ်အခ်ိန္ေလးအတြင္း႔
ရွိသမွ်ခြန္အားျဖင္႔ဆုိအျပင္သုိ႔ဒေရာေသာပါးေျပးထြက္ခဲ႔မိသည္၊
ၿပံဳးရီတစ္ေယာက္ဆုိင္အျပင္သုိ႔ကမမ္းကတမ္းေျပးထြက္သြားသည္ကို ကြမ္းယာဆိုမွ
ကုလားမေထြးစိန္ျမင္လိုက္မိ၏၊ယခုမိမာတစ္ေယာက္ တေစ0ျ144အေျခာက္ခံရသူလိုမ်က္လံုးျပဴး ေျခာက္
ျခားဟန္ႏွင္႔ထြက္ေျပးလာျပန္သည္ကိုေတြ႔ရ၏၊
အဲဒီေန႔ကအျဖစ္ကိုေအာင္သူျပန္ေတြးမိတိုင္းမိမိ ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်ပါလား ဟုေဒါသျဖစ္ရသည္၊
“ဟင္း ဟင္း ခုေနမ်ားျပန္ေတြ႔ခ်င္ေသးတယ္၊ အၿပံဳးနဲ႔မိမာ”
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
“မင္းအရင္ဖိုက္ေလ ေဆာ္ႀကီးက တမင္လာေပးတာကြ” ဆိုင္ ညေစာင္႔ဒလ၀မ္ႀကီးဦးတုတ္မွာ
အသက္(၄၀)ခန္႔ဗိုက္႑ဲြ႑ဲြႏွင္႔ သန္မာျဖတ္လပ္သူျဖစ္သည္၊နံနက္မိုးမလင္းမီ ခဲြတမ္းစာအုပ္မ်ားကို
အေပါင္ခံထားေသာေမွာင္ခုိ ေဒၚသိန္းေဆြမွာ ဦးတုတ္ မထိတထိေျပာဆုိမႈ။ကိုင္တြယ္မႈမ်ားေၾကာင္႔
ခံခ်င္ေၾကာင္းအရိပ္အေယာင္မ်ားျပခဲ႔သည္ ဟုဦးတုတ္ကဆုိသည္၊
ထိုေၾကာင္႔ေအာင္သူကယေန႔ညအေခၚခုိင္းၿပီးေဒၚသိန္းေဆြအားဦးတုတ္ျဖဳတ္ခိုင္းမည္ ဟုၾကံ
စည္ခဲ႔မိ၏၊ေဒၚသိန္းေဆြမွာအသက္(၃၅)ႏွစ္ခန္႔လံုးႀကီးေပါက္လွ။ေမာ္လၿမိဳင္သူျဖစ္ၿပီး ဖင္ႀကီးမွာလဲ
သားသမီးမရပဲလင္ေသဆံုးခဲ႔သျဖင္႔ၿဖိဳမည္႔သူမရွိပဲ ႀကီးခ်င္တိုိင္းႀကီးေန၏၊အခ်ိဳးက်က်လွပစြာႀကီး
ထြားျခင္းမဟုတ္ေသာ္လည္းအိပဲ႔ အိပဲ႔ဖင္ႀကီးက လိုးခ်င္စရာေကာင္းလွသည္၊
တစ္ခါတစ္ရံ ေအာင္သူကမ်က္ႏွာေပါက္ဆုိးဆိုးႏွင္႔ “ေမွာင္ခိုစာအုပ္ေတြ သိမ္းပလိုက္မယ္ေနာ္”
ဟုစြာက်ယ္က်ယ္ေျပာလိုက္လွ်င္ ေဒၚသိန္းေဆြခမ်ာျပာေနသည္၊
“ေအာင္သူကလဲဟယ္ အေပၚကိုအရင္လုပ္ၿပီးမွတျခားစာအုပ္ေတြလုပ္ပါဟဲ႔ ၿပီးမွ နင္႔ကိုငါေလ
နန္ႀကီးသုတ္၀ယ္ေကၽြးမယ္ သိလား” ဟုေအာင္သူပုခံုးသားေလးကိုႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လံုးျဖင္႔ပြတ္ခါ ပြတ္ခါ
လဲေျပာတတ္သည္၊
သုိ႔ေသာ္အေတြ႔အၾကံဳမရွိေသာေအာင္သူကစိတ္မရဲ ဦးတုတ္ကိုေျမွာက္ေပးခဲ႔သည္၊ဦးတုတ္က
လည္းေဒၚသိန္းေဆြ ဆပ္ျပာ။ႏို႔ဆီ။ဖေယာင္းတုိင္မ်ားကိုဂုန္နီအိတ္တစ္လံုးႏွင္႔မကုန္းမကြႀကီးထည္႔
သြပ္ေနခ်ိန္မ်ားတြင္ဖင္နားတြင္ကပ္ရပ္၍လီးႀကီးျဖင္႔မၾကာခဏထိုးေထာက္ခါစမ္းသပ္ခဲ႔၏၊
“လူႀကီးေနာ္ ဟင္း ေတာ္ေတာ္ ထ” ဟုသမင္လည္ျပန္ခပ္တိုးတိုးေျပာတတ္သည္မွအပ
ျပႆနာမတက္ခဲ႔၊
“ဒီည လာမလား မနက္ေရာင္းမဲ႔ပစၥည္းခဲြတမ္းေတြအတြက္ ခင္ဗ်ားစာအုပ္ကိုညကတည္း
ကေရးေပးထားမယ္”
“တကယ္လား ဦးတုတ္ရဲ႔ က်မလာရဲတယ္ေနာ္”
“ေအာင္သူနဲက်ဳပ္ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိမယ္ လာျဖစ္ေအာင္လာပါ”
သုိ႔ႏွင္႔ေဒၚသိန္းေဆြ သမဆုိင္ အေနာက္ ဆန္အိတ္ေတြၾကားသုိ႔သူမ၏အေပါင္ခံစာအုပ္တထပ္
ႏွင္႔အတူည(၈)နာရီခန္႔တြင္ေရာက္ေနၿပီးျဖစ္သည္၊ဦတုတ္ကေအာင္သူ႔ကိုတြန္းလႊတ္၏၊
“ခင္ ခင္ဗ်ား အရင္ဖုိက္ဗ်ာ က်ဳပ္ မရဲဘူး ဟီးဟီး”
“မသာေလး ဒါေၾကာင္႔နင္ ငတ္ငတ္ေနတာ ကဲငါသြားမယ္” ဦးတုတ္ဆိုင္ေနာက္ခန္းသုိ႔၀င္သြား
သည္၊ေအာင္သူဆန္အိတ္ပံုႀကီးေပၚသုိ႔ကုတ္တက္ခါ ၀မ္းလ်ားေမွာက္ၿပီး အေျခအေနကိုေလ႔လာ
အကဲခတ္သည္၊
(၆၀)အားမီးလံုးတစ္လံုးက ဆန္ အလည္တည္႔တည္႔တြင္တစ္ညလံုးထြန္းထားၿမဲျဖစ္၇ာျမင္႔
ကြင္းကၾကည္လင္ေန၏၊
“အလုပ္ျဖစ္မယ္ေနာ္ မသိန္း အဲ ဟဲ ဟဲ”
“အို စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဘယ္ေလာက္ဆုိတာေျပာပါ ရွင္႔အတြက္ က်သင္႔သေလာက္
က်မေပးမွာေပါ႔” ေဒၚသိန္းေဆြက ဦးတုတ္ကိုမၾကည္႔ပဲ အသံအက္တက္တက္ျဖင္႔ မတံုေအာင္
ထိန္းေျပာေနမွန္းသိသာ၏၊
“ဟာ က်ဳပ္တုိ႔က ေငြလိုခ်င္တာမွမဟုတ္ပဲ ဟဲ ဟဲ”
“ေငြမလိုခ်င္ဘာလဲ ရွင္းရွင္းေျပာေနာ္ ဟင္း”
“က်ဳပ္သေဘာမဟုတ္ပါဘူး ဆုိင္တာ၀န္ခံေအာင္သူကခင္ဗ်ားကိုစိတ္၀င္စားေနတာ ဟဲဟဲ”
ဦးတုတ္ကေအာင္သူကိုတည္ၾကက္လုပ္လိုက္ေလၿပီး
“အလို ဘယ္မလဲေအာင္သူ ပါးကိုခ်အံုးမယ္။က်မေမြးရင္က်မသားေလာက္ရွိတာေလးက ဟင္း”
“အလုပ္မျဖစ္လဲ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ က်ဳပ္ကၾကားလူပါ”
“အင္း ဟင္း ရွင္ပဲြစားေပါ႔ေလ ကဲပါ ျဖစ္တယ္ လုိ႔ေျပာလုိက္စမ္းပါ။လာပေစအံုးမေအလိုးေလး”
ေဒၚသိန္းေဆြကဒူးႏွစ္လံုးကိုေပၚေအာင္ထမီဆဲြလွန္လိုက္ၿပီး။ျပင္၍ထုိင္ကာ စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိးဟန္ျဖင္႔
ေျပာ၏၊
“ဟဲ ဟဲ က်ဳပ္ကိုလဲ ေစတနာထားပါေနာ”
“ေအာ ရွင္ကပါ ျဖစ္ခ်င္တယ္ေပါ႔ ဟုတ္လား”
“ဟာ မသိန္းရယ္ မင္းေလာက္လွတာႀကီးကိုမွမလုပ္ခ်င္ အဲ မျဖစ္ခ်င္ဘူးဆုိရင္အဲဒီေကာင္ဟာ
ပန္းေသနလုိ႔ပဲျဖစ္မွာေပါ႔ ဟီးဟီး”
“ဒါပဲေနာ္ က်မကအရွက္နဲ႔လူလုပ္တာ လူသိရွင္ၾကားျဖစ္ကုန္ရင္ ရွင္တုိ႔ကိုေထာင္ထဲအေရာက္ပို႔မွာ”
“အသိန္းရယ္ က်ဳပ္တုိ႔ဘက္ကေပါက္ၾကားလုိ႔ကေတာ႔ ခင္ဗ်ား တကၽြန္းအထိပုိ႔ဗ်ာ ဟဲဟဲဟဲ”
ဦးတုတ္လွ်င္သည္ စကားအဆံုး႔ ေဒၚသိန္းေဆြေဘးဂုန္နီအိတ္ပံုႀကီးေပၚသုိ႔ ထိုင္ခ်ကာ ပုခံုးကို
ဖက္သည္၊က်န္လက္တဘက္က ဒူးေထာင္ဖင္ခ်ထိုင္ထားေသာ ေဒၚသိန္းေဆြ ေစာက္ဖုတ္ေနရာဆီ
တည္႔တည္႔အေပၚသုိ႔ထမီေပၚမွ ခပ္ရြရြ ပြတ္လိုက္သည္၊
“လက္ကလဲ သရမ္းလိုက္တာ” ေဒၚသိန္းေဆြက ကတံုကရီႀကီးေျပာ၍ ဦးတုတ္လက္ကိုဆဲြယူ ၿပီး
ခါထုတ္ခါ မ်က္ႏွာလဲႊၿပီး ျပင္ထိုင္သည္၊
“အလုပ္စ မယ္ေလ ကြယ္ ဟဲဟဲ”
“အို ေနစမ္းပါအံုး” ေဒၚသိန္းေဆြ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနဟန္ရွိသည္၊တံေထြးကိုမၾကာခဏၿမိဳခ် ရင္း
ဦးတုတ္ေဘးမွခဲြၿပီး ေရြ႔ထိုင္၏၊
“ဒီ ဂုန္နီအိတ္ ပံုေပၚမွာ အိပ္ပါလားဟင္” ဦးတုတ္ကလည္း ေလသံေလးျဖင္႔ ေဒၚသိန္းေဆြကို
ပြတ္သတ္ေခ်ာ႔ျမဴေနသည္ ေဒၚသိန္း ေဒၚသိန္းအသားေတြတုံေနသည္၊
“က်မေျပာတယမွတ္ထားေနာ္ ဟင္း”
“ေအးပါ အသိန္းရယ္ ဘယ္သူမွမသိေစရပါဘူး”
ေဒၚသိန္းေဆြက ဦးတုတ္လက္ႀကီးကိုဆဲြယူလြတ္ျပစ္ခါေမာဟုိက္တံုရီစြာေျပာလိုက္၏၊
“က်ဳပ္ အရမ္းေတာင္ေနၿပီ အသိန္းရဲ႔”
“အို အဲဒါ ဘာလုပ္ရမွာလဲ ေတာက္”
ေအာင္သူမွာ မရိုးမရြႀကီးျဖစ္လာသည္၊ဆန္အိတ္ပံုက (၁၂)လံုးထပ္ အတန္းႀကီးျဖစ္၍သာ
ေတာ္ေတာ႔၏၊သုိ႔မဟုတ္လွ်င္ ေအာင္သူလႈပ္လႈပ္ရြရြ လုပ္သည္ႏွင္႔ပင္ၿပိဳက်ႏိုင္ေပသည္၊
“ကိုယ္ မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး အသိန္းရယ္”
“ကၽြတ္ ဒုကၡပါပဲ က်မလဲ ဘလုိေျပာရမွန္းမသိဘူးရွင္ ဟုိ ရွက္ေနတယ္”
ေအာင္သူရယ္ခ်င္စိတ္ကိုၿမိဳသိပ္ထားရင္း ႀကီးမားခိုင္ခန္႔လွေသာ သမဆိုင္ေအာက္ဆင္႔မ်ားမွာ
သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ေနရာေရြးရံုရွိေသး တကၽြိကၽြိ ျမည္ေနၿပီး။
“မင္းလဲ အလိုးခဲဘူးတာပဲကြယ္ရွက္စရာမွတ္လို႔ မင္းရွက္ရင္ ထမီလွန္ၿပီး မ်က္ေစ႔သာမွိတ္ေန”
“ဒုကၡပါပဲရွင္ က် က်မ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔မခံရဲဘူး ဦတုတ္ရဲ႔ ဟုိ အာ အဲလိုမလုပ္နဲ႔” သြားၿပီ
ေဒၚသိန္းေဆြစကားမဆံုမီ ဦးတုတ္ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို ဖိတြန္းၿပီးသူ႔ကိုလံုးႀကီးျဖင္႔ ဖိခ်ကာ
တက္ခြလိုက္ေလသည္၊ဦးတုတ္တြန္းလိုက္ေသာအရွိန္ေၾကာင္႔ေဒၚသိန္းေဆြ ေျခႏွစ္ဖက္မိုးေပၚ
ေထာင္သြားၿပီး ထမီမွာလဲ ေပါင္ရင္းအထိလွန္ၿပီးျဖစ္သြား၏၊
အို အိုး ေဒၚသိန္းေဆြ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုေအာင္သူၾကည္႔ကာ အံ႔ၪတံုလႈပ္သြားရ၏၊အသား
ျဖဴေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမးထူထူအမ္းအမ္းႀကီးမ်ားကခပ္ညိဳညိဳျဖစ္ေနသည္၊ဖါးဂံုညႇင္းႀကီး
ေဒါေဖါင္းေနသကဲ႔သုိ႔လည္းပြထၾကြေန၏၊ေဒၚသိန္းေဆြကထမီကိုလက္အစံုျဖင္႔ဆီးစပ္အထိတင္းဆြဲဖံုးကာ
“တဟင္း ဟင္း” ျဖင္႔ညီးတြားစျပဳသည္၊
ဦးတုတ္ကလည္းပုိဆိုးႀကီးကိုေခါင္းေပၚမွေက်ာ္၍ ဆဲြခၽြတ္လိုက္သည္၊
“ဟာအား ဦးတုတ္ရယ္ မနဲပါလားဗ်ာ” ေအာင္သူဆန္အိတ္ပံုေပၚ၀မ္းလ်ားေမွာက္ေနရာမွတြန္႔
သြားရသည္၊
ေဒၚသိန္းေဆြက ဒစ္တံုးတံုး လံုးလံုးႀကီးအပဲသားႏွင္႔ ကိုင္းခရမ္းသီးႀကီးအလားနီရဲေျပာင္လက္
ေနေသာဦးတုတ္လီးႀကီးကို တခ်က္ၾကည္႔ကာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကိုပူးကပ္၍ပါးစပ္အတြင္းသုိ႔စုသြင္း
ၿပီးအားတင္ဟန္ျဖင္႔ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ထားရွာသည္၊မီးလံုးေရာင္ျဖင္႔၀င္းလက္ေနေသာလီးထိပ္ႀကီး က
ေဒၚသိန္းေဆြအား ရင္ခုန္ေမာပမ္း ေျခာက္ျခားေစျပန္သည္၊
“၀င္ ၀င္ပမလားဟင္ ရွင္႔ဟာႀကီးက ဟုိ”
“ကြာ လီးနဲ႔ေစာက္ပတ္မေတာ္ဘူးဆိုတာရွိမလားလို႔”
ႏွစ္ေယာက္လံုးေမာဟိုက္သံမ်ားႏွင္႔စကားေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ေျခာင္းၾကည္႔ေနေသာ
ေအာင္သူကိုယ္တိုင္လည္းရင္ထဲလႈိက္၍ လႈိက္၍ေမာကာအာေခါင္ေတြေျခာက္ေသြာလာ၏၊မၾကာ
ခဏတံေထြးၿမိဳခ်ရင္ေတာင္ေနေသာလီးကိုလဲ ဆန္အိတ္ႏွစ္လံုးၾကားသုိ႔ထိုးၿပီးဖင္ႀကီးရြစိ ရြစိျဖင္႔ မေနႏုိင္
မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနရသည္၊
“ျပြတ္ ဖြတ္ ျပြတ္”
“အီး အ ၀င္ သြားၿပီးရွင္ အရမ္းမဖိနဲ႔ေလ အုိ” ေဒၚသိန္းေဆြ လက္မ်ားကိုဦးတုတ္ပုခံုးႏွစ္ဖက္
ကိုထိန္းကိုင္ရင္း မ်က္ေစ႔ကိုတင္းတင္းပိတ္ထားခါ လည္ပင္းေလးေစာင္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုလွ်ာျဖင္႔
မၾကာခဏယက္ေန၏၊
“ျပြတ္ ျပြတ္ စြတ္ စြတ္ ဖြတ္ ျပြတ္”
“ဟင္း အြန္႔ အ ဟင္႔ အင္႔ အင္႔”
ဦးတုတ္ သူ႔ဗိုက္ႀကီးတံုခါသြားသည္အထိ တအားဖိေဆာင္႔၍ လိုးသည္၊ေဒၚသိန္းေဆြေျခႏွစ္
ေခ်ာင္းကေဆာင္႔ခ်လိုက္တိုင္း ကားကနဲ ကားကနဲ ေဘးသုိ႔ၿပဲ ၿပဲ ထြက္သည္၊တကိုယ္လံုးေခါင္း
ဘက္သုိ႔တြန္႔တြန္႔ၿပီး ဘီးပတ္ထားေသာဆံပင္မ်ားေျပက်ကုန္သည္၊
“ျပြတ္ ျပြတ္ စြတ္ စြတ္ ျပြတ္”
“အ အ ေျဖး ေျဖးလုပ္စမ္း အမဲသတ္တာက်ေနတာပဲ ဟင္း” ေဒၚသိန္းေဆြပါးစပ္မွေျပာရင္း
ေခါင္းမွေျပက်သြားေသာဘီးကိုျဖဳတ္ယူၿပီး ဆပ္ျပာေသတၱာအလြတ္ေပၚသုိ႔ပစ္တင္လိုက္သည္၊
ဦးတုတ္ကအေဆာင္႔အလိုးမျပတ္ေခ်၊ “ေကာ႔ေပးေလ အသိန္းရဲ႔”
“မေကာ႔တတ္ဖူး တကတဲ ဖါသယ္မွတ္ေနလားမသိဘူး”
ဦးတုတ္ႏွင္႔ေဒၚသိန္းတို႔ေမာဟိုက္တံုရီေသာေလသံႀကီးမ်ားျဖင္႔အျပန္အလွန္ေျပာရင္းေဆာင္႔လိုးေနၾက
လရာ ဆန္အိတ္ပံုႀကီးေပၚမွေအာင္သူက်င္ေခ်ာင္းႀကီးမွ ေသြးတဒိတ္ဒိတ္တိုးၿပီး ဆီးက်င္
လာသည္အထိခံစားေနရေလသည္၊ ဦးတုတ္ႏွင္႔ေဒၚသိန္းတုိ႔ကမူတဒဂၤအားျဖင္႔ေလာကႀကီးကို
ေမ႔ေလ်ာ႔ထားကာ အားပါးတရႀကီးေဆာင္႔လိုးေနၾကေလသည္၊ အမွန္တကယ္စားသံုးသူမ်ားအတြက္
အခ်စ္မ်ားလက္လီလက္ကားခဲြတမ္းျဖင္႔ေရာင္းခ်ေပးေနပါၿပီ
Love Story
အမုန္းငယ္ - Myanmar love story
စာမိတ္ဆက္ျပန္မေျပာခ်င္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔တဲ႔
အေၾကာင္းေတြကို ရင္ဖြင္႔ခ်င္
ေနတာၾကာျပီေပါ႔အခုေတာ႔
ေတြ႕ ျပီေလ ရင္ဖြင္႔ခြင္႔ေတြရခဲ႔ျပီေပါ႔။ နာမည္လား အမုန္းငယ္တဲ႔
အသက္က ၂၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေပါ႔ ပညာလား ဘြဲ႕ရျပီးျပီေလ သမိုင္းနဲ႕ေနာ္ေနတာက
ဧရာ၀တီတိုင္းထဲက ပင္လယ္နဲ႕ နီးတဲ႔႐ြာေလးကပါ--------------
ကိုယ္႔ ကိုယ္ကိုအထင္ၾကီးေနၾကတဲ႔ ေကာင္ေလးေတြေရာ ေကာင္မေလးေတြ
ေရာ ဒီဇတ္လမ္းေလးဖတ္ျပီး စာနာ နားလည္တတ္ၾကေစခ်င္ပါတယ္ကြယ္။
အခန္း(၁)
မုန္း ၾကီးျပင္းခဲ႔တဲ႔႐ြာေလးက ပင္လယ္ၾကီးကိုေန႕တိုင္းၾကည္႔ခြင္႔ရတဲ႔႐ြာေလး
တ႐ြာပါ မုန္း တို႕႐ြာမွာက ပင္လယ္လုပ္သားေတြ မ်ားတယ္ေလ ယာလုပ္တဲ႔သူက
႐ွားပါးေပါ႔ ဒီေတာ႔ ပင္လယ္ေရကိုအျမဲထိေတြ႕ေနၾကတဲ႔ လူၾကီးလူငယ္ေတြက
မိုးလင္းဒါနဲ႕ အရက္ကေလးကေထြျပီေလ...
မုန္း ကဒီတံုးကအပ်ဳိ ေပါက္ေပါ႔ အခုမွစ႐ွက္တတ္ျပီး မေျပာရဲ မလာရဲ နဲ႕
အိမ္မွာပဲအျမဲေနတတ္တဲ႔အပ်ိဳေပါက္စ ေမြးႏုစေပါ႔။ ဒီတံုးက ငယ္သူငယ္ခ်င္း
ဖိုးေထာင္ကအိမ္ကို၀င္ထြက္ေနၾကေလ။သူလဲ ၾကီးေကာင္၀င္ေတာ႔ ပင္လယ္ထဲဆင္း
ရတာေပါ႔ ဒီေတာ႔သူကလဲေသာက္တတ္လာတယ္ေလ မုန္း ကေတာ႔ေသာက္တာမ
ေကာင္းေၾကာင္းေတြေျပာပါေသးတယ္ သူကနဲနဲပါေပါ႔ တေန႕ မုန္း ျမီဳ႕ေက်ာင္းတက္
ျပီးျပန္ လာခ်ိန္မွာ..................
မုန္း မွာေမာလဲေမာ စာေမးပြဲၾကီးကို အားသြန္ေျဖခဲ႔ တာေၾကာင္႔ မုန္းရဲ႕အခန္းထဲမွာ
ေျချပစ္လက္ျပစ္ကိုအိတ္ေနမိခဲ႔တယ္
“ မုန္း နင္ေရာက္ေနျပီလား” “ငါမွာေတာ႔ေန႕တိုင္းကိုသတိရေနတာမုန္းရယ္”
ဖိုးေထာင္ကေတာ႔ဒီလိုပဲေလ မုန္း ျပန္လာတိုင္းအျမဲေျပာေနၾက။
ထိုေန႕ကမုန္းကမၾကားမိဘူးေလ။ သူကေတာ႔ခါတိုင္းလိုေျပာေျပာ ၀င္၀င္ ေရာက္
လာခဲ႔တယ္ “ဟာ......၏” သူေၾကာင္ျပီးေငးၾကည္႔ေနတာေပါ႔ မုန္း ရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာအသဲ
ေလးကိုသူျမင္သြားျပီေလ၏ သူနဲနဲလဲ မူးေနပံုရတယ္ သူ မုန္းရဲ႕ အက္ေၾကာင္းေလး
ကိုအသာကေလးထိေတြ႕ေတာ႔ မုန္းက ႏိုးေနျပီေလ သူဘာဆက္လုပ္မလဲ အသာျငိမ္
ေနတာေပါ႔ ျပီးမွရန္ေတြ႕မယ္ဆိုတဲ႔အၾကံနဲ႕ေလ ဘာၾကာလဲ ဖုတ္ဖုတ္မွာေႏြးကနဲ
ျဖစ္ေတာ႔ ငုံ႕ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဖိုးေထာင္ရယ္ လ်ာနဲ႕ ရက္ေနတာ
ေကာင္းလြန္းလို႕သူ႕ရဲ႕ေခါင္းကိုကြာမသြားေအာင္ကိုင္ထားမိတဲ႔အထိေပါ႔..................
ဖိုးေထာင္ရယ္ေလအေပၚကိုေမာ႔ၾကည္႔ျပီး “ ေကာင္းလား” တဲ႔ စဥ္းစားၾကည္႔အံုး
ေမးသင္႔လား ဒီမွာက အပ်ိဳေပါက္ေနာ္ ႐ွက္႐ွက္နဲ႕ တကိုယ္လံုးပူထူျပီး ဖိုးေထာင္ကို
ေစာင္႔တြန္းျပစ္လိုက္တယ္..တကယ္ဆို လုပ္စရာ႐ွိတာဆက္လုပ္ေနရင္ေကာင္းမွာ
႐ွက္မိျပီဆိုေတာ႔ စိတ္ကမလာေတာ႔ဘူးေလ မ်က္လံုးကိုဖြင္႔ၾကည္႔ေတာ႔ ဖိုးေထာင္
ရယ္ေျပး လိုက္တာေနာက္ကိုေတာင္မလွဲ႕ေတာ႔ဘူး ဒီေတာ႔မွ မထူးေတာ႔ပါဘူး
မီးဖိုခ်ာင္ထဲ၀င္ ဟို႐ွာဒီ႐ွာၾကည္႔ေတာ႔ အို အကိုတို႕လူငယ္ေတြလက္ကျမင္းျပီး
လုပ္ ထားတဲ႔ သခြားသီးလီးတုၾကီးကိုေတြ႕ရေတ႔ာတယ္ဘာေျပာေကာင္းမလဲ
အိတ္ယာထက္မွာ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကိုဆြရင္းကလိရင္းျပီးလိုက္ မိေတာ႔တယ္......
အပိုင္း(၂)
ဒီလုိနဲ႕ရက္ေတြၾကာအေတာ္ၾကာတဲ႔အထိ ဖိုးေထာင္တို႕ေပၚမလာဘူး......
အဲ ......တစ္ရက္ေတာ႔ အဘနဲ႕အကိုေရထဲဆင္းတဲ႔ေန႕မွာ ဖိုးေထာင္ကိုသတိရေနမိ
တာနဲ႕ တစ္ေယာက္တည္းဖုတ္ဖုတ္ကိုကလိရင္း အ႐ွိန္ကတက္လာပါေလေရာ...၏
ေကာင္းလိုက္တာ.. ျမိဳ႕ေက်ာင္းအေဆာင္မွာတံုးကအခန္းေဖာ္ေတြသူ႕ဟာသူကလိေန
တာျမင္တံုးက ေကာင္မေတြအ႐ွက္ကိုမ႐ွိၾကဘူးလို႕ေတာင္ဆူခဲ႔ေသးတဲ႔ မုန္း ေလ
ဒါေပမယ္႔အေဆာင္မွာတံုးက ကိုယ္႔ဟာကို လံုး၀မကလိၾကည္႔ခဲ႔တာ၀န္ခံပါတယ္......
အဲဒီတံုး အခန္းေဖာ္ မမ ေတြက မုန္းရယ္ ဒီလိုမွမေျဖသိပ္ရင္လဲ တို႕ကေယာက်ာ္း
ေလးေတြကို သြားျပီးကုန္းရမွာလားတဲ႔ ခ်စ္တဲ႔သူမွမေတြ႕ေသးတာ မုန္းရယ္
အာပတ္ေျဖျခင္းတမ်ိဳးေပါ႔တဲ႔။။။။
ခုေတာ႔ မုန္းလဲအာပတ္ေျဖေနတာေပါ႔.. ဖုတ္ေပါက္၀ေလးကိုသခြားသီးအလတ္
ကေလးနဲ႕ ေတ႔ ရင္း ပါးစပ္ကလဲ မေနႏိုင္ေအာင္တဟင္းဟင္းျဖစ္လာမိတယ္
႐ွင္း႐ွင္းေျပာရရင္ အသံေတြထြက္ကုန္တာေပါ႔ မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ျပီး သခြားသီးနဲ႕
အထက္ေအာက္ ဆြဲေနလိုက္တာ ဘယ္တံုးကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ႔ ဖိုးေထာင္ျမင္ပါ
ေလေရာ ဖိုးေထာင္ကမ်က္လံုးေတြကႊ်တ္မတတ္ၾကည္႔ေနတာအေတာ္ၾကာျပီထင္တယ္
သက္ျပင္းခ်သံ ၾကားေတာ႔မွ မုန္းလဲ ႐ွက္မိေတာ႔တယ္ ဖိုးေထာင္ကိုသခြားသီးနဲ႕ပစ္
ဖိ္ု႕ ဟန္ျပင္ေတာ႔ အံမယ္ဖိုးေထာင္က” မလုပ္ပါနဲ႕ဟာ ငါလာေတာင္းပန္တာပါ...
ဒီေရာက္ေတာ႔နင္ေဆာ႔ေနတာေတြ႕လို႕ ငါလဲ ၾကည္႔မိေနတာ နင္စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ ..
မုန္းရယ္” ေျပာေျပာဆိုဆို မုန္း ကိုေပြ႕ဖက္ျပီးတအားနမ္းေတာ႔တာေပါ႔ မုန္းကလဲ
ရင္ထဲမွာက်ိတ္ျပီးခ်စ္လက္စကလဲျဖစ္သခိုးလူမိေေနေတာ႔ကာ ျငိမ္ေန႐ံုကလြဲျပီး ဘာ
မ်ားတတ္ႏိုင္ေတာ႔မွာလဲ။ တစ္အိမ္ေက်ာ္ကေနလႊင္႔လာတဲ႔ ႏွစ္ကိုယ္တူခ်စ္သမ်ွ
သီခ်င္းေလး နဲ႕ ဖိုးေထာင္ျပဳသမွ် ႏုဘို႕ရာအသာတၾကည္ ရင္ဖြင္႔ၾကိဳခဲ႔မိတယ္ေလ
ျဖစ္သမ်ွေတြ ကို ေရးရမွာေတာ႔ အ႐ွက္သား ဦးဆံုးဖိုးေထာင္တို႕ကနမ္းေနရင္းက
လက္ကဖုတ္ဖုတ္ႏုႏု ရဲ႔အေပါက္၀မွာ ၀ လံုးေလးေတြေရးေပးတယ္ ေနလို႕ထိုင္လို႕မရ
ျဖစ္ေနတာသူသိတယ္ သက္သက္ကိုသူလုပ္ေနတာ ရင္ထဲကဘာေတြမွန္းမသိတဲ႔
တဟင္းဟင္း ဆိုတဲ႔ဘာသာမျပန္တတ္ေအာင္စကားလံုး ပြင္႔ၾကလာေတာ႔ မုန္းရဲ႔ေပါင္
ႏွစ္ဖက္ကိုျဖဲျပီး သူ႕ရဲ႕ ကြမ္းစားထားတဲ႔႐ွာ(သွ်ာ) နီနီၾကီးနဲ႕ အထက္ေအာက္ဆြဲ
သတ္ ေနလိုက္တာ ဟင္းဟင္း ေရးေနရင္းေတာင္ရင္ထဲမွာဟာတာတာျဖစ္ခဲ႔ျပီ......၏
ျပီးေတာ႔မွ သူ႕ရဲ႕လီးၾကီးနဲ႕ ေတ႔လိုက္ဆြဲသတ္လိုက္လုပ္ေနတာ ဖိုးေထာင္ရယ္
ျမန္ျမန္သာ သြင္းလိုက္ပါေတာ႔ ေျပာမွပဲ ဒစ္0ျdyfျမဳတ္႐ံုေလး ထည္႔ေပးတယ္
မုန္း ထင္တယ္ သူက စားေနၾကျဖစ္ႏိုင္တယ္ အသဲခိုက္ေနမွသူက
တျဖည္းျဖည္းျခင္း ထည္႔တာ ေနာက္ေတာ႔ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ကေနျမန္ျမန္ၾကီးကို
တဆံုးထည္႔လိုက္တာ မုန္းေလ ေလာကၾကီးကိုေက်းဇူးတင္မဆံုးဘူးတကယ္......၏
အပိုင္း(၃)
ေလာကၾကီးကိုေက်းဇူးတင္ရတဲ႔ ရက္ေတြအေၾကာင္းဆက္လက္ေဖာ္ျပ
ရရင္......မုန္း နဲ႕ ဖိုးေထာင္တို႕ပထမအၾကိမ္ဆံုျပီး အေတာ္ၾကာတဲ႔ေနာက္......
မွတ္မွတ္ရရ မုန္း ဆယ္တန္းေအာင္တဲ႔ေန႕ကေပါ႔ ေပ်ာ္လိုက္တာ
တအားပဲ မုန္း တို႕ရဲ႕ ႐ြာေလးမွာ မုန္း တစ္ေယာက္တည္းေအာင္တာေလ...
အဘတို႕အကိုတို႕က ဂုဏ္ယူမဆံုးေပါ႔ ဒီေတာ႔ မုန္း က႐ြာထဲမွာ မ်က္ႏွာရ
တာေပါ႔ တ႐ြာလံုး ခ်ီးမြန္းခန္းေတြဖြင္႔ၾကတာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ႐ြာထဲမွာ
႐ွင္ျပဳပြဲက႐ွိေနေတာ႔ မုန္းတို႕ မိန္းခေလးေတြသြားျပီးကူၾကရတယ္.. မုန္းကို
လဲညဘက္အထိကူေပးပါဆိုလို႕ အဘတို႕ဆီမွာခြင္႔ေတာင္ျပီး သြားလိုက္မိ
တယ္ေလ... အဘတို႕ကလဲေဆြမ်ိဳးနီးစပ္အလွဴဆိုေတာ႔ သြားေပါ႔ အခ်ိန္မ
ေတာ္ျပန္လာမေနနဲ႕ အိပ္လိုက္လို႕ဆိုေတာ႔ မုန္းတို႕လဲ ဗိြဒီယိုၾကည္႔ရင္း အိပ္
ၾကမယ္ေပါ႔......၏ မုန္းတို႕တေတြ အလုပ္ေတြ၀ိုင္းလုပ္ေနၾကရင္းက ညည္႔
နက္ လာေတာ႔ ဗိြဒီယို ျပေနတဲ႔ဆီကိုေျခဦးလွည္႔ၾကတယ္ဆိုရင္ပဲ “ မုန္း
နင္႔ကိုဖိုးေထာင္ကေတြ႕ခ်င္လို႕႐ြာလယ္ကေရခ်မ္းစဥ္နားမွာ ေစာင္႔ေနတယ္”
ႏွင္းႏွင္းကလာေျပာတယ္ေလ...၏ဒါနဲ႕သြားေတြ႕ရေတာ႔တာေပါ႔ ေတြ႕တယ္ဆို
ရင္ပဲ “ မုန္းရယ္ငါေလနင္႔ကိုေတြ႕ခ်င္ေနတာ..... ပင္လယ္ကိုလိုက္သြားရ
ေတာ႔ ညေနမွ ဂါးၾကီးျပန္၀င္တာ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း နင္႔ဆီကိုလိုက္လာခဲ႔
တာ” မုန္းက “ သြားပါဟာ အပိုေတြ ငါမယံုပါဘူး” “ ကဲပါ႐ြာလယ္ၾကီး
မွာေျပာစရာ႐ွိတာျမန္ျမန္ေျပာငါ ဗိြဒီယိုၾကည္႔ခ်င္လွျပီ” ဒီေတာ႔ ဖိုးေထာင္
ကမုန္းလက္ကိုဆြဲျပီး ေ႐ွ႕ကေန႐ြာေတာင္ဘက္ကို ထြက္ၾကတယ္ ေတာင္
ဘက္မွာက ဖိုးေထာင္တို႕ယာတဲေလး႐ွိတယ္ ...... ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ
မေတြ႕ျဖစ္ၾကတာၾကာျပီျဖစ္တဲ႔ခ်စ္သူရဲ႕ ရင္ခြင္ေဟာင္းေလးမွာေမွးစက္ရင္း
ဖိုးေထာင္ေျပာလာမဲ႔စကားေလးေတြကိုနားစြင္႔ေနမိတာေပါ႔ အရင္းဦးဆံုးမွာ
ဖိုးေထာင္ရဲ႕ႏုတ္ခမ္းအစံုက မုန္းတစ္မ်က္ႏွာလံုးကိုတမ္းတမ္းတတနမ္းေတာ႔
မုန္းလဲအလိုက္သင္႔ ျငိမ္ေနရင္း... ဖိုးေထာင္ရဲ႕လက္ေတြက မုန္းရဲ႕ ဆီးခံုေပၚ
မွာေျပးေစာ႔ေနၾကတယ္ေလ... ျပီးေတာ႔မွမုန္းရဲ႕ထမီကိုခ်ြတ္ရင္း ခ်စ္လိုက္ရ
တာမုန္းရယ္တဲ႔ သူရဲ႕လက္ကမုန္းလက္ကိုလာကိုင္ျပီး သူ႕ရဲ႕လီးၾကီးကို ကိုင္
ခိုင္းတယ္ေလ မုန္းစရာၾကီးေနာ္ စစျခင္းဆိုေတာ႔ ဘယ္ကိုင္ရဲမွာလဲ ..ဒါေပ
မယ္႔ မသိစိတ္ကကိုင္ၾကည္႔ခ်င္ေနတာကိုး အားပါးပါးနဲတာၾကီးမဟုတ္ပါ
လား မုန္းလဲဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ႔ ကိုင္႐ံုကိုင္ထားတာေပါ႔ ဖိုးေထာင္က
သူလက္နဲ႕ အေပၚေအာက္လုပ္ျပေတာ႔မွ မုန္းလဲသေဘာေပါက္ျပီး ဖြဖြကေလး
လုပ္ေပးလိုက္တယ္ ..... ဖိုးေထာင္တို႕တြန္႕လိမ္ေနတာ ျမင္ေတာ႔ ရီ လိုက္
မိတယ္ “ ေအးပါ နင္ ရီ ထားပါ” ဒီတစ္ခါငါအလွည္႔ေရာက္ျပီ မုန္း ရယ္
ေျပာေျပာဆိုဆို မုန္းရဲ႕ ဖုတ္ဖုတ္ေလးကို ႐ွာ(လွ်ာ)နီနီၾကီးနဲ႕ ရက္ေတာ႔တာ
ဆီးဘု ေလးကို လွ်က္ေနတာမ်ား မုန္းတစ္ကိုယ္လံုး ေလထဲကိုေျမာက္တက္
သြားသလားထင္ရတယ္... ေကာင္းတာမွေလာကၾကီးကိုေက်းဇူးတင္တာရယ္
ဖိုးေထာင္ရဲ႕ေခါင္းၾကီး ကြာသြားမွာေၾကာက္တာရယ္ဘဲသိေတာ႔တယ္ လုပ္
လိုက္စမ္းဖိုးေထာင္ရယ္ နင္႔စိတ္ၾကိဳက္ေပါ႔ (စိတ္ထဲက).................
ေလွသမားတို႕ထံုးႏွလံုးမူထားတဲ႔ဖိုးေထာင္ကေတာ႔ မုန္းကို ကာမရဲ႕ေနာက္ဆံုး
အခ်ိန္ေရာက္တဲ႔အထိပို႕ပါေတာ႔တယ္ ျပတ္ျပတ္ပ်စ္ပ်စ္ အသံေတြကစံု
ေနေအာင္ထြက္လာၾကျပီ “ လုပ္ပါေတာ႔ဟယ္ “ မုန္းက... ဘာေျပာ
ေကာင္း မွာလဲ မုန္းကိုကံုးခိုင္းတယ္ျပီးေတာ႔ အသာအယာပါပဲ သူ႕ရဲ႕လီးကို
ေတ႔တယ္ တျဖည္းျဖည္းျခင္းထဲ႔တယ္ ေနာက္ေတာ႔မွမွန္မွန္ေလးလိုးေတာ႔
တယ္ “ ဗလုပ္ဘတ္ ဗလုပ္ဘတ္ “ ဘာသံလဲဟင္ဖိုးေထာင္ “ နင္ကလဲဟာ
ေဂြးအုနဲ႕နင္႔ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္႐ိုက္တဲ႔အသံေပါ႔ဟ” အဲဒီလို႐ိုက္သံေတြစံုလင္ေန
တဲ႔ၾကားထဲက ဖြတ္ဖြတ္ ဆိုတာမည္လာပါေလေရာ ေကာင္းလိုက္တာ တဲအိမ္
တခုလံုးပ်ိဳက်သြားမွာေၾကာက္တဲ႔စိတ္ေတြ အေ၀းကိုလြင္႔ကုန္ၾကျပီေလ........
“ေကာင္းလိုက္တာနာနာသာေစာင္႔ကြာ” ေျပာေတာ႔ “ေမာလာျပီနင္အေပၚက
ေနေစာင္႔ေပးပါလား” “နင္အခုမလုပ္တတ္လဲ တျဖည္းျဖည္းတတ္လာမွာပါ
လုပ္ၾကည္႔ပါေနာ္” မတ္ေထာင္ေနတဲ႔လီးၾကီးေပၚတက္ထိုင္ခ်တယ္ဆိုရင္ပဲ
ရင္ထဲမွာတစ္စို႕စို႕ၾကီး ရင္၀မွာ တစ္ခုခုလာေထာက္ေနသလိုခံစားရတယ္..
ဒါေပမယ္႔ အေပၚေအာက္ေညွာင္႔ရင္းက ေလာကၾကီးေရ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
အပိုင္း(၄)
အမုန္းငယ္ရဲ႕မုန္းပင္လယ္ျဖစ္လာရတဲ႔အေၾကာင္းေတြကစတင္လာေတာ႔မွာ
ကိုမုန္းတေယာက္ေစာေစာကသာၾကိဳတင္သိခြင္႔ရရင္ေလာကၾကီးကိုၾကိဳျပီး
ေက်းဇူးတင္မိမွာမဟုတ္ပါ.........၏
ဒီလိုနဲ႕ မုန္းတို႕ႏွစ္ဦး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ သူကခ်ိန္းလိုက္မုန္းကခံ
လိုက္ မုန္းကခ်ိန္းလိုက္ သူကလိုးလိုက္နဲ႕သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ၾကတာ အမွန္ပါ......၏
မုန္းနဲ႕ ဖိုးေထာင္တို႕ႏွစ္ပါးသြားေလးကလို႕ မဆံုးခင္မွာဘဲ..................
တစ္ေန႕ေတာ႔......မုန္းရဲ႕ဖိုးေထာင္တစ္ေယာက္ ေရလုပ္ငန္းမွာ၀ါရင္႔တစ္
ေယာက္ျဖစ္လာေတာ႔ သူဦးစီးတဲ႔ဂါးတစ္စင္းနဲ႕ ပင္လယ္ကိုထြက္ဖို႕အ
ေၾကာင္းကဖန္လာတယ္ေလ--
ဒီေန႕ကေနာက္ဆံုးလိုးပဲြေလးသာသိခဲ႔ရင္မုန္း...........................ေလ
ထိုေန႕က “ မုန္း ငါတို႕ပင္လယ္ထြက္ရမယ္ သူေဌးကေျပာလာတယ္..နံနက္
မလင္းခင္ထြက္ၾကရမွာ မုန္းရယ္မုန္းကိုခဲြရမွာဒီတစ္ေခါက္တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲကြာ”
“ ဖိုးေထာင္ရယ္ ဒီတစ္ေခါက္ျပန္လာရင္ မုန္းတို႕အဘကိုဖြင္႔ေျပာျပီး
လက္ထပ္ၾကမွာပဲဟာ ၾကိဳးစားျပီး စိတ္တင္းထားပါေနာ္ မုန္းလဲမခြဲခ်င္
ပါဘူး” ေျပာၾကရင္းနဲ႕ မုန္းလဲဟိုတစ္ေန႕က ႏွင္းႏွင္းတို႕နဲ႕စုျပီးခိုးၾကည္႔
ထားတဲ႔အေခြထဲကအတိုင္းပက္လက္အေနအထားအတိုင္းျဖစ္ေနတဲ႔ ဖိုးေထာင္
ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚကေန သူ႕ရဲ႕ ပုဆိုးစကိုလွန္ျပီးလီးၾကီးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္
ေနာက္ေတာ႔ ညိဳးေရာ္ေရာ္ျဖစ္ေနတဲ႔ လီးၾကီးကိုမုန္းအသာေလးငံုထားျပီး ဖုတ္
ဖုတ္ကိုလိုးသလိုေခါင္းေလးကို မ ၏ နိမ္႔ခ်ီျမင္႔ခ်ီလုပ္ေပးေနမိတယ္......၏
သူ႕ရဲ႕ လီးၾကီးကေ႐ႊငွက္ေပ်ာသီးၾကီးတစ္လံုးစာေလာက္႐ွိေတာ႔မုန္းပါးစပ္နဲ႕
ေတာင္သိပ္မဆန္႕ခ်င္ဘူးေလ.....မုန္းလဲငံုထားရင္းကမွန္မွန္ေလးလုပ္ေပးရင္း
ကခပ္သြက္သြက္လုပ္ေပးရင္းက လေရၾကည္ေတြက မုန္းပါးစပ္တခုလံုး႐ႊဲ
ေနတယ္ေလ ေနာက္ေတာ႔ အား.....ေကာင္းလိုက္တာဆိုျပီး ပ်စ္ခ်ႊဲေနတဲ႔
သုတ္ေရၾကည္ေနာက္ကေလးေတြထြက္လာလိုက္တာ မုန္းလဲေရာင္ယမ္းျပီး
ျမိဳခ်မိေတာ႔တာ...၏ျပီးေတာ႔မွမုန္းကိုသူမ်က္ႏွာေပၚခြထိုင္ခိုင္းျပီးေအာက္ကေန
သူ႕လွ်ာၾကီးနဲ႕မုန္းရဲ႕ဆီးဖုေလးကိုစုပ္ေပးေနလိုက္တာဇာတ္ဆရာရယ္ အခုထိ
ေလာကၾကီးကိုေက်းဇူးတင္ေနတံုးပါ.....ျပြတ္ပြတ္ ျပြတ္ပြတ္ ျပြတ္ပြတ္
ျပြတ္ပြတ္ ျပြတ္ပြတ္......၏မုန္းလဲမေနႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာျပီးဖိုးေထာင္ရဲ႕မ်က္ႏွာ
တျပင္လံုးကိုပြတ္ျပစ္လိုက္တယ္ေလ...၏ေနာက္ေတာ႔ အေပၚကေနမနားတမ္း
ထိုင္ေစာင္႔လိုက္တာ ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္..ဖုဗ်စ္၏ဖုဗ်စ္..
အခ်က္ေရေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ေစာင႔္မိမွန္းမသိပါဘူး ေကာင္းလိုက္တာ
ကံုးေပးလိုက္ေတာ႔သူကအလိုက္တသိဘဲေနာက္ကေနေစာင္႔ျပန္ေရာ အေရ
ၾကည္ေတြနဲ႕ခ်ြဲေနတဲ႔ေသာက္ေခါင္းေလးကအခုေတာ႔ေခ်ာင္လည္လို႕ဖူးဖြတ္...၏
ဖူးဖြတ္...၏ ဖူးဖြတ္...၏ ဖူးဖြတ္...၏ ဖူးဖြတ္...၏နဲ႕ႏွစ္ေယာက္သားထပ္လွက္သား
ျပီးသြားၾကတာေလလီးၾကီးက်ႊတ္ထြက္သြားမွာေတာင္ေၾကာက္ေနမိတယ္ေလ..
လင္းအားၾကီးေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္သားမခဲြခ်င္ေပမယ္တူႏွစ္ကိုယ္နီးဘို႕အတြက္
ဖိုးေထာင္တစ္ေယာက္ခရီးထြက္ရျပီဇာတ္ဆရာရယ္...၏
တစ္လၾကာေတာ႔ဖိုးေထာင္တို႕ဂါးျပန္လာရမဲ႔ရက္ေတာင္ေရာက္ေနျပီ ကမ္းစပ္
မွာမုန္းတစ္ေယာက္တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႕ျဖစ္တာ အဘကရိတ္မိေတာ႔ မိန္းခေလး
ျပန္လာ ေတာ႔မွာပါကြယ္ မိုးဦးေလဦးနဲ႕ကြယ္ ျပန္ၾကရေအာင္ေခ်ာ႔ေခၚေပ
မယ္ အေ၀းကလာေနတဲ႔ေလွငယ္ေလးကိုလွမ္းၾကည္႔ေနခဲ႔တာ..................၏
မိုးေတြက အညိဳးၾကီးလိုက္တာ ဖိုးေထာင္ျပန္လာမွ႐ြာပါေတာ႔လားကြယ္......
ဒီလိုနဲ႕ နံနက္လင္းေတာ႔႐ြာထဲမွာ ဆူညံေနမွ သတင္းစံုစမ္းမိေတာ႔ ဖိုးေထာင္
တို႕ဂါးၾကီး ညက ျမဳပ္သြားျပီတဲ႔ အသက္႐ွင္တဲ႔ေအာင္ေအာင္ကိုကမ္းစပ္မွာ
ေတြ႕လိုသူ႕ အိမ္ျပန္ပို႕ရင္းအိမ္မွာေမးၾကည္႔ခဲ႔တာေတြ အို စံုလို႕ပါဘဲ........
“ သြားျပီး မ႐ွိေတာ႔ဘူး သူတစ္ေယာက္ မုန္းကိုခြဲသြားျပီ ဖိုးေထာင္ေရ.....”
အို မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္.........ပင္လယ္ၾကီးကိုမုန္းတစ္
ေယာက္အမုန္းၾကီးမုန္းျပစ္လိုက္ျပီကြယ္......၏
ဒီေနာက္ေတာ႔မုန္းလဲ မုန္းခ်စ္တဲ႔႐ြာၾကီးရယ္မုန္းတအားမုန္းတဲ႔ပင္လယ္ၾကီး
ကိုစြန္႕လႊတ္ရင္းမဟာရန္ကုန္ကိုေခ်ခ်ခဲ႔မိပါေတာ႔တယ္ ဇာတ္ဆရာရယ္
အဟာရန္ကုန္မွာ ဘ၀ေတြစံုေအာင္ထပ္ျပီး က ျပမယ္႔ မုန္း ဆိုတဲ႔
အမုန္းငယ္ရယ္ပါ
ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါမည္...... မည္သူ႕ကိုမွရည္႐ြယ္ခဲ႔ျခင္းမ႐ွိခဲ႔ပါ
အရက္သမားဆိုသိပ္မုန္းတယ္ - Myanmar love stories
အရက္သမားဆိုသိပ္မုန္းတယ္
ဤပံုျပင္သည္ ေတာရြာေလးတစ္ရြာအား ေနာက္ခံထား၍ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဤရြာေလး၌ေနထိုင္ေသာ..ေမာင္ဘိုသန္း..သူ၏သရုပ္သည္ကား အသားမဲသည္။ ရုပ္မေခ်ာ။
ေတာင္႕သည္၊ ေျဖာင္႕သည္၊ ညာဘက္မ်က္ႏွာ၌ အမာရြတ္ၾကီးတစ္ခုရွိသည္။ ဆင္းရဲသည္။
သေဘာထားရုိးသားျဖဴစင္သည္။ ဟိုဟာလား၊ အင္း..သူရဲ႕ေကာင္မေလး မေဆး နဲ႕ေတြ႕တဲ႕
အခါၾကမွ လံုးေစ႕ပတ္ေစ႔ေဖၚျပပါမည္။ သူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူ မေဆး ၏သရုပ္သည္ကား
အသားလတ္သည္၊ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ေတာင္႕သည္၊ရုပ္ေခ်ာသည္။ ရြာအေနျဖင္႕ခ်မ္းသာသည္။
စကားေျပာသည္႕အခါမေျပျပစ္။ ဘုိသန္း အေပၚ၌ႏြဲ႕ဆိုး ဆိုးသည္။ အရမ္းလည္းခ်စ္သည္။
ဘိုသန္း အရက္ေသာက္ျပီးဆိုးတဲ႕အခါတိုင္း သိပ္မုန္းဘို႕ေကာင္းတာပဲ..အရက္သမားဆို
သိပ္မုန္းတယ္..ဟုညင္သာစြာေျပာတတ္သည္။
....................................................................................................................................၏
“ကြ်န္ေတာ္႕မမပုသိမ္သူ.. ေခ်ာပံုရင္ရင္ပံုလွပံုတမူ.. အမ်ားနဲ႕မတူ..အလွဘြဲ႕ယူ..စံပယ္ၾကည္႕
ၾကည္႕ရင္စြဲျငိမယ္တမူ..ခင္မင္စရာလဲေကာင္းလွသူ.. ကြ်န္ေတာ္႕မမ..မမ..ပုသိမ္သူ...
ဒန္ဒန္..ဒန္ဒန္..တန္ တန္႕ တန္႕တန္...၏ဒန္တန္......၏”
အဲဒီသီခ်င္းကို ဟုိဘက္ယာခင္းထဲမွာ လယ္ထြန္ေနတဲ႕ ကိုဘိုသန္း သီဆိုေနတာပါ။
မေဆး တို႕ယာခင္းန႕ဲကပ္လွ်က္မွာ။ ဒီဘက္ယာခင္းရဲ႕ မန္က်ည္းပင္ထိပ္မွာ သူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူ
မေဆး က မန္က်ည္းရြက္ခူးေနမွန္းသိလို႕ သီခ်င္းဆိုအားပိုေကာင္းေနတာပါ။ ဥၾသသံ၏
သာယာမူကုိ မမွီပင္မယ္႕၊သူလည္းခ်စ္စရာ အသံရွင္ပါလား၊ ဟု မေဆး ေတြးေနခိုက္........
“သမီးေရ၊တစ္ခါခ်က္ ႏွစ္ခါခ်က္ ရရင္ ေတာ္ျပီေဟ႕”
မေဆး အသံထြက္ေအာင္ ရယ္ေမာသည္။
“အေမက ေတာ္ခုိင္းေန၊ သည္မွာျဖင္႕ တစ္ရြက္မွ မခူးရေသးဘူး”
အေမလည္းတုန္႕ျပန္ရယ္ေမာကာ “မသိပါဘူးေအ၊အမ်ားၾကီးခူးလာရင္ ႏြမ္းကုန္ျပီး အလကား
ျဖစ္ကုန္မွာစိုးလို႕ပါ၊ ဒါျဖင္႕လဲ အေမ ဆူးပုတ္ရြက္ကေလးေတြ ရွာလိုက္အုန္းမယ္” ေျပာေျပာ
ဆိုဆုိ ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ မေဆး လည္းကိုင္းဖ်ားသို႕ေရာက္လာေလျပီ။
ျမင္ရခဲေသာ အေပၚစီးျမင္ကြင္းကို တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚၾကီး ေငးလိုက္မိသည္။
ေဟာဟိုက အဖိုးတို႕ယာ၊ ထန္းပင္ေပါက္ကေလးေတြရဲ႕ ဟိုဘက္က ကိုဘိုသန္း တို႕ယာ။
သိမွတ္ျခင္းသည္ပင္ မျပီးစီး။ နင္႕ကနဲ႕ ခံစားရျခင္းက သိမွတ္မူကို မနာလိုစိတ္ျဖင္႕
ေခ်ဖ်က္လိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ အၾကည္႕ကို မေဆး မရုပ္သိမ္းႏုိင္။ သံုးႏွစ္သံုးမိုး တြယ္တာ
ျငမ္းထူခဲ႕ရေသာ ခ်စ္သူ ခင္သူ ၾကင္သူ။ မေဆး ကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ေမာင္ေလးကိုပါ
အလိုိလိုက္သူ။
တစ္ႏွစ္ေသာ္ တင္႕ေတာင္႕တင္႕တယ္ မဂၤလာေဆာင္ႏုိင္ႏုိး၊ ေနာက္ႏွစ္ေသာ္ ယာသီးယာႏွံ
ေအာင္ျမင္ဖြံ႕ျဖိဳးႏုိးျဖင္႕ တြယ္တာႏွစ္ရွည္ခဲ႕ရသူ။
တစ္ရြာလံုး တစ္နယ္လံုး သာမက၊ သူႏွင္႕ ကိုဘိုသန္း အေၾကာင္းကို တစ္ေဆြလံုးတစ္မ်ဳိးလုံး
သိထားျပီး အေၾကာင္းေတြျဖစ္သည္။
အေမ အေ၀းကိုေရာက္သြားျပီဆိုေသာ အသိျဖင္႕..
“ကိုဘိုသန္း..က်ဳပ္ဒီမွာေတာ႕” ဟု လွမ္းအသံျပဳရင္း အပင္ေပၚမွဆင္းကာ..
မည္သည္႕အရပ္၊ မည္သည္႕ေနရာ၊ မည္သည္႕အခ်ိန္တြင္ ေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ ႏွလံုးသားက
က်က္မွတ္ထားေသာအသံ။ ခ်စ္ရတဲ႕ မေဆး ရဲ႕အသံ။ တခါတည္း လယ္ထြန္တာေတြရပ္ျပီး
ဟုိဘက္ ယာခင္းဆီအေျပးအလႊား။
“ေတာ္ႏွယ္ေတာ္။ က်ဳပ္မွာ ေတာ္လာႏုိးႏိုးနဲ႕ ေစာင္႕လိုက္ရတာ။ ေတာ္ကေတာ႕
စိမ္ေျပနေျပ။ အေမ ကဒီဘက္ကို ျပန္မလာေတာ႕ဘူးလုိ႕လဲ ေျပာသြားတယ္ေတာ႕။”
“က်ဳပ္သိပါတယ္ေတာ္၊ အသစ္ေတြ႕လို႕ က်ဳပ္ကို ေမ႕ခ်င္ျပီမဟုတ္လား။”
“ေဟာဒီခ်ဳံထဲက ေျမြစိမ္းမီးေျခာက္ကိုက္ျပီး ေသပါေစ၊ ဘိုသန္း ခ်စ္တာ
ေဟာဒီတစ္မိုးေအာက္ မွာ ေဆးေဆး တစ္ေယာက္တည္းဆိုတာ ယံုပါ။”
ဘိုသန္း ဆိုတာ အရက္ေသာက္မထားလဲ လူရွင္းေနရင္ တြက္တီးတြက္တာ ေျပာတတ္သူပါ။
မိမိစကားကို သေဘာက်ျပီး ဟီး ကနဲ႕အသံထြက္လာေတာ႕..
“ဘာ ဟီး လဲ ေသနာၾကီး”
ပါးစပ္က ေသနာၾကီးဆိုျငားလည္း မေဆး မ်က္ႏွာက ျပံဳးေနသည္။ မ်က္လံုးကေလးေတြ
ၾကည္ေနသည္။ ဘိုသန္း ျမတ္ႏုိးရေသာ အျပံဳး။
“မေတြ႕ေသးဘူး ေဟာက္တာက အရင္ကိုးဟ”
ဘိုသန္း ျပံဳးျပံဳးၾကီးေျပာျပီး မေဆး အားရင္ခြင္က်ယ္ၾကီးထဲ ဆြဲအသြင္း..
တစ္ဆက္တည္းပင္ အုန္းကနဲ႕ ထုရုိက္သံေပၚလာကာ မေဆး ရုန္းထြက္သည္။ ရွက္မ်က္လံုး
ကေလးေ၀႕လိုက္သည္။
“သိပ္ရမ္းကားတာပဲ၊အျမင္ကပ္တယ္”
“ခ်စ္တာကိုးဟ”
“ေသနာက်”
မေဆး ဆဲသည္။ သို႕ေသာ္ ျပံဳးျပီးေနာက္နားဆုတ္ကာ ခပ္ခြါခြါထိုင္သည္။ ဘိုသန္း အဖို႕
သည္ဆဲသံသည္ ပ်ားရည္ထက္ခ်ဳိသည္။ ေငြဆည္းလည္း သံထက္လည္း သာယာသည္။
မေဆး ကိုလဲေငးၾကည္႕ေနရင္း..ရင္ထဲတြင္..
“လွလွေခ်လား မေဆး ရယ္”...
“မျမင္ဘူးတာ က်ေနတာဘဲ၊ မ်က္လုံးကု ိ ဒုတ္နဲ႕ထိုးု လိုက္ရမလား”
သည္ေတာ႕မွ ဘိုသန္း အသက္ရွုမိေတာ႕သည္။
“ဘာျဖစ္လို႕ သနပ္ခါး လိမ္းလာရတာလဲ”
“ေတာ္႕မ်က္လုံးေတြ ကြ်တ္က်ေအာင္လို႕ ေတာ္ေရ႕”
ရယ္သံေလးမ်ား ေရႊသစ္ရြက္ ေျပးေရြ႕သည္႕ႏွယ္ လြင္ျမဴးလွ်က္ ဘိုသန္း ရင္ထဲေျပး၀င္လာ၏
“ငါ႕မ်က္စိထဲမွာေတာ႕ နင္သနပ္ခါးမလိမ္းလဲ လွတာပဲဟ၊ ရႊ႕ံေတြေပေနလဲ လွတာပဲ”
“ေတာ္ပါ၊အေျပာၾကီးက”
“ျပီးေတာ႕ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီးမွာ သူမ်ားေတြျမင္သြားရင္ မေကာင္းဘူး”
“ညက်မွ ေတြ႕ေနက် အိမ္ေနာက္ေဖးက ထေနာင္းပင္ၾကီးေအာက္မွာေတြ႕မယ္ေနာ္”
“ေအးပါ၊မိန္းမရဲ႕”
“ေသနာၾကီး၊ တင္စီးအုန္း”
မေဆး ၏လက္သီးဆုပ္ကေလးသည္ ေခြ်းရႊဲေနေသာ ရင္အုပ္ေပၚသို႕ အုန္းကနဲ႕မက်၊
ဖုံေပေနေသာ ဘိုသန္း ၏လက္တြင္း ေရာက္သြားသည္။ တျခားအရာကိုသာ မိေအာင္မဖမ္းႏိုင္
ရွိရမည္..မေဆး ကိုဖမ္းရာတြင္ကား က်င္လည္လွသည္။
မေဆး၏ လက္သီးဆုပ္ကို ဖမ္းမိခ်ိန္တြင္ ေျမေပၚသို႕ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေဆာင္႔ဆြဲလိုက္ေသာ
အရွိန္ေၾကာင္႕ မေဆး ပါလာလွ်င္ ရင္ခြင္တြင္းသို႕ သြင္းျပီး ေခါင္းငုံ႕ျပီး ျဖစ္ေတာ႔သည္။
“ေတာ္ပါေတာ႕ ကိုရယ္၊ ရြာထဲက ငတာ တို႕ျမင္သြားမွျဖင္႕ သာသာထိုးထိုးေလး
ပါးစပ္ ေမာင္းေၾကးနင္းခတ္ေနပါအုန္းမယ္ေတာ္”
“ေတာ္႕ ႏြားေတြလဲ ေနပူေနေတာ႕မယ္၊ ညက်မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္”
“ဟုတ္သားပဲ ညက်မွ” ဆိုတဲ႕အေတြးနဲ႕..မေဆး ကိုလႊတ္ျပီး ယာခင္းဘက္ျပန္အသြား..
“ကုိ..ညက်ရင္ အရက္ေတြ ေသာက္မလာနဲ႕ေနာ္”
“ အရက္သမားဆို သိပ္မုန္းတယ္ “
....................................................................................................................................၏
“ကဲ..မိုးခ်ဳပ္ၾကစို႕”
“အာ...အခုမွ ညေနေစာင္းပဲ ရွိေသးတယ္”
ခ်စ္ရတဲ႕ မေဆး ကအရက္ေတြ ေသာက္မလာပါနဲ႕ဆိုမွ ဘိုသန္း ကိုသတိေပးလိုက္သလိုျဖစ္
ျပီး ညေနေစာင္းတဲက အရက္ေတြေသာက္ျပီးရဲေဆးတင္ထားသည္။ ရြာလည္က ကိုေက်ာ္ၾကီး
ဆီကလဲ မိန္းမကိုင္တြယ္ပံုနည္းေတြ စနစ္တက်ေလ႕လာထားျပီးသား။ ညပိုင္းမွာ မိမိရဲ႕
ေကာင္မေလးနဲ႕ေတြ႕ျပီး လိုးဘို႕စိတ္ကူးထားရင္ ညေနပိုင္းမွာ မျဖစ္မေန ဂြင္း တစ္ခါေတာ႕
တိုက္သြားဆိုလို႕ ေျပာင္းဖူးခင္းထဲမွာ တိုက္ထားျပီးသား။ ညေနပိုင္းမွာ ဂြင္း တိုက္ထားရင္
ညပိုင္း လိုး လို႕ရွိရင္အခ်ိန္ၾကာၾကာ လိုး ႏုိင္ျပီးေကာင္မေလး ဆဲြသြားေရာဆိုလို႔ပါ။ လိုး
တဲ႕အခါမွာလဲ ႏြားသိုးၾကဳိးျပတ္ အတင္းမလိုးဘို႕၊ ေအးေအးေဆးေဆးလိုးဘို႕၊ ႏူးဘို႕ႏွပ္ဘို႕
ကလဲ သင္ခန္းစာျပည္႕စံုျပီးသားဆိုေတာ႕...မိုးခ်ဳပ္တာပဲေကာင္းပါတယ္။
မိုးခ်ဳပ္ခါစ ညီရင္းအကုိ မသိတသိအခ်ိန္ကတဲက ဘိုသန္း မွာျဖင္႕စိတ္ေဆာျပီး
ပုဆိုးတစ္ကြင္း အပိုယူ၊ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး တစ္ခုျဖင္႕ မေဆး နဲ႕ခ်ိန္းထားတဲ႕ ထေနာင္းပင္
ေအာက္ကိုေရာက္ေနပါျပီ။ စိတ္ထဲကလဲ အဆင္သင္႕ပဲေဟ႕ ဆိုျပီးသီခ်င္းေတြေအာ္ဆို
ေနမိတယ္။
“ကိုဘိုသန္း က်ဳပ္ကဒီဘက္မွာေတာ႕”
“အင္း..ဒီဘက္နားကိုလာခဲ႕..အဲဒီဘက္က ထေနာင္းကုိင္းေျခာက္ဆူးေတြနဲ႕”
မေဆး လဲအနားေရာက္ေရာ..အဆင္သင္႕ခင္းထားတဲ႕ ပုဆိုးကြင္းေပၚ ဖက္ျပီးလွဲခ်ကာ
ခ်စ္တယ္ ေဆးေဆး ရယ္ေျပာျပီး အတင္းကို ဖက္တယ္။ နမ္းလည္းနမ္းတယ္၊ မေဆး မွာ
မလူးသာ မလႊန္႕သာျဖစ္ျပီး..
“ကဲ လိုက္တာ ကိုကိုရယ္”
“က်ဳပ္ ကဘယ္ကိုမွ ထြက္မေျပးပါဘူးေတာ႕”
ဘိုသန္း မွာေတာ႕အရက္ရွိန္ကေလးကလဲပါ။ မေဆး ေျပာတာေတြဘာတစ္ခုမွ နားမ၀င္ဘဲ
ထမိန္ၾကားထဲ အတင္းလက္ႏုိက္ကာ မေဆး ရဲ႕ေစာက္ေခါင္းၾကားထဲ လက္ညႇိဳးကိုသြင္းခ်ီ
ထုတ္ခ်ီ လုပ္ေပးတဲ႕အခါမွာေတာ႕ မေဆး ခင္ဗ်ာ၏တအင္းအင္းနဲ႕ ကိုကိုရယ္ အဲဒီလိုၾကီး
မလုပ္ပါနဲ႕ ဆိုျပီး ဘိုသန္း ရဲ႕ေက်ာျပင္ၾကီးကို သိုင္းဖက္ထားရင္းနဲ႕ အလိုက္သင္႕
ခါးေလးေကာ႕လိုက္၊ရင္ေလးေကာ႕လိုက္နဲ႕ျဖစ္ေနရွာတယ္။
အဲဒီလိုတင္ အားမရေသးတဲ႕ ဘိုသန္း ကေတာ႕ က်န္လက္တစ္ဘက္က မေဆး
ရဲ႕ခ်က္နား တ၀ိုက္ညင္သာစြာ ပြတ္သတ္ေပးကာ၊ တဆင္႕တက္ျပီး ႏုိ႕ေတြကို တလွည္႕ဆီ
ကိုင္တြယ္ ေပးပါတယ္။
ခံရသူ မေဆး မွာေတာ႕ ေပါင္နားတ၀ုိက္လာျပီးေထာက္ေနတဲ႕ ဘိုသန္း ရဲ႕လက္တစ္ဆုပ္
မကတဲ႕ လီးၾကီးကို ကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေပးတဲ႕ အခါမွာေတာ႕ ေဆးေဆး ရယ္ ကိုကို
မေနႏိုင္ ေတာ႕လို႕ လိုး ေတာ႕မယ္ေနာ္..
“ေတာ႕ သေဘာပါ ကိုကိုရယ္”
“က်ဳပ္လဲ အေမ မႏိုးခင္ ခံခ်င္လွျပီေတာ႕”
အေမ မႏိုးခင္ ဆိုတာနဲ႕ ဘိုသန္း လည္းညေနက ကိုေက်ာ္ၾကီး ေပးထားတဲ႕သင္ခန္းစာပါ
အဆင္႕မ်ားကို ေက်ာ္လြန္ျပီး အဆင္သင္႕ကားေပးထားတဲ႕ မေဆး ရဲ႕ေပါင္ၾကားကို ဒူးတုတ္
ထိုင္ကာ..မေဆး ရဲ႕ေစာက္ပတ္က်င္းက်င္းေလးထဲကို ေျဖးေျဖးခ်င္း တဆင္႔ျပီးတဆင္႕သူ၏
လီးၾကီးအား ထိုးထည္႕ကာ သြင္းခ်ီထုတ္ခ်ီလုပ္လိုက္..ခဏနားလိုက္နဲ႕ အထြတ္အထိတ္သို႕
ေရာက္ေသာအခါ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအားၾကိဳးမာန္တက္၊ ေအာက္ကသူက ေကာ႕လိုက္
အေပၚကသူက ေစာင္႕လိုက္..စည္းမွန္၀ါးမွန္နဲ႕ လုပ္လိုက္ၾကတာ..
“ကိုကို..က်ဳပ္ျပီးေတာ႕မယ္ေတာ႕”
“ကိုကို လဲျပီးေတာ႕မယ္”
“အား..ဟင္႕..အား..ဟင္႕”
“အား..အား..အ ာ း “
ဘိုသန္း မွာအားကုန္ေစာင္႕ျပီး လရည္မ်ားအား မေဆး ရဲ႕ေစာက္ပတ္ထဲကို
ပန္းထည္႕လိုက္တာ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလံုး ျပည္႕လွ်ံျပီး ေအာက္ကခင္းထားေသာ ပုဆိုးေပၚထိ
ေရာက္ရွိ စိုရႊဲသြားပါေတာ႕သည္။
ႏွစ္ေယာက္စလံုး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လြတ္ထြက္သြားမတတ္ ဖက္ထားရင္းနဲ႕..
“ကိုကို ဒီေန႕ အရက္ေတြေသာက္လာတယ္မို႕လား”
“နဲနဲေလးပါကြယ္”
“ေနာက္ဆိုရင္ လံုး၀မေသာက္ရဘူးေနာ္”
“အင္းပါမိန္းမရဲ႕”
“ေသနာၾကီး ဆင္းေတာ႕”
“အေမႏုိးလိမ္႕မယ္”
“က်ဳပ္က အရက္သမားဆိုသိပ္မုန္းတယ္ေတာ႕”
....................................................................................................................................၏
ဤပံုျပင္၌ပါ၀င္ေသာ..ကိုဘိုသန္း၊မေဆး၊ကိုေက်ာ္ၾကီး ႏွင္႕ ငတာ တို႕မွာ မည္သူတစ္ဦး
တစ္ေယာက္ကိုမွ ရည္ရြယ္၍ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ။ တိုက္ဆိုင္ပါက
နားလည္ခြင္႕လႊတ္ၾကဘို႕ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။
Myanmar love stories
အသည္းေတြလည္းကၽြမ္းၿပီငယ္ - Myanmar Love story
အသည္းေတြလည္းကၽြမ္းၿပီငယ္
ခင္ထားငယ္၏ေမြးစားဖခင္ဦးေစာမိုးကြယ္လြန္သြားေၾကာင္းကုိၿမိဳင္သာၿမိဳ႔မွဖုန္းဆက္
အေၾကာင္းၾကားေသာအခါသူမ၏စိတ္ထဲတြင္မည္သုိ႔မွ်မခံစားခဲ႔ရေပ၊ထို႔အျပင္အသုဘကိစၥ
အတြက္လည္းၿမိဳင္သာသို႔ျပန္ရန္စိတ္မကူးခဲ႔ေခ်၊ထို႔ၿမိဳ႔တြင္သူမအဖို႔ဘာမွ်ေပ်ာ္႑ႊင္တမ္းတစရာမရွိ
ေပ၊စိတ္နာက်ည္းဖြယ္ရာအတိတ္ေဟာင္းတို႔ကသာသူမ၏ႏွလံုးသားကုိနာက်င္ေစေပလိမ္႔မည္၊
လြန္ခဲ႔ေသာ(၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔ကတည္းကၿမိဳင္သာၿမိဳ႔မွထြက္ခြာလာခဲ႔သည္႔အခ်ိန္မွစ၍ထိုေဒသသုိ႔
တစ္သက္ျပန္ေျခမခ်ေတာ႔ဟုသူမဆံုးျဖတ္ထားခဲ႔ၿပီးျဖစ္သည္၊အကယ္၍သာသူမ၏သူငယ္ခ်င္းျဖစ္
သူယမင္း၏တိုက္တြန္းခ်က္သာမရွိခဲ႔လွ်င္ခင္ထားငယ္သည္သူမ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကုိျပင္မည္မဟုတ္
ေပ၊သူမ၏ေမြးစားဖခင္၏အသုဘသို႔လည္းျပန္ရန္အေၾကာင္းမရွိေပ၊
“မင္းၿမိဳင္သာကုိျပန္သြားသင္႔တယ္ငယ္ ။ အခုအခ်ိန္ဟာအခ်ိန္ေကာင္းပဲ ။ ေရွာင္တိမ္းထြက္ေျပး
ေနမယ္႔အစားရဲရဲရင္႔ရင္႔ရင္ဆိုင္သင္႔ၿပီ”
ယမင္းကထိုသို႔ေျပာေသာအခါပထမတြင္ခင္ထားငယ္တစ္ေယာက္အေၾကာက္အကန္ျငင္းေသာ္လည္း
ယမင္းကုိႏုိင္ေအာင္မေျပာႏုိင္ခဲ႔ေပ၊ယမင္းကဇြတ္အတင္းေျပာျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲအက်ဳိးသင္႔အေၾကာင္းသင္႔တိုက္တြန္းေျပာဆိုေနေသာေၾကာင္႔သူမအဖို႔ျငင္းပယ္စရာအေၾကာင္းရွာ၍မရျဖစ္ေနသည္၊ထုိ႔ျပင္ယမင္းသည္သူမ၏အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္သည္၊သူမအေပၚနားလည္ၿပီးအရာရာကိုယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာတိုင္ပင္ခဲ႔ရသည္႔သူလည္းျဖစ္သည္၊အကယ္၍သာယမင္းႏွင္႔မေတြ႔ခဲ႔ရလွ်င္သူမ၏ဘ၀မွာေရစုန္ေမ်ာကာအဖတ္ဆယ္၍ရေတာ႔မည္မဟုတ္ေပ၊ေနာက္ဆံုးေတာ႔ခင္ထားငယ္သည္သူမအေပၚေစတနာေကာင္းႏွင္႔္တိုက္တြန္းေျပာဆုိေနေသာယမင္း၏စကားကုိသေဘာတူလိုက္ရေလေတာ႔သည္၊သုိ႔ေသာ္သူမကယမင္းကုိအေဖာ္လိုက္ရန္ေျပာေသာအခါတြင္မူ
ယမင္းကသေဘာမတူေခ်၊“မင္းပါလိုက္ခဲ႔ပါလားယမင္းရာ ။ တို႔အေဖာ္ရတာေပါ႔”
“ဟာ တို႔လိုက္ဖို႔မလိုပါဘူးကြာ ။ မင္းတစ္ေယာက္တည္းသာသြားပါ”
“ဒီလိုေတာ႔မျဖစ္ဘူးထင္တယ္ ။ တို႔အဲဒီၿမိဳ႔မွာဘယ္လိုအျဖစ္ဆုိးေတြၾကံဳေတြ႔ခဲ႔ရတယ္ဆုိတာ
မင္းအသိသားနဲ႔”“ဒါေတြကလြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကအျဖစ္ေတြပါကြာ ။ အခုမင္းကအသက္လည္းႀကီးလာၿပီအေတြ႔အၾကံဳလည္းရင္႔က်က္ေနၿပီ ။ အတိတ္ကအရိပ္မည္းႀကီးကုိေတြးလန္႔ေနစရာမလုိေတာ႔
ပါဘူး ။ ၿမိဳင္သာကိုတစ္ေယာက္တည္းျပန္သြားခဲ႔ၿပီးရင္ဒီအရိပ္မည္းႀကီးရဲ႔ေျခာက္လွန္႔မႈကေန
မင္းလြတ္သြားပါလိမ္႔မယ္ ။ ဒီေတာ႔သြားသာသြားပါ”
ႊသို႔ျဖင္႔ယမင္း၏အားေပးမႈေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္တစ္ေယာက္သူမ၏ဇာတိျဖစ္ေသာၿမိဳင္သာၿမိဳ႔သုိ႔မီး
ရထားျဖင္႔ထြက္လာခဲ႔ေလေတာ႔သည္၊မီးရထားသယ္ေဆာင္ရာသို႔လိုက္ပါရင္းသူမ၏စိတ္ထဲတြင္ၿမိဳင္သာၿမိဳ႔ေ
လးတြင္ေတြ႔ၾကံဳျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ရသည္တုိ႔ကုိျပန္လည္ေတြးေတာေနမိေလသည္၊ၾကာခဲ႔ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္းမေမ႔ႏုိင္ေ
သာအျဖစ္မ်ားေၾကာင္႔မေန႔တေန႔ကလိုပင္ေသခ်ာစြာမွတ္မိေနေလသည္၊
- - - - - - - -
ခင္ထားငယ္ပထမဆံုးစဥ္းစားမိသည္ကယခုကြယ္လြန္သြားေသာသူမ၏ေမြးစားဖခင္ဦးေစာမုိးအေၾကာင္
းပင္ျဖစ္သည္၊သူမ၏ဦးေစာမိုးကုိခ်စ္လည္းခ်စ္သည္။မုန္းလည္းမုန္းသည္၊သူသည္သူမ၏အားထားခ်စ္ခင္ရာျဖစ္သလိုသူမ၏ႏုနယ္ေသာဘ၀ကုိဖ်က္ဆီးခဲ႔သူတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္၊ေမြးစားဖခင္ဟုေျပာရေသာ္လည္းအမွန္တကယ္ေတာ႔ဦးေစာမိုးသည္သူမ၏ပေထြးပင္ျဖစ္သည္၊သူမ၏ဖခင္ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္သူမ၏အသက္(၄)ႏွစ္တြင္မိခင္ေဒၚခင္ထားႏွင္႔ဦးေစာမိုးတို႔လက္ထပ္လိုက္ၾကသည္၊ဒုတိယသတိရမိသူကေတာ႔ေက်ာ္မိုးပင္ျဖစ္သည္၊သူ
သည္လည္းဦးေစာမိုး၏ေမြးစားသားျဖစ္သလိုဦးေစာမိုးကအလြန္အားကုိးကာအလိုလိုက္ထားသူလည္းျဖစ္သည္၊ေက်ာ္မိုးသည္သူမ၏ဘ၀ကုိနင္းေခ်ဖ်က္ဆီးခဲ႔ေသာအဓိကတရားခံဟုဆိုႏုိင္ေလသည္၊ေက်ာ္မိုးသည္သူမထက္ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ႀကီးသည္၊ယခင္ကေတာ႔ေက်ာ္မိုးသည္သူမကုိညီမတစ္ေယာက္လုိၾကင္နာခဲ႔သည္၊ငယ္ငယ္ဟုေခၚကာအလိုလိုက္ခဲ႔သည္၊သူမကလည္းေက်ာ္မိုးကုိအစ္ကုိရင္းတစ္ေယာက္လိုပင္ခ်စ္ခင္ခဲ႔သည္၊သုိ႔ေသာ္ေက်ာ္မိုးအသက္(၁၆)ႏွစ္ေက်ာ္လာကာလူပ်ဳိျဖစ္လာေသာအခါတြင္မူသူ၏အခ်ဳိးေျပာင္းလာခဲ႔သည္၊သူမကုိၾကည္႔ေသာအၾကည္႔မ်ားကမရုိးသားေတာ႔ေပ၊တဏွာၾကည႔္ေတြၾကည္႔လာကာဖင္ပုတ္ေခါင္းပုတ္။ဟုိကုိင္ဒီကုိင္လုပ္လာသည္၊
ခင္ထားငယ္ကလည္းရင္ကေလးေတြ။တင္ကေလးေတြစို႔ၿပီးအလွၾကြယ္စအရြယ္သုိ႔ေရာက္ေနေလၿပီ၊အစကေတာ႔သူမကဘာမွ်မသိေသာ္လည္းမၾကာမီေက်ာ္မိုး၏မရုိးသားေသာအရိပ္အကဲကိုနားလည္းလာသည္၊ထို႔ေၾကာင္႔”ကိဳးစားကာေရွာင္တိမ္းေနရသည္၊သုိ႔ေသာ္တစ္အိမ္တည္းေနရေသာေၾကာင္႔လံုး၀မေတြ႔ေအာင္ေရွာင္လို႔ကေတာ႔
မရေခ်၊ေက်ာ္မိုးကလည္းပုိ၍ဆိုးလာသည္၊သူမေရခ်ဳိးတာ။အ၀တ္အစားလဲတာေတြကုိေခ်ာင္းၾကည္႔လာသည္၊
ဒါကုိသူမသိေသာအခါရွက္လည္းရွက္သည္၊လူႀကီးေတြကုိလည္းမတိုင္ရဲေပ၊ထို႔ေၾကာင္႔ေရခ်ဳိးအ၀တ္လဲသည္ကအစအထူးသတိထားေနရရွာသည္၊ေက်ာ္မိုးကရုပ္ေျဖာင္႔သည္၊စာေတာ္သည္၊အားကစားလည္းထူးခၽြန္သည္၊ထို႔ေၾကာင္႔သူ႔ကုိသေဘာက်ေနေသာမိန္းကေလးမ်ားစြာရွိသည္၊ေက်ာ္မိုးရည္းစားမ်ားေၾကာင္းသတင္းေတြကိုလည္းသူမၾကားရသည္၊ထုိ႔အျပင္ဘယ္မိန္းကေလးကုိဘယ္ေနရာေခၚခ်ိန္းကာဘာေတြလုပ္သည္ဆိုေသာသတင္းမ်ား
ကုိလည္းၾကားေနရေသာေၾကာင္႔သူမသည္ေက်ာ္မိုးကုိတတ္ႏုိင္သမွ်ေရွာင္ေနရေလသည္၊ခင္ထားငယ္သည္က်န္းမာသန္စြမ္းေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊အရပ္ျမင္႔ျမင္႔ႏွင္႔ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသည္၊အသက္(၁၅)ႏွစ္ခန္႔သုိ႔ေရာက္ေနေသာေၾကာင္႔တင္ေတြရင္ေတြျပည္႔ျပည္႔ၿဖိဳးၿဖိဳးႏွင္႔အပ်ဳိေပါက္မေလးျဖစ္ေနေလၿပီ၊ထိုအခ်ိန္မွာပင္သူမ၏ကံၾကမၼာဆိုးစတင္ခဲ႔ေလသည္၊
- - - - - - - -
ထို႔ေန႔ကေႏြရာသီ၏ေလၿငိမ္ေသာေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔အေတာ္ပူအိုက္ေလသည္၊ပူအိုက္ေသာရ
ာသီဥတုေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္သည္အတြင္းခံမပါဘဲအက်Ìတစ္ထပ္သာ၀တ္ထားခဲ႔သည္၊အက်Ìကသိပ္မပါးေသာ္လည္းသူမ၏မို႔ေမာက္ေနေသာရင္သားမ်ားေၾကာင္႔အေပၚပိုင္းမွရင္သားမ်ားကုိေကာင္းစြာေတြ႔ျမင္ႏုိင္ေလသည္၊အိမ္ေရွ႔ဧည္႔ခန္းထဲတြင္သူမတစ္ေယာက္တည္းစာဖတ္ေနစဥ္ေက်ာ္မိုးသည္သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုႏွင္႔အိမ္ေပၚသို႔တ၀ုန္း၀ုန္းတက္လာေလသည္၊အိမ္တြင္ဦးေစာမိုးႏွင္႔ေဒၚခင္ထားတို႔လည္းမရွိသည္႔အတြက္သူမ၏ရင္ထဲတြင္ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားသည္၊ေက်ာ္မိုး၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္းေက်ာ္မိုးလိုပင္သူမကုိျမင္လွ်င္မထိတထိႏွင္႔ညစ္ညမ္းေ
သာစကားမ်ားကုိေျပာတတ္ၾကေသာေၾကာင္႔သူတို႔ကုိခင္ထားငယ္ကၾကည္႔၍မရေပ၊ယခုလည္းသူမကုိေတြ႔သည္ႏွင္႔ပါးစပ္သရမ္းၾကေတာ႔သည္၊“ေဟ႔ေကာင္ေက်ာ္မိုး ။ မင္းညီမကတယ္ေတာင္႔တယ္ေျဖာင္႔ပါလားကြ”
“ႏုိ႔ႀကီးေတြကစူၿပီးၾကြေနတာပဲေတာက္”
“ဖင္ႀကီးကလည္းအယ္ေနတာပဲကြာ”
ခင္ထားငယ္သည္သူတို႔၏စကားမ်ားကုိျပန္၍မေျပာေနပါ၊ထို႔ေၾကာင္႔ဧည္႔ခန္းမွထကာအိမ္ေနာက္ဖက္ရွိႏြားတင္းကုတ္သုိ႔ထြက္လာခဲ႔သည္၊ဦးေစာမိုးသည္ႏြားမ်ားကုိလည္းေမြးထားေသာေၾကာင္႔အိမ္ေနာ
က္ဖက္တြင္ႏြားတင္းကုတ္ရွိေလသည္၊တံခါးမ်ားတပ္ဆင္၍ေသခ်ာေဆာက္ထားေသာေၾကာင္႔အေတာ္ခိုင္ခန္႔သည္၊ခင္ထားငယ္ကႏြားတင္းကုတ္ထဲသုိ႔၀င္၍အထဲရွိေကာက္ရုိးပံုေပၚသုိ႔တက္၍လွဲအိပ္လိုက္သည္၊သုိ႔ေသာ္မၾကာမီပင္ေက်ာ္မိုးႏွင္႔သူ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကေသာေအာင္ထြန္း။ေသာင္းစိန္ႏွင္႔ဘသိန္းတို႔ႏြားတင္းကုတ္ထဲသုိ႔၀င္လာၾကသည္၊သူတို႔လူသုိက္ကုိျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင္႔သူမအိပ္ေနရာမွထရပ္လိုက္သည္၊ေက်ာ္မိုးကသူမကုိစူး
စိုက္ၾကည္႔ရင္းေျပာလိုက္သည္၊
“ငါတိ႔ုအျငင္းပြားေနတာကုိအဆံုးအျဖတ္ေပးရေအာင္နင္႔ဆီကုိလာခဲ႔တာပဲငယ္ငယ္”
“ကုိကုိေနာ္ ။ ငါ႔ကိုလာမေႏွာင္႔ယွက္နဲ႔ ။ နင္တို႔ဘာသာအျငင္းပြားတာငါနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး”
“ဟသိပ္ဆုိင္တာေပါ႔ ။ နင္႔မွာေစာက္ေမႊးေတြေပါက္ေနေလာက္ၿပီလို႔ငါနဲ႔ေအာင္ထြန္းကေျပာတာ
ကုိေသာင္းစိန္နဲ႔ဘသိန္းတုိ႔ကလက္မခံၾကဘူး ။ ေငြတစ္ရာေၾကးေလာင္းထားၾကတာ ။ အဲဒါ
ဘယ္သူမွန္တယ္ဆိုတာကိုမ်က္ျမင္ဆံုးျဖတ္ရေအာင္လာခဲ႔တာပဲ ။ ကဲေျပာပါအံုးနင္႔မွာေစာက္ေမႊး
ေတြေပါက္ေနၿပီလား ။ ေပါက္ရင္ေကာဘယ္ေလာက္မ်ားေနၿပီလဲ”
“ဟင္႔အင္း ဟင္႔အင္း ။ မေျပာခ်င္ပါဘူး ။ ဘာလုိ႔ေျပာရမွာလဲ”
“မေျပာခ်င္ေန ။ ငါတို႔မ်က္ျမင္ျဖစ္ေအာင္သာနင္႔ေစာက္ဖုတ္ကုိလွန္ျပ”
ခင္ထားငယ္မွာမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးထူပူကာဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနေလသည္၊ေက်ာ္မိုးတို႔၀ုိင္းထားရာမွ
ထြက္ေျပးေသာအခါတြင္လည္းမလြတ္ဘဲေအာင္ထြန္း၏ဖမ္းခ်ဳပ္ျခင္းကုိခံလုိက္ရသည္၊
“လႊတ္ လႊတ္ ေခြးေကာင္ ။ ငါ႔ကိုလႊတ္”
ခင္ထားငယ္ကေအာ္ဟစ္ရုန္းကန္ေသာအခါေက်ာ္မိုးကသူမ၏မ်က္ႏွာကိုလက္၀ါးျဖင္႔ျဖတ္ရုိက္လိုက္သ
ည္၊ခင္ထားငယ္မွာထိတ္လန္႔တၾကားျဖစ္သြားကာေအာ္ဟစ္ရုန္းကန္ေနမႈမ်ားလည္းရပ္သြားသည္၊
“ကဲ ငယ္ငယ္ ။ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေျပာမေနေတာ႔ဘူး ။ နင္႔အ၀တ္အစားေတြကုိနင္႔ဘာသာခၽြတ္
ျပမွာလား ။ ငါတုိ႔ကအတင္း၀ုိင္းဆြဲခၽြတ္ပစ္ရမွာလား ။ ေအးငါတုိ႔အတင္း၀ုိင္းဆြဲခၽြတ္လို႔အ၀တ္
အစားေတြစုတ္ၿပဲကုန္ရင္ေတာ႔အဆုိးမဆိုနဲ႔ ။ ေဟ႔ေကာင္ေအာင္ထြန္းလႊတ္ေပးလိုက္စမ္းကြာ”
ေအာင္ထြန္းကခင္ထားငယ္ကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားေသာလက္မ်ားကုိလႊတ္ေပးလိုက္သည္၊ခင္ထား
ငယ္ကမ်က္မ်ားယိုစီးက်ရင္းငိုသံေလးႏွင္႔ေတာင္းပန္ေျပာဆိုရွာသည္၊
“ကုိကိုရာ ။ ငါ႔ကိုမစပါနဲ႔ဟာ ။ ငါသြားပါရေစေတာ႔”
“ငါတု႔ကိ ေနာက္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးငယ္ငယ္ ။ တကယ္ေျပာေနတာ ။ ကဲ အ၀တ္ေတြကို ခၽြတ္စမ္း”
ေက်ာ္မိုးကေျပာၿပီးသည္ႏွင္႔သူမ၏ႏို႔အံုတစ္ဖက္ကုိလက္၀ါးျဖင္႔ဆတ္ကနဲဆုပ္ကိုင္လိုက္ရာခင္ထားငယ္
တစ္ကုိယ္လံုးတုန္ကနဲျဖစ္သြားသည္၊ေက်ာ္မိုးကဆုပ္ကုိင္ရုံသာမကတအားဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ေသာေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္ေအာ္လုိက္မိသည္၊
“အား အု အု”
ေက်ာ္မုိး၏လက္၀ါးကသူမ၏ပါးစပ္ေပၚသုိ႔ပိတ္လိုက္ေသာေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္၏ေအာ္သံသည္မပီမသ
ႏွင္႔ရပ္သြားေလသည္၊ေက်ာ္မိုးကေတာ႔သူမ၏ႏုိ႔အံုလံုးလံုးက်စ္က်စ္ေလးကုိမညႇာမတာဆက္၍ဆုပ္နယ္ေနေလသည္၊ခင္ထားငယ္ခမ်ာေၾကာက္စိတ္။ရွက္စိတ္ႏွင္႔နာက်င္မႈတုိ႔ေၾကာင္႔တစ္ကုိယ္လံုးတုန္ရင္ေနရွာသည္၊မ်က္ရည္မ်ားတေတြေတြက်ဆင္းကာပါးစပ္မွမပီမသအသံေလးမ်ားထြက္ေပၚေနေလသည္၊အတြင္းခံဘရာစီယာမရွိဘဲအေပၚအက်Ìတစ္ထပ္တည္း၀တ္ထားေသာေၾကာင္႔ရင္သားကုိအတုိင္းသားထိေတြ႔ေနရသည္၊ႏုိ႔ကသိပ္မႀကီးေသ
ာ္လည္းတင္းတင္းရင္းရင္းႏွင္႔ကုိင္လို႔ေကာင္းလွသည္၊ေက်ာ္မိုးကႏုိ႔ကုိဆုပ္နယ္ေနေသာလက္ႏွင္႔ပါးစပ္ကုိပိတ္ထားေသာလက္တုိ႔ကုိဖယ္ကာေနာက္သုိ႔ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္သူမကုိစူးစူးစိုက္စုိက္ၾကည္႔လ်က္ေျပာလိုက္သည္၊
“ကုိင္း ဘယ္လိုလဲ ငယ္ငယ္ ။ ငါတို႔ကအ၀တ္ေတြကိုဆြဲခၽြတ္ပစ္ရမွာလား ။ နင္႔ဘာသာနင္
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ခၽြတ္ျပမွာလား”
စကားသံကၿခိမ္းေျခာက္မႈအျပည္႔ပါသည္႔အျပင္ေျပာသည္႔အတုိင္းတကယ္လုပ္မည္ကုိခင္ထားငယ္သိ
သည္၊သူမအဖုိ႔ေရြးခ်ယ္စရာလမ္းမရွိေတာ႔ေပ၊ထို႔ေၾကာင္႔ေခါင္းကုိကမန္းကတန္းၿငိမ္႔ျပကာအက်Ìၾကယ္သီးကုိစ
ျဖဳတ္လိုက္သည္၊
“ခၽြတ္ျပပါ႔မယ္ ။ ကုိကုိတို႔သာငါ႔ကိုမထိၾကပါနဲ႔”
ေက်ာ္မိုးသည္သူမ၏ရင္ဘတ္ကုိမ်က္လံုးမ်ားျပဴး၍စုိက္ၾကည္႔ေနသည္၊ခင္ထားငယ္သည္မ်က္စိကိုစံုမွိ
တ္၍ၾကယ္သီးမ်ားကုိဆက္ျဖဳတ္ေနေလသည္၊ထို႔ေနာက္အက်Ìရင္ဘတ္ကုိဆြဲဖြင္႔ကာခၽြတ္ပစ္လိုက္ေသာအခါျဖဴေဖြး၀င္းပေနေသာရင္သားမ်ားကသဘာ၀အတုိင္းထြက္ေပၚလာေလေတာ႔သည္၊
“ေတာက္ ႏုိ႔ေတြကတယ္လွတာပဲ ။ လံုးၿပီးမို႔ေမာက္ေနတာပဲ ။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးေတြေထာင္
ေနပါလား”
ေအာင္ထြန္း၏မွတ္ခ်က္ခ်သံကသူမ၏နားထဲသုိ႔သံရည္ပူမ်ားေလာင္းခ်လိုက္သလို၀င္လာသည္၊ဘာေျ
ကာင္႔မွန္းေတာ႔မသိ။သူမ၏ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးမ်ားခၽြန္ေကာ႔ကာေထာင္ထေနသည္ကေတာ႔အမွန္ပင္ျဖစ္သည္၊အ
က်Ìကိုခၽြတ္ခ်လိုက္သည္႔အတြက္သူမ၏ကုိယ္လႈပ္ရွားသြားကာအကာအကြယ္မဲ႔ေနေသာရင္သားဆိုင္မ်ားကတသိမ္႔သိမ္႔လႈပ္ခါသြားသည္၊မိမိ၏ရင္သားဆိုင္မ်ားလံုး၀န္းမို႔ေမာက္ေနေၾကာင္းကုိသူမသိသည္၊ႊကဲ႔သုိ႔မို႔မို႔၀န္း၀န္း။လံုးလံုးက်စ္က်စ္။တင္းတင္းရင္းရင္းရွိေနေအာင္လည္းေလ႔က်င္႔ခန္းမွန္မွန္လုပ္ထားခဲ႔သည္၊ယခုေတာ႔ထိုအလွ
အပတုိ႔သည္ေက်ာ္မိုးတို႔အဖို႔အရသာခံၾကည္႔ရႈစရာျဖစ္ေနေလၿပီ၊
“ေအးကြ ။ ႏုိ႔သီးေလးေတြကခၽြန္ၿပီးေထာင္တက္ေနတာကြ ။ ဒီႏုိ႔သီးေလးေတြကုိစုိ႔ေပးလိုက္ရ
ရင္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမွာပဲကြ”
ေသာင္းစိန္ကလည္းသြားရည္တျမားျမားျဖင္႔ေျပာလိုက္သည္၊ထိုအခုိုက္ေက်ာ္မိုးကခပ္ဆတ္ဆတ္ေျပာလိုက္ျပန္သည္၊“ကဲ က်န္ေနေသးတဲ႔ထဘီေတြဘာေတြကိုဆက္ခၽြတ္ေလ ။ ျမန္ျမန္ခၽြတ္စမ္း ။ ငါစိတ္မရွည္
ေတာ႔ဘူး”ေၾကာက္စိတ္ႏွင္႔ရွက္စိတ္တို႔ေၾကာင္႔တဆတ္ဆတ္တုန္ေနရွာေသာခင္ထားငယ္သည္ထဘီကုိလည္းေျဖေလွ်ာ႔ကာခၽြတ္ခ်လုိက္ရျပန္သည္၊သူမ၀တ္ထားေသာထဘီေလးသည္ေျခရင္းသုိ႔ပံုလ်က္သားက်သြားေလသည္
၊
“ၾကည္႔စမ္း ဒီေကာင္မေလးကအတြင္းခံေဘာင္းဘီေတာင္၀တ္မထားပါလား”
“ေအး သူကသူ႔ကုိယ္လံုးကုိျပခ်င္ေနတာကြ ။ ဒါေၾကာင္႔ဘရာစီယာလည္းမ၀တ္။အတြင္းခံ
လည္းမ၀တ္ဘဲအက်Ìနဲ႔ထဘီတစ္ထပ္တည္း၀တ္ထားတာ႔ေပါ႔ကြ ။ ဒါမွသူ႔ႏုိ႔ေတြဖင္ေတြကုိ
ေကာင္းေကာင္းျမင္ႏုိင္မွာေပါ႔”
“ဟာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အရမ္းအိုက္လုိ႔ပါ”
ခင္ထားငယ္ကျငင္းဆန္လိုက္သည္၊သူမကုိယခုလိုမိန္းကေလးမ်ဳိးအျဖစ္အေျပာမခံလိုပါ၊ယခုအခါတြင္
သူမ၏ကုိယ္ေပၚတြင္အ၀တ္အစားဟူ၍လံုး၀မရွိေတာ႔ဘဲကုိယ္လံုးတီးျဖစ္ေနေလၿပီ၊သူမသည္ေယာက္်ားေလးမ်ား၏အလည္တြင္ကုိယ္တံုးလံုးျဖင္႔မတ္တပ္ရပ္ေနရေသာေၾကာင္႔ရွက္စိတ္။ေၾကာက္စိတ္တုိ႔ကတစ္ကုိယ္လံုးကုိဖံုးလႊမ္းေနေလသည္၊ရင္တထိတ္ထိတ္ခုန္ကာတစ္ကိုယ္လံုးထူပူရွိန္းဖိန္းေနေလသည္၊သူမသည္ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိသလုိေသြးသားလည္းဆူၿဖိဳးသည္၊သူမကုိယ္တုိင္သတိမမူမိေသာ္လည္းသူမ၏မိန္းမသဘာ၀ေသြးသားမ်ားကႏိုးၾကြေနေလၿပီ၊ထို႔ေၾကာင္႔လည္းႏုိ႔သီးေခါင္းေတြေထာင္ကာေစာက္ဖုတ္ကမို႔ေဖာင္းလ်က္ရွိေနေလသည္၊
“ေအး သူ႔ေစာက္ဖုတ္မွာေစာက္ေမႊးေတြခပ္ပါးပါးေပါက္ေနၿပီ ။ မင္းတုိ႔ေျပာတာဟုတ္တယ္ ။
ေက်ာ္မိုး မင္းတို႔ႏိုင္တယ္”ဘသိန္း၏စကားသံကုိၾကားလိုက္ရေသာအခါခင္ထားငယ္သည္မ်က္လံုးမ်ားကုိမွိတ္ထားရာမွအားယူကာဖြင္႔ရင္းေျပာလိုက္သည္၊
“ကဲ ကုိကုိ ။ နင္တုိ႔ကိစၥျပတ္ၿပီမဟုတ္လား ။ ငါအ၀တ္ေတြျပန္၀တ္ေတာ႔မယ္”
ထိုသုိ႔ေျပာၿပီးေနာက္ခင္ထားငယ္သည္ပံုလ်က္သားက်ေနေသာသူမ၏ထဘီကိုကုန္းေကာက္လုိက္သ
ည္၊သုိ႔ေသာ္ေက်ာ္မိုးကသူမ၏လက္ကုိဖမ္းဆုတ္လိုက္သည္၊
“ေနပါဦးငယ္ငယ္ရ ။ နင္႔ကုိယ္လံုးကသိပ္လွေတာ႔ငါတို႔အားရေအာင္ၾကည္႔ပါရေစဦး”
ေက်ာ္မိုး၏စကားေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္ခမ်ာငိုမဲ႔မဲ႔ေလးျဖစ္သြားကာထဘီကုိလည္းေကာက္မ၀တ္ႏုိင္ေတ
ာ႔ေပ၊“ဟုတ္တယ္ကြ ။ သူ႔ႏုိ႔ေတြ။ဖင္ေတြနဲ႔ေစာက္ဖုတ္ေတြကုိၾကည္႔ရင္းငါလီးေတာင္လာၿပီ”
“ေတာက္ ေခြးအမ်ဳိးယုတ္ေတြ”ခင္ထားငယ္ကေဒါသႏွင္႔ေအာင္ထြန္းႏွင္႔ေသာင္းစိန္တုိ႔ကုိဆဲေရးလိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္ထဘီကုိျပန္ကုန္းေ
ကာက္မည္ျပဳစဥ္ေက်ာ္မိုးကေနာက္မွေန၍ဆတ္ကနဲဖမ္းခ်ဳပ္ကာသူ၏ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ဆြဲသြင္းလိုက္သည္၊ခင္ထားငယ္၏၀တ္လစ္စလစ္ကိုယ္လံုးေလးသည္ေက်ာ္မုိး၏ေပြ႔ဖက္မႈေအာက္တြင္ေကာ႔ေကာ႔ကေလးျဖစ္သြားရေလသည္၊ေက်ာ္မိုးကသူမ၏ကုိယ္ေလးကိုခပ္တင္းတင္းေပြ႔ထားရင္းအံႀကိတ္ကာေျပာလိုက္သည္၊
“ငါတို႔ရဲ႔ကိစၥကမျပတ္ေသးဘူးငယ္ငယ္ ။ အခုမွစရုံပဲရွိပါေသးတယ္”
“ေအးဟုတ္တယ္ ။ မင္းေမြးစားညီမကိုကုိယ္တံုးလံုးျဖစ္ေအာင္ခၽြတ္ခုိင္းၿပီးမွေတာ႔ဒီအတုိင္း
ျပန္မလႊတ္ပါနဲ႔ ။ အျပတ္ကုိင္လိုက္စမ္းပါ”
ဘသိန္းကေက်ာ္မုိးကုိေÕမာက္ပင္႔ေပးလိုက္သည္၊ေက်ာ္မိုးကခင္ထားငယ္၏ပါးစပ္ကုိသူ၏ႏႈတ္ခမ္းျဖင္႔ဖိ
ကပ္၍စုပ္ယူလိုက္ရာခင္ထားငယ္သည္အလြန္ထိတ္လန္႔အံ႔ျသကာပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္၊ထိုအခါေက်ာ္မိုးကခင္ထားငယ္၏ပါးစပ္ထဲသုိ႔သူ၏လွ်ာကိုထိုးသြင္းလိုက္သည္၊မွင္တက္ေနရာမွသတိျပန္၀င္လာေသာခင္ထားငယ္သည္ေက်ာ္မိုး၏လွ်ာကုိကုိုက္လိုက္သည္၊ေက်ာ္မိုးကလွ်ာကိုအလ်င္အျမန္ျပန္ထုတ္လိုက္ေသာ္လည္း
အနည္းငယ္ကိုက္မိသြားသည္၊ရုတ္တရက္နာက်င္သြားေသာေၾကာင္႔ေပြ႔ထားေသာသူမ၏ကုိယ္ကုိလႊတ္လ်က္ေနာက္သုိ႔ခုန္ဆုတ္လိုက္မိသည္၊ထို႔ေနာက္ခင္ထားငယ္ကေက်ာ္မိုးကုိၾကည္႔ရင္းေလသံမာမာႏွင္႔ေျပာလိုက္သည္၊
“ဖယ္ ကုိကုိ ။ ငါသြားေတာ႔မယ္”
ေက်ာ္မိုးကခင္ထားငယ္ကုိလက္ျပန္တစ္ခ်က္ျဖတ္ရုိက္လိုက္ရာသူမ၏မ်က္စိထဲတြင္မီးပြင္႔လ်က္ေနာက္
သုိ႔ယိုင္သြားေလသည္၊ေက်ာ္မိုးကတစ္ဖန္သူမ၏အရႈိက္ကုိလက္သီးတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ျပန္သည္၊ခင္ထားငယ္ခမ်ာဒူးေထာက္၍လဲက်သြားကာႏႈတ္ခမ္းတြင္ေသြးမ်ားစို႔လာေလသည္၊အသက္႑ွဴမမွန္ေတာ႔ဘဲသတိလစ္လုမတ
တ္ျဖစ္သြားရရွာသည္၊ထို႔ေနာက္ေက်ာ္မိုးကသူမ၏ဆံပင္မ်ားကုိလက္ျဖင္႔ဆြဲမလိုက္ရာခင္ထားငယ္ေခါင္းေလးေမာ႔လာေလသည္၊
“နင္ကမ်ားငါ႔ကုိကိုက္လားဘာလားနဲ႔ ။ သိၾကေရာေပါ႔”
ေျပာေျပာဆိုဆိုဘယ္လက္ျဖင္႔သူမ၏ဆံပင္မ်ားကုိကိုင္ဆြဲထားရင္းညာလက္ျဖင္႔ဘယ္ျပန္ညာျပန္ပါးရုိ
က္ခ်လိုက္သည္၊က်န္သံုးေယာက္ကႊသည္ကုိအရသာခံၾကည္႔ရင္းေသာင္းစိန္ကအၾကံေပးလိုက္သည္၊
“ဒီေကာင္မကုိလီးစုပ္ခိုင္းပါလားကြ”
“ေအး ေကာင္းတယ္ ။ မင္းလီးကုိသူစုပ္ေပးေနတာကုိငါတုိ႔ၾကည္႔ရင္းဂြင္းတုိက္ၾကတာေပါ႔”
ေအာင္ထြန္းကလည္းေထာက္ခံသည္၊ခင္ထားငယ္ခမ်ာေတာ႔ထိုစကားမ်ားကုိနားေထာင္ရင္းေၾကာက္
လန္႔ေနရွာသည္၊ထို႔ေနာက္ေက်ာ္မိုးကတဟားဟားေအာ္ရယ္ရင္းေျပာလိုက္သည္၊
“ေအးကြ ။ မင္းတို႔ေျပာတာေကာင္းသားပဲ”
ေက်ာ္မိုးကသူ၏ဂ်င္းေဘာင္းဘီဇစ္ကုိညာလက္ျဖင္႔အသာဆြဲဖြင္႔လိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္ခင္ထားငယ္၏
လက္ကုိလွမ္းကုိင္ကာသူ၏ေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ဆြဲယူလ်က္ဖုထစ္ေနေသာေနရာေပၚသုိ႔တင္ေပးလိုက္သည္၊ဘယ္
လက္ကေတာ႔သူမ၏ဆံပင္မ်ားကုိမညႇာမတာဆုပ္ကိုင္ထားရင္းရက္ရက္စက္စက္ေစခိုင္းလိုက္ေလသည္၊
“ငါ႔ဟာႀကီးကုိထုတ္လိုက္စမ္း ။ ေဘာင္းဘီအျပင္ေရာက္ေအာင္လုပ္ၿပီးပြတ္ေပးစမ္း ။ လုပ္ေလ”
“ဟင္႔အင္း ။ ဟင္႔အင္း ။ မလုပ္ပါနဲ႔ကိုကုိရယ္ ။ ငါ႔ကိုအဲဒီလုိမ်ဳိးမလုပ္ခိုင္းပါနဲ႔ ။ မေကာင္းပါ
ဘူး ။ အဟင္႔ အဟင္႔”
ခင္ထားငယ္ကငိုယိုကာေတာင္းပန္ရွာသည္၊ေက်ာ္မိုးကေတာ႔သူမ၏ဆံပင္မ်ားကုိခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲခါ
လိုက္ရင္းထပ္ေျပာျပန္သည္၊
“ငါ႔လီးကုိဆြဲထုတ္လိုက္လုိ႔ေျပာေနတာမၾကားဘူးလား ။ ငါ႔လီးကနင္႔လက္ကေလးနဲ႔ဆုပ္ကိုင္
တာကိုခံခ်င္ေနတာ ။ လုပ္ေလ ။ ဆြဲထုတ္လိုက္စမ္း”
ေက်ာ္မိုးကေတာ႔ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္ေနရွာေသာခင္ထားငယ္ကိုအတင္းအၾကပ္ပင္ေစခိုင္းေနျပန္သ
ည္၊ခင္ထားငယ္သည္ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ႏွင္႔ပင္ကြဲဟေနေသာေဘာင္းဘီခြၾကားထဲသုိ႔သူမ၏လက္ကုိထို
းထည္႔လိုက္သည္၊သူမ၏လက္ေခ်ာင္းထိပ္မ်ားသည္ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာအေခ်ာင္းႀကီးကုိထိုးမိၿပီးထိုအရာ
သည္လီးျဖစ္ေၾကာင္းကုိသူမသိေနေသာေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္တစ္ကိုယ္လံုးၾကက္သီးမ်ားထလာေလသည္၊ရွက္
စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚေနသကဲ႔သုိ႔ရမၼက္စိတ္ကလည္းထၾကြလာသည္ကိုေတာ႔သူမနားမလည္ေသးေပ၊ရင္တထိတ္ထိ
တ္ခုန္ကာၾကက္သီးမ်ားတျဖန္းျဖန္းထေနသည္ကုိေတာ႔ခံစားေနရေလသည္၊
“လုပ္ေလ ငယ္ငယ္ ။ ငါ႔လီးႀကီးကုိလက္နဲ႔ကိုင္ၿပီးဆြဲထုတ္လိုက္စမ္း ။ ဟုိေကာင္ေတြကဒါကို
ျမင္ခ်င္ေနတာ”
ေက်ာ္မိုး၏ေစခုိင္းသံေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္သည္ေၾကာက္လန္႔စြာေရရြတ္ညည္းတြားရင္းေက်ာ္မိုး၏လီးတ
န္ႀကီးကုိႏူးညံ႔ေသာလက္ကေလးမ်ားျဖင္႔မရဲတရဲကုိင္ကာေဘာင္းဘီအျပင္သို႔ဆြဲထုတ္လိုက္သည္၊
“ေအး ဒီလိုမွေပါ႔ငယ္ငယ္ရ ။ ကဲလီးႀကီးကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီးေဆာ႔ေပးစမ္း”
ေက်ာ္မိုးကေက်နပ္အားရစြာေျပာလိုက္သည္၊ခင္ထားငယ္သည္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏လီးကုိလက္
ျဖင္႔ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ဆုပ္ကိုင္ဖူးျခင္းျဖစ္သလိုမာန္ထကေထာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးကုိလည္းပထမဦးဆံုးအ”ကိမ္ေတြ႔ျမင္ဖူးျခင္းလည္းျဖစ္ေလသည္၊လီးတန္ႀကီးကပူေႏြးမာေတာင္ေနကာဆုပ္ကိုင္ထားေသာသူမ၏လက္ထဲတြင္ဆတ္ကနဲ။ဆတ္ကနဲလႈပ္ခါေနျပန္သည္၊ေက်ာ္မိုး၏ရမၼက္ေဇာကုိေဖာ္ျပေနသည္႔အလားအေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလ်က္မတ္ေထာင္ေနေသာလီးႀကီးကုိခင္ထားငယ္တစ္ေယာက္ေၾကာက္လန္႔စြာျဖင္႔ေငးၾကည္႔ေနမိေလသ
ည္၊ေၾကာက္လည္းေၾကာက္။ရြံလည္းရြံေနမိေသာ္လည္းေက်ာ္မိုးကအတင္းေစခုိင္းေနေသာေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္သည္မရဲတရဲႏွင္႔ခပ္ဖြဖြေလးကုိင္ထားေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ားကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္၊
“ေအး အဲဒီလိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္မွေပါ႔ငယ္ငယ္။ ကဲလက္ကိုလႈပ္ၿပီးေဆာ႔ေပးစမ္းပါဦး”
ေက်ာ္မိုးကေက်နပ္အားရစြာေျပာဆိုလိုက္သည္၊ခင္ထားငယ္ကလက္ထဲတြင္ဆုပ္ကိုင္ထားေသာလီး”ကီ
းကုိအသာအယာလႈပ္ေပးလိုက္သည္၊ေအာင္ထြန္း။ေသာင္းစိန္ႏွင္႔ဘသိန္းတို႔ကမူမ်က္လံုးမ်ားျပဴးကာေသေသခ်ာခ်ာစိုက္ၾကည္႔ေနၾကေလသည္၊
“ေအး ဟုတ္ၿပီ ။ အဲဒီလိုေဆာ႔ေပးရင္းလီးထိပ္ပုိင္းကိုနင္႔လက္မနဲ႔အသာပြတ္ေပးစမ္း”
ေက်ာ္မိုးကခင္ထားငယ္ကိုဂြင္းတုိက္နည္းကိုလက္ေတြ႔သင္ျပေပးေနေလသည္၊ခင္ထားငယ္ခမ်ာေက်ာ္မို
းေစခိုင္းသည္႔အတိုင္းလိုက္လုပ္ေပးေနရွာသည္၊လီးထိပ္ပိုင္းကုိလက္မႏွင္႔အသာပြတ္ေပးလုိက္သည္၊လီးထိပ္တြင္အရည္ၾကည္မ်ားစိုေနေလရာထိုအရည္ၾကည္မ်ားကုိလီးဒစ္ႀကီးတစ္ခုလံုးသုိ႔လက္မျဖင္႔လုိက္၍သုတ္လိမ္းေပးသလိုျဖစ္သြားသည္၊ေက်ာ္မိုးသည္လည္းအရသာေတြ႔သြားကာတဟင္းဟင္းျဖစ္လာေလသည္၊သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုလည္းလွ်ာျဖင္႔သပ္လိုက္သည္၊
“မင္းလီးကုိစုပ္ခိုင္းၿပီးလွ်ာနဲ႔က်က်နနလ်က္ခိုင္းစမ္းပါေက်ာ္မိုးရ”ေအာင္ထြန္းကမခ်င္႔မရဲေျပာကာေဘာင္းဘီဇစ္ကုိျဖဳတ္၍သူ၏လီးႀကီးကုိဆြဲထုတ္လိုက္သည္၊“ကဲ ေအာင္ထြန္းေျပာတာကိုၾကားတယ္မဟုတ္လားငယ္ငယ္ ။ နင္႔ပါးစပ္နဲ႔လွ်ာကိုသံုးၿပီးငါ႔လီးကုိစုပ္ေပးစမ္း ။ ၾကားလား”ေက်ာ္မုိးကေျပာဆိုေစခိုင္းရင္းခင္ထားငယ္၏ေခါင္းကုိသူ၏ေပါင္ၾကားသို႔ဆြဲကပ္လိုက္သည္၊
ေက်ာ္မိုး၏ေပါင္ၾကားတြင္ခင္ထားငယ္မ်က္ႏွာအပ္မိေသာအခါတြင္လီးတန္ႀကီးကသူမ၏ပါးျပင္ႏွင႔္ထိေနေလသည္၊ေက်ာ္မိုးကလည္းသူမ၏ဆံပင္ကုိခပ္တင္းတင္းဆဲြကာစိတ္မရွည္ေတာ႔ေၾကာင္းအခ်က္ျပလိုက္သည္၊ခင္ထားငယ္သည္တုန္႔ဆိုင္းမေနရဲေတာ႔ဘဲပါးစပ္ထဲမွလွ်ာေလးကုိအသာထုတ္ကာလီးတန္လံုးပတ္၏ေအာက္ေျခကုိစတင္လ်က္ေပးလိုက္သည္၊နီရဲစိုစြတ္ေနေသာလွ်ာေလးႏွင္႔ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာလီးတန္ႀကီးထိမိလိုက္ခ်ိန္တြင္ေက်ာ္မိုးတစ္ကိုယ္လံုးဆတ္ကနဲျဖစ္သြားသလိုခင္ထားငယ္လည္းရင္ခုန္ျမန္လာကာႏုိ႔သီးေခါင္းေလးမ်ားပိုမိုတင္းမာလာေလသည္၊ေက်ာ္မိုးကသူမ၏ဆံပင္မ်ားကုိဆုပ္ကိုင္ကာေခါင္းကုိအေပၚသို႔ဆြဲတင္လိုက္သည္၊လီးတန္ကုိလွ်ာျဖင္႔လ်က္ေပးေနရင္းေခါင္းေမာ႔လိုက္ေသာေၾကာင္႔လီးအရင္းမွအဖ်ားသုိ႔လွ်ာျဖင္႔လ်က္ေပးလုိက္သလိုျဖစ္သြားေလသည္၊သူမ၏လွ်ာေလးႏွင္႔လီးဒစ္တို႔ထိမိခ်ိန္တြင္ေက်ာ္မိုးကေခါင္းကုိဆြဲေမာ႔ေနသည္ကိုရပ္လိုက္သည္၊
ခင္ထားငယ္ကလည္းသူမ၏ပါးစပ္ေရွ႔တည္႔တည္႔တြင္ရွိေနေသာလီးဒစ္ႀကီးကုိလွ်ာဖ်ားေလးျဖင္႔လွည္႔ပတ္လ်က္ေပးလိုက္သည္၊ခင္ထားငယ္ကလီးထိပ္ဖ်ားကုိလွ်ာျဖင႔္လွည္႔ပတ္လ်က္ေပးေနေသာအရသာေၾကာင္႔ေက်ာ္မိုးအံ”ကိတ္လ်က္ညည္းညဴလိုက္မိသည္၊
“လီးဒစ္ကုိပါးစပ္နဲ႔စုပ္စမ္း ။ ၿပီးေတာ႔သြားနဲ႔မနာေအာင္ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးကိုက္လိုက္”
ေက်ာ္မိုးကေတာ႔အၾကင္နာလံုး၀မရွိ။သက္ညႇာမႈလံုး၀မရွိဘဲသူအရသာခံႏုိင္ေရးကုိသာဦးစားေပးကာခင္
ထားငယ္ကိုရက္ရက္စက္စက္ေစခိုင္းေနေလသည္၊ခင္ထားငယ္ခမ်ာမ်က္ရည္တေတြေတြက်ဆင္းကာငိုရႈိက္ေနရရွာေလသည္၊သူမ၏ေမြးစားအစ္ကုိကိုယ္တိုင္ကရက္ရက္စက္စက္ေစခိုင္းေနမႈေၾကာင္႔၀မ္းနည္းေနမိေလသည္၊သို႔ေသာ္ေပါက္တဲ႔နဖူးမထူးေတာ႔ဟူသည္႔သေဘာမ်ဳိးျဖင္႔လီးဒစ္ကုိလွ်ာႏွင္႔လ်က္ေနရာမွပါးစပ္ကုိအသာဟကာႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားျဖင္႔လီးကုိစုပ္ေပးလိုက္သည္၊လီးထိပ္ကိုလည္းသြားျဖင္႔မနာမက်င္။မထိတထိေလးကိုက္ေပးလုိက္သည္၊အတန္ၾကာေသာ္ေက်ာ္မိုးကတဟင္းဟင္းညည္းတြားေနရာမွခင္ထားငယ္၏ပါးစပ္ထဲမွသူ၏လီးကုိဆတ္ကနဲဆြဲထုတ္လိုက္သည္၊လီးစုပ္ေပးေနရမႈၿပီးသြားေလၿပီဟုခင္ထားငယ္၀မ္းသာေနခိုက္ေက်ာ္မိုးကပိုမို၍ပက္စက္ညစ္ညမ္းေသာအလုပ္ကိုထပ္၍လုပ္ခိုင္းလိုက္ျပန္သည္၊
“ကဲ အခုငါ႔ေဂြးဥေတြကိုစုပ္ေပးေပေတာ႔ငယ္ငယ္ ။ ငါ႔ေဂြးဥႏွစ္လံုးကုိနင္႔ပါးစပ္နဲ႔ငံုၿပီးေကာင္း
ေကာင္းစုပ္ေပးစမ္း”ေက်ာ္မိုးသည္ထိုသုိ႔ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ခင္ထားငယ္၏ေခါင္းကုိေအာက္သုိ႔ဖိခ်ကာသူမ၏ပါးစပ္အားသူ၏ေဂြးဥတည္႔တည္႔သုိ႔ေရာက္သြားေစသည္၊ခင္ထားငယ္ကေဂြးဥတစ္လံုးကုိပါးစပ္ျဖင္႔ငံုလိုက္ခ်ိန္တြင္ေက်ာ္မိုးတစ္ကုိယ္လံုးတြန္႔ကနဲျဖစ္သြားသည္ကိုခင္ထားငယ္သိလိုက္သည္၊ခင္ထားငယ္ကပါးစပ္ျဖင္႔စုပ္ေပးရံုသာမကလွ်ာႏွင္႔လည္းအသာထိုးလ်က္ေပးလိုက္သည္၊အ၀တ္ကင္းမဲ႔ေနေသာသူမ၏တစ္ကိုယ္လံုးသည္ရွက္ေသြးမ်ားလႊမ္းကာပန္းေရာင္သန္းေနေလေတာ႔သည္၊ထိုကဲ႔သို႔ေက်ာ္မိုးစိတ္တိုင္းက်လုပ္ေဆာင္ေပးေနရာမွမ်က္လံုးကုိအသာေထာင္႔ကပ္ၾကည္႔လိုက္မိရာေအာင္ထြန္းတို႔သံုးေယာက္သည္သူမ၏လုပ္ေဆာင္ေနမႈမ်ားကိုၾကည္႔ရင္းအားရပါးရဂြင္းတိုက္ေနၾကသည္ကိုေတြ႔လိုက္ရေလသည္၊ထို႔ေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္သည္မ်က္လံုးကုိမွိတ္ကာပါးစပ္ထဲတြင္ငံုထားေသာေဂြးဥကိုအသာစုပ္ေပးလိုက္သည္၊ထိုအခါေက်ာ္မိုးေဂြးဥသည္ခင္ထားငယ္၏ပါးစပ္ထဲတြင္တလိမ္႔လိမ္႔ျဖစ္ေနေလသည္၊
“ေနာက္တစ္လံုးကုိလည္းစုပ္ေပးဦးေလ”
ထိုအခါခင္ထားငယ္ကပါးစပ္တြင္းမွေဂြးဥတစ္လံုးကုိထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီးက်န္တစ္လံုးကုိပါးစပ္ျဖင္႔ငံုကာစုပ္
ေပးလိုက္ရျပန္သည္၊ထိုကဲ႔သုိ႔စိတ္မပါဘဲလီးစုပ္ေပးေနရေသာေၾကာင္႔သူမ၏စိတ္သည္အလြန္လႈပ္ရွားေနေလသည္၊အႏုိင္အထက္ေစခိုင္းခံရေသာအသိသည္သူမ၏ရမၼက္အာရံုကုိတနည္းတဖံုႏုိးၾကြလာေစသည္၊ခင္ထားငယ္သည္ေဂြးဥမ်ားကုိစုပ္ရင္းလွ်ာႏွင္႔လည္းလ်က္ေပးေနေလသည္၊ကုိယ္ကုိေရွ႔သုိ႔ကိုင္းကာေလးဘက္ေထာက္လ်က္စုပ္ေပးေနေသာေၾကာင္႔သူမ၏တင္ပါးဆံုမ်ားကေနာက္ဖက္သုိ႔ကားထြက္ေနေလသည္၊ေနာက္ဖက္တြင္ရွိေနေသာေအာင္ထြန္းသည္သူမ၏ကားကားအိအိဖင္ဆံုမ်ားကုိသာမကဖင္ၾကားမွျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္ဖုတ္မို႔မို႔ေဖာ
င္းေဖာင္းႏွင္႔စအိုေပါက္ေလးကုိပါအတိုင္းသားေတြ႔ျမင္ေနရေလသည္၊ထိုေစာက္ပတ္ႏွင႔္စအိုကုိလိုးလိုက္ရလွ်င္အရသာရွိလွမည္ဟုလည္းေတြးေနမိေလသည္၊ခင္ထားငယ္သည္မိမိ၏ေသြးသားမ်ားႏုိးၾကားလ်က္ေစာက္ဖုတ္တြ
င္အရည္ၾကည္မ်ားစိုရႊဲေနသည္ကိုမသိရွာေပ၊ထိုသုိ႔ေက်ာ္မိုး၏လီးကုိစုပ္ေပးေနျခင္းမွာသူမကိုအတင္းရုိက္ႏွက္
ကန္ေက်ာက္လ်က္မုဒိမ္းက်င္႔မည္ကိုစုိးရိမ္ေသာေၾကာင္႔ျဖစ္ေလသည္၊မုဒိမ္းအက်င္႔ခံရသည္ထက္လီးစုပ္ေပးရသည္ကေတာ္ေသးသည္ဟုယူဆကာျပဳလုပ္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္၊
“ေဟ႔ေကာင္ ေက်ာ္မိုး ။ မင္းညီမကုိလေရထြက္တဲ႔အထိစုပ္ခုိင္းၿပီးလေရေတြကိုသူ႔ပါးစပ္ထဲပန္း
ထည္႔ေပးၿပီးၿမိဳခ်ခိုင္းလိုက္စမ္းပါကြ”
ေအာင္ထြန္းကထိုသို႔ေျပာလိုက္ေသာအခါခင္ထားငယ္၏စိတ္ထဲတြင္ေအာင္ထြန္းကုိပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ဆဲလို
က္မိသည္၊ပါးစပ္ကေတာ႔ထုတ္မဆဲရဲေပ၊ထို႔ျပင္ေအာင္ထြန္းေျပာသလုိမိမိလုပ္ေပးရေတာ႔မည္ကုိလည္းခင္ထားငယ္သိလိုက္သည္၊ေသာင္းစိန္ကလည္းေထာက္ခံလိုက္သည္၊
“ေအး ဟုတ္တယ္ကြ ။ မင္းလီးကုိလည္းစုပ္ခိုင္းစမ္းပါဦး ။ ေဂြးဥကိုခ်ည္းပဲလ်က္ခိုင္းမေနနဲ႔”
ေက်ာ္မိုးကခင္ထားငယ္၏ဆံပင္ကုိအသာဆြဲကာသူမ၏ပါးစပ္ထဲမွသူ၏ေဂြးဥကုိဆြဲထုတ္လိုက္သည္၊ထို
အခါခင္ထားငယ္ကမ်က္လံုးကုိဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္ရာသူမ၏မ်က္ႏွာေရွ႔တြင္တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေသာလီးတန္ႀကီးကုိေတြ႔လိုက္ရသည္၊
“ကိုင္း ငယ္ငယ္ေရ ။ သူတို႔ေျပာတဲ႔အတုိင္းငါ႔လီးထဲကလေရေတြထြက္လာတဲ႔အထိစုပ္ေပး
ေပေတာ႔ ။ ၾကားလား”
မိမိပါးစပ္ထဲသုိ႔သုတ္ရည္မ်ားပန္းထုတ္သည္အထိလုပ္မည္ကိုသိလိုက္ေသာအခါခင္ထားငယ္ေၾကာက္
လန္႔သြားေလသည္၊ေက်ာ္မိုးကုိလည္းရွိခိုးမတတ္ေတာင္းပန္လိုက္ရွာသည္၊
“ကုိကုိရယ္ ။ အဲဒီေလာက္အထိေတာ႔မလုပ္ပါရေစနဲ႔ ။ ငါ႔ကိုသနားပါဦးဟယ္”
“စကားမမ်ားနဲ႔ငယ္ငယ္ ။ ငါ႔ကိုလေရထြက္တဲ႔အထိစုပ္ေပးရင္ေပး ။ မစုပ္ေပးရင္နင္႔ကိုငါ
အတင္းတက္လိုးပစ္လိုက္မယ္”
“အဟင္႔ဟင္႔ ။ အဲလိုေတာ႔မလုပ္ပါနဲ႔ ။ စုပ္ေပးပါ႔မယ္။ အဟင္႔အဟင္႔”
ထိုအခါေက်ာ္မိုးကသူမ၏ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္းသူမ၏ကုိယ္ကုိေရွ႔သို႔ဆြဲယူလိုက္သည္၊ခင္ထားင
ယ္ကလည္းေခါင္းကိုေရွ႔သို႔ကုိင္းကာလီးကုိပါးစပ္ျဖင္႔ငံုလိုက္သည္၊လီးဒစ္ကုိငံုမိေသာအခါလွ်ာျဖင္႔ထိုးလ်က္ေပးလုိက္သည္၊
“ေဟ႔ေကာင္ေက်ာ္မိုး။ မင္းညီမပါးစပ္ထဲကိုမင္းလီးႀကီးတျဖည္းျဖည္းခ်င္းတိုး၀င္သြားေအာင္
သြင္းေနာ္ ။ တစ္ခါတည္း၀င္သြားတာမ်ဳိးကၾကည္႔ရတာအားမရဘူးကြ”
“ဟား ဟား ဟား ။ စိတ္တိုင္းက်ျဖစ္ေစရမယ္”
ေက်ာ္မုိးကျပန္ေျပာလိုက္ရင္းလီးထိပ္ပိုင္းကုိငံုမိေနေသာလီးတန္ႀကီးကုိခင္ထားငယ္၏ပါးစပ္ထဲသို႔ျဖည္
းျဖည္းခ်င္းထိုးသြင္းလိုက္သည္၊ခင္ထားငယ္ကလည္းပါးစပ္ကေလးဟကာေခါင္းကိုအလိုက္သင္႔ေမာ႔ေပးလိုက္သည္၊ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔လီးသြင္းသကဲ႔သို႔လီးကုိပါးစပ္ထဲသို႔ထုိးသြင္းျခင္းျဖစ္သည္၊ထို႔ေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္ကေက်ာ္မိုး၏လီးကုိစုပ္ေပးေနျခင္းမဟုတ္ေတာ႔ဘဲေက်ာ္မိုးကခင္ထားငယ္၏ပါးစပ္ကုိလိုးေနသကဲ႔သို႔ျဖစ္ေနေလသည္၊ေက်ာ္မိုး၏လီးသည္(၈)လက္မေက်ာ္ရွည္ကာ
က်ပ္လံုးခန္႔တုတ္သည္၊ထို႔ေၾကာင္႔လီးကုိအဆံုးထိထိုးသြင္းလိုက္ေသာအခါလီးထိပ္သည္ခင္ထားငယ္၏အာေခါင္ကုိေထာက္မိေလသည္၊ထိုလုပ္ရပ္ကိုေအာင္ထြန္းတုိ႔သံုးဦးကအားပါးတရၾကည္႔ေနၾကသည္၊ခင္ထားငယ္သည္
အလြန္ရွက္ေၾကာက္ေနမိေသာ္လည္းပါးစပ္ထဲသုိ႔၀င္လာသည္႔လီးႀကီးကုိစုပ္ေပးေနရရွာသည္၊ထိုသို႔လီးကုိတဖြဖြစုပ္ေပးေနမႈေၾကာင္႔ေက်ာ္မိုးသည္စိတ္ကုိမထိန္းႏုိင္ေတာ႔ဘဲခါးကုိတလႈပ္လႈပ္ျပဳကာလီးတန္ကုိပါးစပ္ထဲမွဆြဲထုတ္လိုက္။ျပန္ထိုးသြင္းလိုက္ခပ္သြက္သြက္လုပ္ေလေတာ႔သည္၊ခင္ထားငယ္သည္လည္းပါးစပ္ထဲတြင္၀င္ထြက္ေနေသာလီးတန္ႀကီးကုိတျပြတ္ျပြတ္ျမည္ေအာင္စုပ္ေပးေနရာေက်ာ္မိုးတစ္ေယာက္အရသာထူးကုိခံစားေနရေလ
သည္၊
“အားပါးပါး ။ တယ္ေကာင္းပါလားငယ္ငယ္ရ ။ စုပ္စမ္းပါ ။ ငါအရသာေကာင္းေကာင္းေတြ႔
ေအာင္စုပ္ေပးစမ္း ။ ဟင္းဟင္းဟင္း”
ေက်ာ္မိုးသည္ပါးစပ္ကလည္းအရသာခံကာေျပာလိုက္ေသးသည္၊လက္မ်ားကလည္းခင္ထားငယ္၏ပုခံု
းကုိပုိ၍တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ကာပါးစပ္ထဲသုိ႔လီးအသြင္းအထုတ္လည္းျမန္လာေလသည္၊ခင္ထားငယ္ကလည္းခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္လ်က္ေပးစုပ္ေပးေနေလသည္၊အစပုိင္းတြင္သူမသည္အသက္ရွဴၾကပ္သလိုျဖစ္ေနေသာ္လည္းေနာက္ပိုင္းတြင္လီးအ၀င္အထြက္ႏွင္႔ဟန္ခ်က္ညီေအာင္အသက္ရွဴတတ္လာေလသည္၊
“ေအး လ်က္စမ္း ။ စုပ္စမ္း။ အားပါးပါး ။ ေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္ ။ ငါ႔လရည္ေတြထြက္
လာေတာ႔မယ္ ။ စုပ္ေပးစမ္း ။စုပ္ေပးစမ္း ။အား အီး”
ေက်ာ္မုိးသည္လီးအသြင္းအထုတ္အလြန္ျမန္လာသကဲ႔သို႔အလြန္လည္းၾကမ္းလာသည္၊လီးကပါးစပ္ထဲ
သို႔အဆံုးထိေအာင္တိုး၀င္လာေသာအခါခင္ထားငယ္၏ေခါင္းသည္ေနာက္သို႔ေမာ႔သြားကာလီးကုိျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါသူမ၏ေခါင္းသည္အေရွ႔သို႔ငိုက္ဆင္းလာေလသည္၊ပါးစပ္ထဲသုိ႔လီးအ၀င္အထြက္သည္ျမန္သည္ထက္ျမန္လာသလိုၾကမ္းသည္ထက္ပိုၾကမ္းလာေလသည္၊လည္ေခ်ာင္းထဲသုိ႔ေရာက္ေအာင္ထုိးသြင္းလာသည္၊ပါးစပ္ကိုဟေပးထားလွ်င္လီးကလည္ေခ်ာင္းထဲသို႔ပို၍တိုး၀င္သည္ကိုသိေသာေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္သည္လီးတန္လံုး
ပတ္ကုိုႏႈတ္ခမ္းျဖင္႔ခပ္တင္းတင္းဖိကပ္ထားလိုက္သည္၊ထိုအခါလီးအ၀င္အထြက္ကအနည္းငယ္သက္သာေလ
သည္၊ေက်ာ္မိုးအဖို႔ကေတာ႔လီးတန္တစ္ေလွ်ာက္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားျဖင္႔ပြတ္တုိက္ထိေတြ႔ေနေသာေၾကာင္႔အရသာပုိေတြ႔ေနေလသည္၊ေက်ာ္မိုးကအံကိုႀကိတ္ရင္းေျပာလိုက္ျပန္သည္၊
“စုပ္စမ္းငယ္ငယ္ ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစုပ္ေပးစမ္း ။ နင္႔ပါးစပ္ထဲမွာငါ႔လရည္ေတြပန္းထုတ္ေပးမယ္။
နင္႔ပါးစပ္ကိုငါအားကုန္လိုးၿပီးလရည္ေတြပန္းထည္႔လိုက္ေတာ႔မယ္”
“ေအး မင္းညီမပါးစပ္ထဲမွာလရည္ေတြျပည္႔သြားေအာင္ပန္းထုတ္ေပးလိုက္စမ္းကြာ ။ ေတာက္”
ခင္သြက္သြက္ဂြင္းတုိက္ေနေသာေအာင္ထြန္းတို႔ကအားေပးသည္၊
“ေအး ဟုတ္တယ္ ။ ငါလည္းလရည္ထြက္ေတာ႔မယ္”
ေက်ာ္မိုးကလည္းခင္ထားငယ္၏ပါးစပ္ထဲသုိ႔အားကုန္ေဆာင္႔ထုိးသြင္းေနေလသည္၊လီးကအရွိန္ျပင္းစြာ
၀င္ထြက္ေနရင္းတစ္ခါတစ္ရံအာေခါင္ကိုေထာက္မိေလသည္၊ပါးစပ္ထဲသို႔လီးကတိုး၀င္ေနေသာအရွိန္ေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္၏လည္ေခ်ာင္းထဲမွအိအိအုအုအသံမ်ားပင္ေပၚထြက္လာသည္၊ေနာက္ဆံုးတြင္ေက်ာ္မိုး၏လီးထိပ္မွသုတ္ရည္မ်ားတပ်စ္ပ်စ္ပန္းထြက္လာေလေတာ႔သည္၊ပါးစပ္ထဲတြင္ေက်ာ္မိုး၏သုတ္ရည္မ်ားျပည္႔လွ်ံသြားေသာေျကာင္႔ခင္ထားငယ္ခမ်ာသီးမတတ္ျဖစ္သြားရရွာသည္၊ထိုကဲ႔သုိ႔ေက်ာ္မိုး၏လီးထိပ္မွပူေႏြးပ်စ္ခၽြဲေသာအရည္မ်ား
ပန္းထြက္လာသည္ကိုခင္ထားငယ္သိလိုက္သည္၊ထိုသုတ္ရည္မ်ားပါးစပ္ထဲတြင္ျပည္႔သြားေသာအခါငံက်ိက်ိႏွင္႔ညႇီစို႔စို႔အနံ႔ကိုရလိုက္ေလသည္၊
“မ်ဳိခ်စမ္းငယ္ငယ္။ ငါ႔လေရေတြတစ္စက္မွမက်န္ေစနဲ႔။ အကုန္မ်ဳိခ်လိုက္”
ေက်ာ္မိုးကေျပာရင္းလီးကုိလည္းခင္ထားငယ္၏လည္ေခ်ာင္းထဲေရာက္ေအာင္တစ္အားဖိကပ္ထိုးသြင္း
လိုက္သည္၊ပါးစပ္ထဲတြင္သုတ္ရည္မ်ားျပည္႔လွ်ံေနကာလီးကုိအဆံုးထိထိုးသြင္းထားေသာေၾကာင္႔ခင္ထားငယ္ခမ်ာမမ်ဳိခ်ခ်င္ေသာ္လည္းသုတ္ရည္ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲမ်ားကုိႀကိတ္မွိတ္ကာမ်ဳိခ်လိုက္ရရွာသည္၊ထို႔အျပင္ေအာင္ထြန္းတို႔သံုးေယာက္၏ေရရြတ္ျမည္တမ္းသံမ်ားကုိလည္းၾကားလိုက္ရသည္၊ထို႔ေနာက္သူမ၏ေက်ာကုန္း။ပုခံုးႏွင္႔တင္ပါးေပၚသို႔ပူေႏြးေသာသုတ္ရည္မ်ားပ်စ္ကနဲ။ပ်စ္ကနဲက်လာသည္ကိုခံစားလိုက္ရသျဖင္႔ခင္ထားငယ္တစ္ကုိယ္လံုး
တုန္သြားကာၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထသြားရေလသည္၊ေက်ာ္မုိးကသူ၏လီးႀကီးကိုသူမ၏ပါးစပ္ထဲတြင္ပင္ဆက္
လက္ထိုးသြင္းကာအရသာခံေနေသးသည္၊ထိုစဥ္ခင္ထားငယ္သည္သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲမွအရည္ၾကည္မ်ားစိမ္႔
ထြက္လ်က္ေပါင္တန္တစ္ေလွ်ာက္ယိုစီးက်ေနသည္ကိုထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္စြာသိလုိက္ရေလသည္၊
Myanmar Love Story
Subscribe to:
Posts (Atom)